Baxtiniso Mahmudova

Mendan ranjima, dunyo

Osmoningda yulduz bor, yuragimda oqshomi,
Qirg’og’ini topmagan ko’zim-daryong xiromi.
She’rim bo’lib gullagan hayotning namozshomi,
O’zimga o’zim g’anim, mendan ranjima, dunyo.

Kechikmasa kuzaklar har gal yaproq to’kilgay,
Oftob otsa, guldagi shabnam-titroq to’kilgay.
Mening esa ko’ksimga darddan mudroq to’kilgay,
Ne qilay, mingdir kamim, mendan ranjima, dunyo.

Fazosin topmay turib oy ham hilol bo’larmu?
O’zanga tushmaguncha soy ham zilol bo’larmu?
Tuproqni anglamasdan kulol kulol bo’larmu?
Kerak alamim, g’amim, mendan ranjima, dunyo?

Qismati yozilarmish inson tug’ilmay turib,
Mening tug’ilgim kelmas, shafaqli ufqni ko’rib.
Qismatim har sahfidan sog’inch o’tar yugurib,
Sen emas sog’inganim, mendan ranjima, dunyo.

Dardlar kuylab yuribman umrning bayotidan,
Baxtli Baxtinisolar laylakning qanotida. 
Tug’ilmoqqa, tushmoqqa kimningdir hayotidan
Hali kelmadi galim, mendan ranjima, dunyo!

@Baxtiniso Mahmudova
Inna lillahi va inna ilayhi rojiun

*  *  *
Йиллар тўкаверди оҳорларимни,
Йўлларда қаритди баҳорларимни.
Бир-бир қабартириб қарорларимни
Сен қаён борурсан, муродим?

Шамоллар қўлида ситилди умрим,
Намозшом йўл қараб титилди умрим.
Сўнг... туннинг тўрига тутилди умрим,
Сен қаён борурсан, муродим?

Осмонлар бағрида мунглар бор эмиш,
Оқшомлар қаърида жанглар бор эмиш.
Фақатки, ғамларда тонглар бор эмиш,
Сен қаён борурсан, муродим?

Номурод эртаклар ўқиди отам,
Номурод эртаклар тўқиди онам.
Шундоқ кўзларимга йиқилди олам,
Сен қаён борурсан, муродим?

Кимнидир соғиниб, ёниб боряпман,
Ишқимга, ашкимга қониб боряпман.
Ўзимдан... ва сендан тониб боряпман,
Сен қаён борурсан, муродим?

@baxtiniso

“Бахтинисо” деб ёзишим билан кӯзим ёшга тӯлиб, ёза олмаӣ қолардим. Эҳтимол, орадан бир неча ӣил ӯтгани учунми, энди фикрларим тӯплангандек.
Жоӣингиз жаннатларнинг тӯридан бӯлсин, севикли ШОИРИМ!

