ANQARA JANGI YOXUD JAHONGIRNING HIYLASI
4-qism.
Bu holatni koʻrib turgan va qattiq gʻazablangan Boyazid oʻz yanicharlari va serblarga Temur armiyasining butun oʻng qanotiga ikki tomondan hujum qilib, serblarni asosiy qoʻshinga qoʻshib olishni buyuradi, ammo serblarning asosiy kuchlarga qoʻshilish maqsadida qilgan ikkita hujumi ham oxirigacha muvaffaqiyatsiz tugaydi.
Serblar usmonli qoʻshini markazi tomon qattiq olishuv bilan harakat qilishadi, oʻz navbatida yanicharlar ham. Biroq ikki qoʻshin endigina bir-biriga yaqinlashganda, Temurning zahiradan jangga kirgan ogʻir otliqlari serblarni yana Anqara yoʻlidan uloqtirib, togʻ tomon siqib qoʻyadi.
Oʻz navbatida Temur qoʻshini markazidagi kamonchilar va yengil otliqlar yanicharlarning ham serblarga tomon harakatini butunlay toʻxtatadi. Bir vatqning oʻzida Temur jangchilari yanicharlarni qurshab olish uchun qarshi hujumga ham oʻta boshlaydilar.
Bunday muvaffaqiyatni mustahkamlash va yakunlash uchun Temur zahirasidan barcha elita kuchlarni hujumga tashlaydi.
Aynan shu daqiqalarda Onadoʻli beylarining 20 minglik qoʻshini Temurning zahiradagi saralangan otliqlari bilan hal qiluvchi jangga kirish oʻrniga Temur tomoniga oʻta boshlaydilar.
Bunisi endi haqiqiy fojea va jangning taqdirini uzil-kesil hal qilgan xiyonat edi.
Shu sabali butunlay tushkunlika tushgan oʻng qanotdagi serblar ham, chap qanotdagi Sulaymon qoʻshinlari qoldiqlari ham ommaviy ravishda gʻarbga chekina boshlaydilar.
Usmonli qoʻshinining yengilayotganini koʻrgan shahzoda Sulaymon Chalabiy otasini tashlab poytaxt Bursaga qochadi. Akasining ortidan shahzoda Muhammad va Iso Chalabiylar ham otalarini tashlab qochishadi. Urushda Boyazidning magʻlubiyatga uchragani aniq boʻlib ulgurgan edi.
Faqat yanicharlargina Sulton Boyazid boshchiligida omonsiz qarshilik koʻrsatardi. Ularni tepalikda Amir Temurning barcha kuchlari qurshab olgan va ularda ham gʻalabaga boʻlgan umid batamom soʻnggandi.
Bir vaqtning oʻzida Usmonlilarning zahiradan allaqachon jangga tashlangan ogʻir otliq qoʻshini ham qurshovga olinib, qirib tashlanmoqda edi.
Nihoyat, markazdagi ogʻir otliqlarning bir qismi, serblar va Sulaymon askarlari qoldiqlari gʻarbga qochisha majbur boʻladi. Qurshovga olinganlar esa toʻliq oʻldirildi.
Yanicharlar bitta qolmay qirib tashlangandan soʻng oʻz vaqtida qochish imkoni boʻlsada, sadoqatli beylarning takliflarini rad etgancha soʻnggi daqiqalargacha sherdek olishgan alamzada Boyazid va uning ikkinchi oʻgʻli Musoni Chigʻatoy ulusi xonligiga koʻtarilgan Sulton Mahmudxon ibn Suyurgʻotmishxon asir oladi.
Amir Temurning 30 minglik yengil otliq askarlari qochgan qoʻshinni taʼqib qilishga joʻnab ketadi. Taqib ham 5 kun davomida toʻxtovsiz davom etdi.
Natijada faqatgina Sulaymon oʻz armiyasining omon qolgan ozgina qismi bilan dengiz sohiliga etib borishga va kema bilan suzib ketishga muvaffaq boʻldi.
КРИЛЛДА БУ ЕРДА 👇👇👇👇
https://telegra.ph/AN%D2%9AARA-ZHANGI-YOHUD-ZHA%D2%B2ONGIRNING-%D2%B2IJLASI-02-04
4-qism.
