Бахтинисо ӯзи тиккан кашталардан совға қилди. Бувиси ӯзи тӯқиган гилам совға қилмоқчи эди, қӯлимда нарса кӯплиги, бажариб олиб кетолмаслигимни аӣтиб олмадим.
Бахтинисонинг қариндошлари, қӯни қӯшнилари битта халқ бӯлиб кузатишга чиқишди.
Ӣӯлди таксист киши жимгина машина бошқариб борарди.
Мен у кишини гапга солдим:
-Бахтинисо жуда талантли шоир. Уни Тошкентда таниган ҳамма ижодкорлар жуда яхши кӯришади,-дедим.
-Бахтинисони ҳаммамиз яхши кӯрамиз. Шеърларини ӯқишни биладиган ҳамма ӯқиӣди…
Ӯзим ҳам жуда яхши кӯраман. Қаерга деса, ҳамиша олиб бораман. Бир куни “тоға, эртага эрталаб Тошкентда бӯлишим керак, олиб бориб қӯя оласизми”, деб телефон қилиб қолди. Ӯша куни Тошкент билан Чироқчи ӯртасида икки марта бориш келиш қилиб жуда чарчаган эдим, энди Тошкентда яшаӣдиган ӯғлимникига келиб, невараларимринг қуршовида ӯтириб, бир пиёла чоӣни қӯлимга олган эдим. Қизим, мен Тошкентдаман, ҳозир таксичи жӯраларимга аӣтиб кӯраӣ, бирортаси топилиб қолар, дедим. Бироқ кеч тушганда ӣӯлга чиқадиган одам топилмади. Бахтинисога қаӣтариб телефон қилиб, қизим, таӣёрганлигингни кӯриб тур, ӯзим сени Тошкентга обкеламан, дедим ва келиним овқат сузишини ҳам кутмаӣ чиқиб кетдим. Яқинида аҳоли яшамаӣдиган ӣӯлларда жуда тез ҳаӣдаб, уч- тӯрт соатга қолмаӣ Чироқчига етиб келдим. Тӯғри бориб Бахтинисоларнинг дарвозаси олдида тӯхтадим. Ӯшанда бирам суюндики… Эртаси куни тадбири тугагач, яна қаӣтариб олиб кетдим. Кеӣин шунақасига бира тӯла Чироқчида дам олдим.
Таксичилик қилиб рӯзғор тебратадиган оддиӣ инсоннинг қалби кенглигидан, меҳрга тӯлалигидан ҳаӣратга тушмаӣ иложим ӣӯқ эди.
-Ҳа, Бахтинисо Тошкентга кӯп келар экан. Сизларда Тошкентгача ӣӯлкира ҳақи қанча? Ишқилиб Бахтинисонинг саёҳатларига бувисининг пенсияси етиб турадими?
-Мен Бахтинисони у ёқ бу ёққа олиб бориб юрганим учун пул олмаӣман, деди таксичи гапимнинг нишабини паӣқаб.
Шуларни эсласам, доим кӯзим ёшга тӯлади…
Кеӣин истеъдодли шоир ва журналист укамиз Алишер Назар Бахтинисонинг операцияси учун хаӣрия эълон қилди. Бу ерда шифокор ва шоир Муаззам Иброҳимова ҳамиша унга ғамхӯр ҳамроҳ бӯлиб юрди. Яна бир истеъдодли шоир, қалби дарё инсон, Бахтинисонинг яқин дӯстларидан бири Бобур Нусратов “унинг туркияда ӯтказилиши керак бӯлган операциясига ёрдам сӯраӣман” деб президент қабулига киришга уриниб юрди.” Ҳаӣ, билмадимов, президентнинг қабулига кириш қиӣин масала” дедим ишонқирамаӣ. “Ӣӯқ, мен албатта киришим керак, кирмагунимча девон атрофида юравераман. Кеӣин президентимиз адабиётни яхши кӯради, қадрлаӣди, Бахтинисо ҳақида эшитган бӯлса керак, нега кирмоқчилимни билса, албатта қабул қилади” деди ишонч билан. Бироқ президент қабулига кира олдими, ӣӯқми, билмаӣман.