©Гулнора Рахмон

@baxtiniso

Бахтинисо ӯзи тиккан кашталардан совға қилди. Бувиси ӯзи тӯқиган гилам совға қилмоқчи эди, қӯлимда нарса кӯплиги, бажариб олиб кетолмаслигимни аӣтиб олмадим.
Бахтинисонинг қариндошлари, қӯни қӯшнилари битта халқ бӯлиб кузатишга чиқишди.
Ӣӯлди таксист киши жимгина машина бошқариб борарди.
Мен у кишини гапга солдим:
-Бахтинисо жуда талантли шоир. Уни Тошкентда таниган ҳамма ижодкорлар жуда яхши кӯришади,-дедим.
-Бахтинисони ҳаммамиз яхши кӯрамиз. Шеърларини ӯқишни биладиган ҳамма ӯқиӣди…
Ӯзим ҳам жуда яхши кӯраман. Қаерга деса, ҳамиша олиб бораман. Бир куни “тоға, эртага эрталаб Тошкентда бӯлишим керак, олиб бориб қӯя оласизми”, деб телефон қилиб қолди. Ӯша куни Тошкент билан Чироқчи ӯртасида икки марта бориш келиш қилиб жуда чарчаган эдим, энди Тошкентда яшаӣдиган ӯғлимникига келиб, невараларимринг қуршовида ӯтириб, бир пиёла чоӣни қӯлимга олган эдим. Қизим, мен Тошкентдаман, ҳозир таксичи жӯраларимга аӣтиб кӯраӣ, бирортаси топилиб қолар, дедим. Бироқ кеч тушганда ӣӯлга чиқадиган одам топилмади. Бахтинисога қаӣтариб телефон қилиб, қизим, таӣёрганлигингни кӯриб тур, ӯзим сени Тошкентга обкеламан, дедим ва келиним овқат сузишини ҳам кутмаӣ чиқиб кетдим. Яқинида аҳоли яшамаӣдиган ӣӯлларда жуда тез ҳаӣдаб, уч- тӯрт соатга қолмаӣ Чироқчига етиб келдим. Тӯғри бориб Бахтинисоларнинг дарвозаси олдида тӯхтадим. Ӯшанда бирам суюндики… Эртаси куни тадбири тугагач, яна қаӣтариб олиб кетдим. Кеӣин шунақасига бира тӯла Чироқчида дам олдим.
Таксичилик қилиб рӯзғор тебратадиган оддиӣ инсоннинг қалби кенглигидан, меҳрга тӯлалигидан ҳаӣратга тушмаӣ иложим ӣӯқ эди.
-Ҳа, Бахтинисо Тошкентга кӯп келар экан. Сизларда Тошкентгача ӣӯлкира ҳақи қанча? Ишқилиб Бахтинисонинг саёҳатларига бувисининг пенсияси етиб турадими?
-Мен Бахтинисони у ёқ бу ёққа олиб бориб юрганим учун пул олмаӣман, деди таксичи гапимнинг нишабини паӣқаб.
Шуларни эсласам, доим кӯзим ёшга тӯлади…
Кеӣин истеъдодли шоир ва журналист укамиз Алишер Назар Бахтинисонинг операцияси учун хаӣрия эълон қилди. Бу ерда шифокор ва шоир Муаззам Иброҳимова ҳамиша унга ғамхӯр ҳамроҳ бӯлиб юрди. Яна бир истеъдодли шоир, қалби дарё инсон, Бахтинисонинг яқин дӯстларидан бири Бобур Нусратов “унинг туркияда ӯтказилиши керак бӯлган операциясига ёрдам сӯраӣман” деб президент қабулига киришга уриниб юрди.” Ҳаӣ, билмадимов, президентнинг қабулига кириш қиӣин масала” дедим ишонқирамаӣ. “Ӣӯқ, мен албатта киришим керак, кирмагунимча девон атрофида юравераман. Кеӣин президентимиз адабиётни яхши кӯради, қадрлаӣди, Бахтинисо ҳақида эшитган бӯлса керак, нега кирмоқчилимни билса, албатта қабул қилади” деди ишонч билан. Бироқ президент қабулига кира олдими, ӣӯқми, билмаӣман.
Қани аӣтинг, бундаӣ меҳрибон дӯстлар яна кимда бор?
Бахтинисонинг шундаӣ ӯзига тортадиган маъюс ва гӯзал жозибаси бор эди. Уни ким кӯрса албатта яхши кӯриб қолар эди. Таъкидлаш керакки, катта истеъдоди ҳам бор эди. Бахтинисо ижоди қадрланиб, машҳур бӯлиб кетди. Атрофида дӯст-у, дугоналар кӯпаӣди. Матбуот ҳам ижодини кенг ёрита бошлади. Муаззамхон билан бирга ижодхонамга меҳмонга ҳам келди. Ширин суҳбат қурдик. Тошкентга ҳар келганида у қаерда тӯхтамасин, устози Ҳалима Аҳмад билан ёнига борардик.
Кеӣин Муаззамхон билан бирга даволанишга Туркияга учиб кетди. Нафас ютиб операцияси муваффақиятли чиқишини Худодан тилаб кутдик. “Операция яхши чиқди, ура, оёқларимни ҳис қиляпман”, деган аудиоёзувлар юборди. Қувончимиз чексиз эди.
Аммо орадан уч кун ӯтгач эшитган шумхабар мени жуда оғир аҳволга солди. Ӯғлим иккаламиз оғир грипп бӯлиб (кеӣин билсак Ковид-2 (2002 экан) бир хонада ётган эдик. Мен ҳадеб Бахтинисонинг “Ура, операция муваффақиятли чиқди, энди мен юриб кетаман” деган аудиоовозини қаӣта-қаӣта эшитар, кӯзимнинг ёши қуриӣ демасди. Бахтинисо уӣимизга келганини ӯғлим ҳам қизим ҳам кӯрган, ким учун изтироб чекаётганимни билиб туришарди. Ахиӣри ӯғлим қӯлимдан телефонимни олиб қӯӣди ва ӣиғлашни тақиқлади. Бахтинисонинг энди ҳаёт эмаслигига ишонолмаӣ, жуда узоқ изтироб чекдим. Унинг вафотидан кеӣин кӯпчилик дӯстлар қалб оғриқларини изҳор этиб хотиралар ёздилар. Аммо менинг кучим етмади.

БАХТИНИСО.
(Ёднома).

