Тошкентдан соат 5:30 да йўлга чиққанимизда шаҳарда паға-паға қор ёғар, ҳарорат -3°C эди. Борадиган манзилимиз Чимён қишлоғига яқин. Тоққа кўтарилганимиз сайин қор қалинлаша борди. Машинамиз ёзги ғилдиракда бўлгани учун пиёда йўлни бошлайдиган жойимизга 6 км қолганида қорга ботиб қолдик.

Машинани йўл четида қолдириб, пиёда йўлга тушдик. Қор шиддат билан ёғар, бизникига ўхшаган машиналар қорда юролмай қийналарди. Бироздан кейин қор тозаловчи машиналар ишга тушди. Йўлчилар туз соча бошлади. Биз эса гўзал қорлар оғушида, ажойиб манзараларни томоша қилганча пиёда манзилимиз сари пиёда равона бўлдик.

Учтерак қишлоғидан пастга тушиб, Ғалвасой кўпригидан ўтиб, яна юқориладик. Йўлимизда отлар уюри учради. Бечора жониворлар ҳам қорда сирпаниб-сирпаниб юрибди. Яна озроқ кўтарилишимиз билан дўланазор, олчазорлар, сал тепада арчазорлар бошланди. Дарахтлар қишки либосларини кийиб, шу қадар гўзаллашганки, кўзингиз тўймайди.