Bu holatni koʻrib turgan va qattiq gʻazablangan Boyazid oʻz yanicharlari va serblarga Temur armiyasining butun oʻng qanotiga ikki tomondan hujum qilib, serblarni asosiy qoʻshinga qoʻshib olishni buyuradi, ammo serblarning asosiy kuchlarga qoʻshilish maqsadida qilgan ikkita hujumi ham oxirigacha muvaffaqiyatsiz tugaydi.
Serblar usmonli qoʻshini markazi tomon qattiq olishuv bilan harakat qilishadi, oʻz navbatida yanicharlar ham. Biroq ikki qoʻshin endigina bir-biriga yaqinlashganda, Temurning zahiradan jangga kirgan ogʻir otliqlari serblarni yana Anqara yoʻlidan uloqtirib, togʻ tomon siqib qoʻyadi.
Oʻz navbatida Temur qoʻshini markazidagi kamonchilar va yengil otliqlar yanicharlarning ham serblarga tomon harakatini butunlay toʻxtatadi. Bir vatqning oʻzida Temur jangchilari yanicharlarni qurshab olish uchun qarshi hujumga ham oʻta boshlaydilar.
Bunday muvaffaqiyatni mustahkamlash va yakunlash uchun Temur zahirasidan barcha elita kuchlarni hujumga tashlaydi.
Aynan shu daqiqalarda Onadoʻli beylarining 20 minglik qoʻshini Temurning zahiradagi saralangan otliqlari bilan hal qiluvchi jangga kirish oʻrniga Temur tomoniga oʻta boshlaydilar.
Bunisi endi haqiqiy fojea va jangning taqdirini uzil-kesil hal qilgan xiyonat edi.
Shu sabali butunlay tushkunlika tushgan oʻng qanotdagi serblar ham, chap qanotdagi Sulaymon qoʻshinlari qoldiqlari ham ommaviy ravishda gʻarbga chekina boshlaydilar.
Usmonli qoʻshinining yengilayotganini koʻrgan shahzoda Sulaymon Chalabiy otasini tashlab poytaxt Bursaga qochadi. Akasining ortidan shahzoda Muhammad va Iso Chalabiylar ham otalarini tashlab qochishadi. Urushda Boyazidning magʻlubiyatga uchragani aniq boʻlib ulgurgan edi.
Faqat yanicharlargina Sulton Boyazid boshchiligida omonsiz qarshilik koʻrsatardi. Ularni tepalikda Amir Temurning barcha kuchlari qurshab olgan va ularda ham gʻalabaga boʻlgan umid batamom soʻnggandi.
Bir vaqtning oʻzida Usmonlilarning zahiradan allaqachon jangga tashlangan ogʻir otliq qoʻshini ham qurshovga olinib, qirib tashlanmoqda edi.
Nihoyat, markazdagi ogʻir otliqlarning bir qismi, serblar va Sulaymon askarlari qoldiqlari gʻarbga qochisha majbur boʻladi. Qurshovga olinganlar esa toʻliq oʻldirildi.
Yanicharlar bitta qolmay qirib tashlangandan soʻng oʻz vaqtida qochish imkoni boʻlsada, sadoqatli beylarning takliflarini rad etgancha soʻnggi daqiqalargacha sherdek olishgan alamzada Boyazid va uning ikkinchi oʻgʻli Musoni Chigʻatoy ulusi xonligiga koʻtarilgan Sulton Mahmudxon ibn Suyurgʻotmishxon asir oladi.
Amir Temurning 30 minglik yengil otliq askarlari qochgan qoʻshinni taʼqib qilishga joʻnab ketadi. Taqib ham 5 kun davomida toʻxtovsiz davom etdi.
Natijada faqatgina Sulaymon oʻz armiyasining omon qolgan ozgina qismi bilan dengiz sohiliga etib borishga va kema bilan suzib ketishga muvaffaq boʻldi.
КРИЛЛДА БУ ЕРДА 👇👇👇👇
https://telegra.ph/AN%D2%9AARA-ZHANGI-YOHUD-ZHA%D2%B2ONGIRNING-%D2%B2IJLASI-02-04