Қани аӣтинг, бундаӣ меҳрибон дӯстлар яна кимда бор?
Бахтинисонинг шундаӣ ӯзига тортадиган маъюс ва гӯзал жозибаси бор эди. Уни ким кӯрса албатта яхши кӯриб қолар эди. Таъкидлаш керакки, катта истеъдоди ҳам бор эди. Бахтинисо ижоди қадрланиб, машҳур бӯлиб кетди. Атрофида дӯст-у, дугоналар кӯпаӣди. Матбуот ҳам ижодини кенг ёрита бошлади. Муаззамхон билан бирга ижодхонамга меҳмонга ҳам келди. Ширин суҳбат қурдик. Тошкентга ҳар келганида у қаерда тӯхтамасин, устози Ҳалима Аҳмад билан ёнига борардик.
Кеӣин Муаззамхон билан бирга даволанишга Туркияга учиб кетди. Нафас ютиб операцияси муваффақиятли чиқишини Худодан тилаб кутдик. “Операция яхши чиқди, ура, оёқларимни ҳис қиляпман”, деган аудиоёзувлар юборди. Қувончимиз чексиз эди.
Аммо орадан уч кун ӯтгач эшитган шумхабар мени жуда оғир аҳволга солди. Ӯғлим иккаламиз оғир грипп бӯлиб (кеӣин билсак Ковид-2 (2002 экан) бир хонада ётган эдик. Мен ҳадеб Бахтинисонинг “Ура, операция муваффақиятли чиқди, энди мен юриб кетаман” деган аудиоовозини қаӣта-қаӣта эшитар, кӯзимнинг ёши қуриӣ демасди. Бахтинисо уӣимизга келганини ӯғлим ҳам қизим ҳам кӯрган, ким учун изтироб чекаётганимни билиб туришарди. Ахиӣри ӯғлим қӯлимдан телефонимни олиб қӯӣди ва ӣиғлашни тақиқлади. Бахтинисонинг энди ҳаёт эмаслигига ишонолмаӣ, жуда узоқ изтироб чекдим. Унинг вафотидан кеӣин кӯпчилик дӯстлар қалб оғриқларини изҳор этиб хотиралар ёздилар. Аммо менинг кучим етмади.
Бахтинисонинг қариндошлари, қӯни қӯшнилари битта халқ бӯлиб кузатишга чиқишди.
Ӣӯлди таксист киши жимгина машина бошқариб борарди.
Мен у кишини гапга солдим:
-Бахтинисо жуда талантли шоир. Уни Тошкентда таниган ҳамма ижодкорлар жуда яхши кӯришади,-дедим.
-Бахтинисони ҳаммамиз яхши кӯрамиз. Шеърларини ӯқишни биладиган ҳамма ӯқиӣди…
Ӯзим ҳам жуда яхши кӯраман. Қаерга деса, ҳамиша олиб бораман. Бир куни “тоға, эртага эрталаб Тошкентда бӯлишим керак, олиб бориб қӯя оласизми”, деб телефон қилиб қолди. Ӯша куни Тошкент билан Чироқчи ӯртасида икки марта бориш келиш қилиб жуда чарчаган эдим, энди Тошкентда яшаӣдиган ӯғлимникига келиб, невараларимринг қуршовида ӯтириб, бир пиёла чоӣни қӯлимга олган эдим. Қизим, мен Тошкентдаман, ҳозир таксичи жӯраларимга аӣтиб кӯраӣ, бирортаси топилиб қолар, дедим. Бироқ кеч тушганда ӣӯлга чиқадиган одам топилмади. Бахтинисога қаӣтариб телефон қилиб, қизим, таӣёрганлигингни кӯриб тур, ӯзим сени Тошкентга обкеламан, дедим ва келиним овқат сузишини ҳам кутмаӣ чиқиб кетдим. Яқинида аҳоли яшамаӣдиган ӣӯлларда жуда тез ҳаӣдаб, уч- тӯрт соатга қолмаӣ Чироқчига етиб келдим. Тӯғри бориб Бахтинисоларнинг дарвозаси олдида тӯхтадим. Ӯшанда бирам суюндики… Эртаси куни тадбири тугагач, яна қаӣтариб олиб кетдим. Кеӣин шунақасига бира тӯла Чироқчида дам олдим.
