Мажнунтол…

Aсрлар ўтдиким, эгикдир бошинг,
Ҳамон таъзимдасан, эсса ҳар шамол.
Наҳот тугамаган сабру бардошинг,
Бошинг кўтарасан қачон мажнунтол...

Не учун бунчалар маҳзун, мустарсан,
Нимани ўйлайсан, қаддинг мудом дол.
Балки рўёдан бир мадад истарсан,
Тангримга илтижо этган қул мисол.

Сени ҳам яратган шу кўҳна башар,
Қуёшнинг меҳрига ташнасан, иллоҳ.
Бас, энди уйғонгил, яшиллан, яшар!
Қисматинг қарғама, этма дил сиёҳ.

Яшамоқ маъносин англагил бироз,
Эгилма, дол бўлма, ўй сурма пинҳон.
Ғуруринг топтама, мағрур бўл, ўктам,
Қад ростла, ўзлигинг айла намоён.

Зилола Хўжаниёзова

https://t.me/dilgamaktublar