ANQARA JANGI YOXUD JAHONGIRNING HIYLASI
1-qism.
Avvalgi maqolamizda boʻlmagan yangi tafsilotlar bilan!
Avval Xorazm, Afgʻoniston shaharlarini zabt etib, Kavkaz, Fors va Hindistonda gʻalaba qozongan Amir Temur 15 asrning boshlarida gʻarbga, Usmonli imperiyasiga qarshi yuradi.
Musulmon dunyosining yagona hukmdori boʻlishni istagan buyuk jahongir barcha raqiblarini doimiy ravishda yoʻq qilib kelmoqda edi.
U gʻarbda butun Kichik Osiyoni va sharqda Xitoyni bosib olish orqali Buyuk Ipak yoʻlini toʻliq nazorat qilishni reja qilgan edi.
Chingizxon kabi buyuk ajdodlarining boy tajribasiga tayanib, Amir Temur qudratli va jangovar armiyani yaratdi, uning yadrosini turklar — koʻchmanchi jangchilar tashkil etardi.
Turli tarixchilarning fikriga koʻra, jahongir qoʻshinida 350 minggacha otliq va piyoda askarlar, shuningdek, Hindistondan keltirilgan 32 ta urush fillari bor edi.
Koʻplab tarixiy adabiyotlarda esa “Anqara jangi”da har ikki tomondan 360 ming qoʻshin qatnashgani keltiriladi. Yaʼni, Amir Temur tomonida 200 minglik qoʻshin, Boyazid Yildirim tomonda esa 160 minglik cherik qatnashgani haqida maʼlumot beriladi.
Amir Temur qoʻshinining asosini otliqlar tashkil etar, piyoda askarlar esa koʻpincha yordamchi rol oʻynardi, ular yengil qurollangan va asosan kamonchilardan iborat edi.
Otliqlar ogʻir va yengil kavaleriyaga boʻlinardi. Yengil otliqlar kamon, qilich va boltalar bilan, ogʻir otliqlar esa bu qurollardan tashqari zirh, dubulgʻalar bilan himoyalangan.
Temur Anqara tomon yurar ekan turkmanlarning Qoraquyunli davlatiga duch keldi. Oʻzaro jangdagi Temurning gʻalabasi ularning hukmdori Qora Yusufni gʻarbga, Usmonli sultoni Boyazid tomon qochishga majbur qildi.
Oʻz navbatida alamzada Qora Yusuf va Boyazid Temurga qarshi birgalikda kurashishga kelishib oldilar.
Aksariyat tarixchilar, hatto bugungi turk olimlari ham ikki turk sultoni oʻrtasidagi oʻzaro yozishmalarni tahlil qilar ekan, urushning yuzaga kelishida albatta, Boyazidni aybdor, deb hisoblaydilar.
Chunki Amir Temur oʻz maktublarida Sulton Boyazidni hurmat bilan tilga olib, bir-biriga qardosh boʻlgan ikki musulmon hukmdorlarning oʻzaro kurashi nojoiz ekanini, shu sababli uning dushmanlariga siyosiy boshpana berib, fitna qoʻzgʻatish toʻgʻri emasligini, aksincha, agar oʻzaro kelishib olishsa, Boyazidning Ovroʻpadagi kofirlarga qarshi kurashini qoʻllab-quvvatlash uchun 20 ming askar yuborishini ham yozgan.
Ammo bunga javoban Boyazid Amir Temurni bir necha marotaba qattiq haqorat qilib, istagan kishisiga panoh berishini bildirgan va katta hurmatsizlik koʻrsatib, urush olovini yoqqan.
Soʻnggi daqiqalarda ham Temur Boyaziddan Qora Yusufni topshirishni talab qiladi, ammo Boyazid rad javobi berib, urush boshlanishiga rasmiy sabab boʻladi.
Криллда бу ерда 👇👇👇👇
https://telegra.ph/AN%D2%9AARA-ZHANGI-YOHUD-ZHA%D2%B2ONGIRNING-%D2%B2IJLASI-01-31
1-qism.
