Keling, biz qo'rqoqmiz, bugun tan olaylik!
O'zbek oilasi uchun fido bo'ladi. Farzandi uchun aniq o'ladi. U haqiqiy ota yoki ona bo'lsa. Mehrga o'ralib o'sganmiz hammamiz, aslini olib qarasak. Biror joyga ketish oldidan, ko'zda yosh bilan kuzatilamiz, kutib olinish ham ko'zda yosh bilan. Bayramlarda sovg'a bitta paypoq bo'lishi mumkin, uning ortidan keladigan quvonch yoshlari ariqlarni to'ldiradi. Mehr bizni shu darajada qo'rqoq qilib bo'lgan. O'ylaysizki, bizda so'zini baralla aytadigan yo'qmi? Bor! Hammasidan bor. Ammo bizda oila tushunchasi judayam baland!
O'zimdan qiyos qilyapmanmi? Yoki hammada shundaymi? Bilmadim. Ammo biz issiqxonada yetishtirilgan mevalar misolmiz. Tashqariga chiqarmay o'stirishdi hammamizni. Chiqsak sovuq urishidan qo'rqishdi. Chiqarishmadi.
Dunyo tavakkal qilgan joyingdan gullaydi. Ortiqcha mehr ham zarar ekan men sizga aytsam. Noshukurlik, ko'rnamaklikka burmang! Lekin o'ylab qarasangiz rostdan shu.
O'g'il bola yoki qiz bola farqi yo'q, gulga o'raydi biznikilar. Unga tushgan tomchi misol asralib, avaylanib o'samiz(o'zim ham shunday ota bo'lishim aniq lekin yutqaziq joyi kelganda aytishga majburman).
Suzishni hayot o'rgatishi uchun bola qo'rqmay suvga otilishi shart bo'lganidek, oila mehrining me'yori bo'lishi kerak nazdimda.
Oila – bu ne'mat. Yo'qotishdan qo'rqish esa – bu eng katta qo'rqish. Eng katta qo'rquvdir! Siz hech yo'qotadigan narsasi qolmagan odamga qarshi kurashganmisiz? Juda qiyin...
Eng katta oilaviy mehr esa shunday – hattoki vaqtinchaga yo'qotish ham falokat. Shu sabab uzoqdagi sevgidan, yaqindagi zo'ravonlik yaxshi deb hisoblashadi. Muhimi nimaligini so'rasang, ajoyib – muhimi ko'z oldilarida bo'lishi...
Qachondir polaponlar kattalashib, kichkina inga sig'masa ularni bitta-bitta cho'qib pastga uloqtirish kerak! U parvoz qiladi. U yuqorida aytganimdek majburlikdan suzadi...
Lekin yo'qotishlari bor odam sifatida bularni yozyapman. Kelajakda ishlatamiz deya. Qo'rqmaslar tarbiyalanishiga ishonaman! Rahmat.
© #BI14
- @ch_k_t
O'zbek oilasi uchun fido bo'ladi. Farzandi uchun aniq o'ladi. U haqiqiy ota yoki ona bo'lsa. Mehrga o'ralib o'sganmiz hammamiz, aslini olib qarasak. Biror joyga ketish oldidan, ko'zda yosh bilan kuzatilamiz, kutib olinish ham ko'zda yosh bilan. Bayramlarda sovg'a bitta paypoq bo'lishi mumkin, uning ortidan keladigan quvonch yoshlari ariqlarni to'ldiradi. Mehr bizni shu darajada qo'rqoq qilib bo'lgan. O'ylaysizki, bizda so'zini baralla aytadigan yo'qmi? Bor! Hammasidan bor. Ammo bizda oila tushunchasi judayam baland!
O'zimdan qiyos qilyapmanmi? Yoki hammada shundaymi? Bilmadim. Ammo biz issiqxonada yetishtirilgan mevalar misolmiz. Tashqariga chiqarmay o'stirishdi hammamizni. Chiqsak sovuq urishidan qo'rqishdi. Chiqarishmadi.
Dunyo tavakkal qilgan joyingdan gullaydi. Ortiqcha mehr ham zarar ekan men sizga aytsam. Noshukurlik, ko'rnamaklikka burmang! Lekin o'ylab qarasangiz rostdan shu.
O'g'il bola yoki qiz bola farqi yo'q, gulga o'raydi biznikilar. Unga tushgan tomchi misol asralib, avaylanib o'samiz(o'zim ham shunday ota bo'lishim aniq lekin yutqaziq joyi kelganda aytishga majburman).
Suzishni hayot o'rgatishi uchun bola qo'rqmay suvga otilishi shart bo'lganidek, oila mehrining me'yori bo'lishi kerak nazdimda.
Oila – bu ne'mat. Yo'qotishdan qo'rqish esa – bu eng katta qo'rqish. Eng katta qo'rquvdir! Siz hech yo'qotadigan narsasi qolmagan odamga qarshi kurashganmisiz? Juda qiyin...
Eng katta oilaviy mehr esa shunday – hattoki vaqtinchaga yo'qotish ham falokat. Shu sabab uzoqdagi sevgidan, yaqindagi zo'ravonlik yaxshi deb hisoblashadi. Muhimi nimaligini so'rasang, ajoyib – muhimi ko'z oldilarida bo'lishi...
Qachondir polaponlar kattalashib, kichkina inga sig'masa ularni bitta-bitta cho'qib pastga uloqtirish kerak! U parvoz qiladi. U yuqorida aytganimdek majburlikdan suzadi...
Lekin yo'qotishlari bor odam sifatida bularni yozyapman. Kelajakda ishlatamiz deya. Qo'rqmaslar tarbiyalanishiga ishonaman! Rahmat.
© #BI14
- @ch_k_t