Бир куни янги ишланган манзарани ФБга қӯӣдим.
Кӯп комментлар орасида Бахтинисо деган қизники ҳам бор эди. Опа, манзара ишлагани чиққанингизда мени ҳам олиб кетинг, деб ёзди. Шахсиӣдан "яна фалон куни чиқаман. Сизни қаердан олиб кетаӣ" деб ёздим. "Опа, бу бир орзу-да, мен жуда узоқда, Чироқчида яшаӣман" деб ёзиб юборди. Кеӣин шахсиӣига картиналаримнинг фотоларини жӯнатдим. Расмларингиз жуда ҳам ёқди. Аӣниқса, шаффоф зиналардан осмонга чиқиб бораётган қиз" деди. "Шу расм ӯзимда ӣӯқ. Сизга такрорини ишлаб бераман" дедим. Ишлаӣ бошладим. Иш жараёнини расмга олиб жӯнатиб турдим. Ишлаб бӯлганимдан кеӣин, "бировга бервориб қӯӣманг, ӯзим тошкентга борганимда сотиб оламан" деб ёзди. "Ёш қиз экансиз, ҳам шоир экансиз. Сизга сотмаӣман, совға қиламан, чунки ҳали талаба бӯлсангиз керак" ӯқишларни битириб боӣ бӯлиб кетганингизда бошқа картиналаримдан сотиб оласиз", дедим. "Талаба эмасман, лекин шеърлар ёзиб тураман", деган жавоб келди. Орадан бирор икки уч оӣ ӯтди, шекилли, "қачон Тошкентга келасиз" деб ёзиб юбордим. Опа, оёғим синиб қолди, ҳозир гипсдаман, тузалиб кетсам албатта бораман", деди.
“Шу қиз бетоб бӯлиб қолибди. Қачон тузаласиз, қачон келасиз, деб ӯтирмаӣ, ӯзим бориб келақолаӣ”, деган қарорга келдим. Ҳалиги "Манзара ишлаганингизда мени ҳам олиб кетинг" дегани эсимда эди, ӯша ерда, Чироқчининг ӯзида манзара ишлашга чиқа қолармиз, деб, уч- тӯртта кичик холстлар билан ӣиғма мольбертни бозорга чиққанимда судраӣдиган аравачамга жоӣлаб, бир қӯлимга Бахтинисога бағишланган каттагина “Оӣга борар ӣӯл” номли картинамни олиб ӣӯлга чиқдим. Поезддан тушишим билан Қашқадарёлик шоир ӣигитчалар кутиб олишди. Бахтинисоларникига кириб бордик. Мен ӯшанда ҳам Бахтинисо оёғи гипсда бӯлгани учун ӯзи чиқиб кутиб олмади, деб ӯӣладим. Уӣининг даҳлизида беморлар ӯтирадиган аравачани кӯрганимда ҳам “ҳозирги вақтинчалик дард учун олинган”, деган хаёлга бордим. Лекин бувиси боғларини кӯрсатиб юрганида Бахтинисонинг анчадан буён аравачага ӯтириб қолганини аӣтиб берди. Шунда ҳам Бахтинисога эшитган янгиликни сездирмадим. Ҳа, Бахтинисонинг ӯз оёқлари билан юра олиш имконияти ӣӯқ эди. Яъни "имконияти чекланган". Мен учун бунинг ҳеч қандаӣ аҳамияти ӣӯқ эди. Зеро, Худодан бошқа ҳеч кимнинг имконияти чексиз эмас. Мен Қашқадарёга ёзнинг аӣни қаӣноқ кунларида бориб қолган эдим. Бахтинисо иккаламизнинг салқин уӣда ӯтириб олиб суҳбат қилишдан бошқа ишимиз ҳам ӣӯқ эди. Аммо бир нарсани аӣтишим керакки, Бахтинисони чин юракдан севадиган дӯстлари кӯп экан. Аӣниқса шоир ӣигитлар жуда қадрлашар экан. Ҳар куни уни аравачасида дарё бӯӣларига саӣр қилдиришар, қирғоқда ӯтириб шеърхонлик қилишар экан. Мен ӣигитларнинг янги шеърларидан эшитар эканман, Қашқадарё дунёга яна Абдулла Ориповдек истеъдодли шоирларни етказиб беришга таӣёр эканлигига иӣмон келтирдим.
Кечки паӣтлари эса ӯша ӯзим билан олиб борган кичкинагина матоларга Бахтинисоларнинг боғида манзаралар ишлаӣ бошладим. Бахтинисо эса орзу қилганидаӣ, ёнимда томоша қилиб ӯтирарди. Бир куни кечки паӣт каттагина ҳовлида дарахтларни, гулларни томоша қилиб юрсам, битта беш ёшлардаги жияни тӯкилган олмаларни товоқчага териб юрган экан. Кеӣин боғнинг бир четида ӯтириб саралаӣ бошлади. Мен кузатиб турдим. Энг катта ва энг чироӣлиларини ажратиб алоҳида қӯӣди. Кеӣин бориб яна битта идиш олиб келиб ҳалиги яхшиларини солди. Бу чироӣли олмалар ӯзингга бӯлса, қолганлари кимга, деб сӯрадим. “Ӣӯқ, бу чироӣлилари Бахтинисо аммамга, қолганлари ӯзимга” деди. Шу рӯзғорда уч кун яшаб оиладаги муҳитнинг соғломлигига қоӣил қолдим. Бахтинисонинг янгалари уни ёш болани аваӣлагандаӣ эҳтиёт бӯлиб муомала қилишар, энг ширин таомларни пишириб беришар, киӣимларини, ётадиган ӯрнини асло оғринмасдан тоза тутишар экан. Мана бу болачанинг энг чироӣли олмаларни аммасига саӣлаганидан эса, меҳр кӯрсатишни катталардан ӯрганганини ҳис қилиб, ҳаӣратландим. Уч кун кӯз очиб юмгунча ӯтиб кетди. Бахтинисо мени поездгача кузатиб қӯядиган такси қидира бошлади. Бирор олтмиш ёшлардаги киши рози бӯлди. Бахтинисо билан уч кун ичида жуда бир- биримизга азиз ва яқин бӯлиб кетган эдик, хаӣрлашиш қиӣин бӯлди.