Avvalgi maqolamizda boʻlmagan yangi tafsilotlar bilan!
Avval Xorazm, Afgʻoniston shaharlarini zabt etib, Kavkaz, Fors va Hindistonda gʻalaba qozongan Amir Temur 15 asrning boshlarida gʻarbga, Usmonli imperiyasiga qarshi yuradi.
Musulmon dunyosining yagona hukmdori boʻlishni istagan buyuk jahongir barcha raqiblarini doimiy ravishda yoʻq qilib kelmoqda edi.
U gʻarbda butun Kichik Osiyoni va sharqda Xitoyni bosib olish orqali Buyuk Ipak yoʻlini toʻliq nazorat qilishni reja qilgan edi.
Chingizxon kabi buyuk ajdodlarining boy tajribasiga tayanib, Amir Temur qudratli va jangovar armiyani yaratdi, uning yadrosini turklar — koʻchmanchi jangchilar tashkil etardi.
Turli tarixchilarning fikriga koʻra, jahongir qoʻshinida 350 minggacha otliq va piyoda askarlar, shuningdek, Hindistondan keltirilgan 32 ta urush fillari bor edi.
Koʻplab tarixiy adabiyotlarda esa “Anqara jangi”da har ikki tomondan 360 ming qoʻshin qatnashgani keltiriladi. Yaʼni, Amir Temur tomonida 200 minglik qoʻshin, Boyazid Yildirim tomonda esa 160 minglik cherik qatnashgani haqida maʼlumot beriladi.
Amir Temur qoʻshinining asosini otliqlar tashkil etar, piyoda askarlar esa koʻpincha yordamchi rol oʻynardi, ular yengil qurollangan va asosan kamonchilardan iborat edi.
Otliqlar ogʻir va yengil kavaleriyaga boʻlinardi. Yengil otliqlar kamon, qilich va boltalar bilan, ogʻir otliqlar esa bu qurollardan tashqari zirh, dubulgʻalar bilan himoyalangan.
Temur Anqara tomon yurar ekan turkmanlarning Qoraquyunli davlatiga duch keldi. Oʻzaro jangdagi Temurning gʻalabasi ularning hukmdori Qora Yusufni gʻarbga, Usmonli sultoni Boyazid tomon qochishga majbur qildi.
Oʻz navbatida alamzada Qora Yusuf va Boyazid Temurga qarshi birgalikda kurashishga kelishib oldilar.
Aksariyat tarixchilar, hatto bugungi turk olimlari ham ikki turk sultoni oʻrtasidagi oʻzaro yozishmalarni tahlil qilar ekan, urushning yuzaga kelishida albatta, Boyazidni aybdor, deb hisoblaydilar.
Chunki Amir Temur oʻz maktublarida Sulton Boyazidni hurmat bilan tilga olib, bir-biriga qardosh boʻlgan ikki musulmon hukmdorlarning oʻzaro kurashi nojoiz ekanini, shu sababli uning dushmanlariga siyosiy boshpana berib, fitna qoʻzgʻatish toʻgʻri emasligini, aksincha, agar oʻzaro kelishib olishsa, Boyazidning Ovroʻpadagi kofirlarga qarshi kurashini qoʻllab-quvvatlash uchun 20 ming askar yuborishini ham yozgan.
Ammo bunga javoban Boyazid Amir Temurni bir necha marotaba qattiq haqorat qilib, istagan kishisiga panoh berishini bildirgan va katta hurmatsizlik koʻrsatib, urush olovini yoqqan.
Soʻnggi daqiqalarda ham Temur Boyaziddan Qora Yusufni topshirishni talab qiladi, ammo Boyazid rad javobi berib, urush boshlanishiga rasmiy sabab boʻladi.
Криллда бу ерда 👇👇👇👇
https://telegra.ph/AN%D2%9AARA-ZHANGI-YOHUD-ZHA%D2%B2ONGIRNING-%D2%B2IJLASI-01-31