— Hech kimni yuragingga yaqin yo‘latma, — derdi Kester, — chunki yaqin yo‘latsang, uni ushlab qolishni xohlaysan. Ammo hayot shundayki, hech narsani doimiy saqlab bo‘lmaydi…
Ba’zan insonlar, hislar, baxtli lahzalar ham qum singari barmoqlaring orasidan sizib ketadi. Ularni qanchalik mahkam ushlashga harakat qilsang, shunchalik tez yo‘qoladi. Odamzod hamma narsani o‘ziga bog‘lab qo‘ymoqchi bo‘ladi – do‘stlikni, muhabbatni, xotiralarni… Lekin hayot hech kimga abadiy bir narsaga egalik qilish imkoniyatini bermaydi.
Kimnidir sevsang, uni asrashni xohlaysan. Uni hech qachon yo‘qotmaslikka, yoningda ushlab qolishga harakat qilasan. Lekin insonni asrash – uni erkin qo‘yib yuborish degani. Muhabbat ham, baxt ham, do‘stlik ham faqat erkinlik ichida yashaydi.
Balki baxt hech kimni ushlab qolishga urinmaslikdir. Balki, baxt – kimgadir butun yuraging bilan bog‘lanib, lekin uni yo‘qotishdan qo‘rqmaslikdir…
✍️Erix Mariya Remark
Ba’zan insonlar, hislar, baxtli lahzalar ham qum singari barmoqlaring orasidan sizib ketadi. Ularni qanchalik mahkam ushlashga harakat qilsang, shunchalik tez yo‘qoladi. Odamzod hamma narsani o‘ziga bog‘lab qo‘ymoqchi bo‘ladi – do‘stlikni, muhabbatni, xotiralarni… Lekin hayot hech kimga abadiy bir narsaga egalik qilish imkoniyatini bermaydi.
Kimnidir sevsang, uni asrashni xohlaysan. Uni hech qachon yo‘qotmaslikka, yoningda ushlab qolishga harakat qilasan. Lekin insonni asrash – uni erkin qo‘yib yuborish degani. Muhabbat ham, baxt ham, do‘stlik ham faqat erkinlik ichida yashaydi.
Balki baxt hech kimni ushlab qolishga urinmaslikdir. Balki, baxt – kimgadir butun yuraging bilan bog‘lanib, lekin uni yo‘qotishdan qo‘rqmaslikdir…
✍️Erix Mariya Remark