#ХАЙРЛИ_ТОНГ
#ҚУРОЛДОШИМ

🌤Ассалому алайкум ва рахматуллоху ва барокатух!

🤴🕌"БОБУР УЧУН ОШ"
(бўлган воқеа)

Бутуууун дунёга телефон дарчасидан назар ташлаган аксарият ёшлар, 14-феврални Валентин куни, Халқаро севишганлар куни деб билишади...
Бу санани мен бошқачароқ нишонлайман. Аввалло букун мени оқ ювиб оқ тараб вояга етказган, Афғонга кетганимда ортимда интиқ кутиб тонгларни илтижо билан интиқ кутган муштипар онаизорим туғилган кун...
Қолаверса бу сана шу тупроқ, шу Юрт фарзанди сифатида мен учун яна бир жиҳати билан ўта қадрли...

Бу ибратли воқеа 1987 йил Афғонистоннинг Покистон билан чегарадош Асадобод шахрида ҳизмат қилиб юрганимда юз берган эди. Одатдаги ҳизмат кунларидан бирида 2-МСБнинг кириш дарвозасида (КППда) навбатчи соқчи боши эдим. Баталъон ичида жойлашган кичик ГЭС да ўша ерлик мухандис ишчилар ишлашарди. Уларни фақат махсус рухсатнома билан кириш- чиқишини назорат ҳам қилинар эди. Ўша куни тасодифан хужжатларини текшираётиб бир ўзбак билан гаплашиб қолдим. Сўз орасида у менинг қаердан эканлигимни сўради. У Наманган тугул ҳатто Ўзбекистонни билмаганидан ўнғайсизландим. Кейин бирдан метиркамга туғилган жойим Андижон деб ёзилгани (1967 йилгача Наманган Андижон таркибида бўлган) эсимга тушди-ю, "Андижонни биласизми,"-дедим. Шунда ғалати ҳолат юз берди. Унинг кўзи йўқотган нарсасини топгандек, ғалати қувончдан порлаб кетди ва ярим пичирлаш ҳамда хаяжон билан:
- "У Бобурни юрти, Бобур улуғ одам"-дея олди холос...

Ватандан олисда ўзга юрт вакилидан бундай холат ва бундай гапни кутмагандим. Энди мени унинг қаршисида ўзгача ғурур чўлғаб олган эди.
Унга мен асл жойим Бобур таваллуд топган Ахсикентга қўшни қишлоқ эканлигини айтганимдан сўнг, у мени кутилмаганда шошиб қучиб бағрига босди ва яна келишини айтиб тезда ортга қайтди. Бу воқеа рус, қозоқ, украин, туркман миллатига мансуб ҳизматдошларимга эриш туйилди, албатта...
Лекин кечки пайт частимиз назорат пункти олдига бир қанча ерлик одамлар тўпланишиб келиб мени сўрашибди. Командир рухсати ва шахсан назорати остида олдиларига чиқдим. Одамлар хаяжон билан келишиб " Сан Бобурни ватандоши экансан, биз сане зиёрат қиламиз. Тавоф этамиз. Бизга Ватан исини бердинг" деб йиғлаб бағриларига галма-гал босишарди. Мен эса тилим лол, кўзимда ёш билан нуқул жилмаярдим. Бир оз муддат термулиш ва қайта-қайта кўришишлардан сўнг менга катта дастурхонга ўралган тугун узатишди.
-Бу нима-деб сўрадим. Ичларида кексароғи, -"Биз сани ош қилиб, зиёрат қилгани келдик. Олмасанг бўлмас..." ва яна нималардир деди...

Воқеани моҳиятини четдан кузатиб кўриб турган рус командиримизга холатни кимдир тушунтиргандан кейин: "Қара аскар, қандай буюк боболаринг бор экан..." деб юборди...

...Ўша куни ҳамма ош еди. Мен эса чархи тавоққа ҳар луқма учун қўл узатганимда неча юз йилдан кейин Бобур ҳурмати учун, унинг юртдоши, менингдек жахонгашта бир аскар учун ўзга юртда кўрсатилган иззат икром, ёзилган дастурхон ва ширин таом учун Бобур рухига хаёлан шукрона айтардим....

Ҳар йил Бобур таввалуди куни шу воқеа ёдимга тушаверади...

Дарҳақиқат, қадр, қиммат, муҳаббат, садоқат инсонийлик тушунчалари ҳақида гап кетаркан, аллақандай Римлик Валентиндан кўра, Заҳириддин Муҳаммад Бобур том маънода БУЮК ИНСОН.

БОБОЛАРИМИЗ РУХИ ШОД,
ПИРЛАР МАДАДКОР БЎЛСИН!!

Юрагимни ларзага солган воқеани Сизга илиндим🤲

("Афғонда қолган фиғоним" номли ёдномамдан парча.
пр. Кунар. Асадобод шахри)

🌤ЖУМА АЙЁМИНГИЗ ХАЙРЛИ ВА БАРОКАТЛИ ЎТСИН, ЗАМОНДОШ🤲

💫ШУКР ДЖОН