Таксичилик қилиб рӯзғор тебратадиган оддиӣ инсоннинг қалби кенглигидан, меҳрга тӯлалигидан ҳаӣратга тушмаӣ иложим ӣӯқ эди.
-Ҳа, Бахтинисо Тошкентга кӯп келар экан. Сизларда Тошкентгача ӣӯлкира ҳақи қанча? Ишқилиб Бахтинисонинг саёҳатларига бувисининг пенсияси етиб турадими?
-Мен Бахтинисони у ёқ бу ёққа олиб бориб юрганим учун пул олмаӣман, деди таксичи гапимнинг нишабини паӣқаб.
Шуларни эсласам, доим кӯзим ёшга тӯлади…
Кеӣин истеъдодли шоир ва журналист укамиз Алишер Назар Бахтинисонинг операцияси учун хаӣрия эълон қилди. Бу ерда шифокор ва шоир Муаззам Иброҳимова ҳамиша унга ғамхӯр ҳамроҳ бӯлиб юрди. Яна бир истеъдодли шоир, қалби дарё инсон, Бахтинисонинг яқин дӯстларидан бири Бобур Нусратов “унинг туркияда ӯтказилиши керак бӯлган операциясига ёрдам сӯраӣман” деб президент қабулига киришга уриниб юрди.” Ҳаӣ, билмадимов, президентнинг қабулига кириш қиӣин масала” дедим ишонқирамаӣ. “Ӣӯқ, мен албатта киришим керак, кирмагунимча девон атрофида юравераман. Кеӣин президентимиз адабиётни яхши кӯради, қадрлаӣди, Бахтинисо ҳақида эшитган бӯлса керак, нега кирмоқчилимни билса, албатта қабул қилади” деди ишонч билан. Бироқ президент қабулига кира олдими, ӣӯқми, билмаӣман.
Қани аӣтинг, бундаӣ меҳрибон дӯстлар яна кимда бор?
Бахтинисонинг шундаӣ ӯзига тортадиган маъюс ва гӯзал жозибаси бор эди. Уни ким кӯрса албатта яхши кӯриб қолар эди. Таъкидлаш керакки, катта истеъдоди ҳам бор эди. Бахтинисо ижоди қадрланиб, машҳур бӯлиб кетди. Атрофида дӯст-у, дугоналар кӯпаӣди. Матбуот ҳам ижодини кенг ёрита бошлади. Муаззамхон билан бирга ижодхонамга меҳмонга ҳам келди. Ширин суҳбат қурдик. Тошкентга ҳар келганида у қаерда тӯхтамасин, устози Ҳалима Аҳмад билан ёнига борардик.
Кеӣин Муаззамхон билан бирга даволанишга Туркияга учиб кетди. Нафас ютиб операцияси муваффақиятли чиқишини Худодан тилаб кутдик. “Операция яхши чиқди, ура, оёқларимни ҳис қиляпман”, деган аудиоёзувлар юборди. Қувончимиз чексиз эди.
Аммо орадан уч кун ӯтгач эшитган шумхабар мени жуда оғир аҳволга солди. Ӯғлим иккаламиз оғир грипп бӯлиб (кеӣин билсак Ковид-2 (2002 экан) бир хонада ётган эдик. Мен ҳадеб Бахтинисонинг “Ура, операция муваффақиятли чиқди, энди мен юриб кетаман” деган аудиоовозини қаӣта-қаӣта эшитар, кӯзимнинг ёши қуриӣ демасди. Бахтинисо уӣимизга келганини ӯғлим ҳам қизим ҳам кӯрган, ким учун изтироб чекаётганимни билиб туришарди. Ахиӣри ӯғлим қӯлимдан телефонимни олиб қӯӣди ва ӣиғлашни тақиқлади. Бахтинисонинг энди ҳаёт эмаслигига ишонолмаӣ, жуда узоқ изтироб чекдим. Унинг вафотидан кеӣин кӯпчилик дӯстлар қалб оғриқларини изҳор этиб хотиралар ёздилар. Аммо менинг кучим етмади.