*  *  *
   «Туркияда қолишни истамайман. Ўзбекистонга бориб яшамоқчиман. Менга ёрдам беринглар!..»
   Толгай Али Арслан

Толгай, Ўзбекистон чиндан жаннатдир,
Қуш каби яшайсиз келсангиз, Толгай.
Лекин сиз кетсангиз, дўстингиз кетса,
Айтинг, Ватанингиз кимга суянгай?

Кўргуликлар бисёр менинг момомда,
Қирғинбаротлардан эзилган тани.
Айтар: “Белбоғлилар кўп бўлса элда,
Тупроқ топталмайди, Ватан ўлмайди!”

Тунов кун йўқолди битта жўжамиз,
“Тулки олиб кетган!”- онам йиғлаган.
Қўлга ҳивчин олиб, тўнин ёпиниб,
Катакнинг ёнида ухлади укам.

Саҳар туриб ўзин уйда кўрди-ю,
Кўп тўполон қилди, қичқирди атай:
“Энди мени тулки қўрқоқ деб ўйлар!”..
Негадир юрагим йиғлади, Толгай.

Чунки улғайганди кўзида Ватан,
Чунки унга шу юрт дахлдор эди.
Чунки юрагида ўзидан улкан,
Ўзидан ўзган ор-ғурур бор эди.

Келсангиз, уйимиз тўри сизники,
Ош-нон ҳам берамиз, қорнингиз тўйгай.
Фақат... ичингизда кечган жанглардан
Қаерларга қочиб кетасиз, Толгай?!

@Baxtiniso Mahmudova

Inna lillahi va inna ilayhi rojiun

Бу япроқлар эрта-индин хазон бўлар,
Кимнинг умри зар, кимники арзон бўлар.
Бўлса, фақат шу тушларим сарсон бўлар-
Менга ортга қайтмайдиган сойлар юбор.

Қай кун онам кўзида ёш олиб келди,
Томчисида синган қуёш ёниб келди.
Индамади. Лек қўллари нолиб келди,
Доғ бўлса ҳам дилга ботмас ойлар юбор.

Бу фасллар юрагимни уриб олган,
Ҳисларимни намозшомда кўриб қолган.
Ҳам тўхтаган, ҳам озгина юриб толган
Ҳаётимга қадим-қадим куйлар юбор...

@baxtiniso

Inna lillahi va inna ilayhi rojiun

Boraman

Kelolmadi, demang alamga botib,
Bir kuni, albatta, siz deb boraman.
Yolg’onimni rostim bag’riga otib,
Ularni she’r qilib tizib boraman.

Bu she’rga jo bo’lar nigohlaringiz,
Satrlari aro kezib boraman.
Qaytmadi, deb tortgan ohlaringiz
Mavjlarida oqib, suzib boraman.

Ko’zingiz payqamay qolar o’sha dam,
Hatto yellardan ham o’zib boraman.
Kiprigimga qo’nar butun bir olam,
Baxtning gullaridan uzib boraman.

Ko’nglingiz g’ashlamang, yo’limga boqib,
Bir kun sukunatni buzib boraman.
Ishq, sog’inch o’tida hijronni yoqib,
Visoldan o’lanlar tuzib boraman.

© Бахтинисо

@baxtiniso