Нега кексалар ёшларга: “Эх, ёшлигим утиб кетдида, унумли фойдалана олмадим, сизлар фойдаланиб қолинглар“, деяверади? Нимага одамлар ёшлигида «Ундан фойдаланиб қолишим керак экан», деб
яшамайдида, қариганидан кейин фойдалана олмадим, деб бошқаларга насиҳат қилади? Ха, ёшликдан
вақтида унумли фойдаланиш керак. Акс ҳолда, кексайганда бу ҳолига афсус чекади. Зеро у ёшлик аталмиш «бойлик»ни қўлдан бериб қўйди энди.
Ёшлигимда ибодатга доир китоблар уқиганимда
ёшликда қилинган ибодатнинг нечоғлик аҳамиятли
экани хақида гап кетарди. Қариликдаги ибодатдан
кўра афзаллиги айтиларди. Чунки ёшликда ҳамма
нарсага хоҳиш, истак, куч етарли бўла туриб, уни
енга олиш, ибодатга сарфлай билиш катта жасорат.
Энди эса ёшимиз ўтяпти. Кўп нарсада қувват қолмаслиги аста-аста сезилиб боряпти.. На нафл рўза
тутишга, на бошқа нафл ибодатларга ярай оляпмиз
Ёшлар эшитса, “Бу киши дангасалик қилиб рўза тутмаяпти ёки нимадирни баҳона қилиб фалон ишни
бажармаяпти“, дейишади. Аслида эса, ўзидаги қувват
заифлашиб бораётганини инсон ёши улғайгач, сезиб
бораверар экан, унгача англамайди
«Вақтим» дейдиган одамларга ҳайрон қоласан
киши, вақтни ўзлари йўқотадилар. Ўрта-ўртада бироз бўш бўлганда озгина дам олай, деб беҳуда ишлар
билан фурсатни қўлдан беришади. Телефон кавлайди ёки бир нарса ўйнайди. Аслида, ўша пайтларда
нималардир ёзиб қўйса ҳам, мияси олдинги ишдан
бошқа амалга ўтгани учун чалғийди, ҳам вақтдан
фойдаланиб қолади.
Талаба имтиҳон вақти яқинлашганда шунақанги кўп ўқийдики, агар бундай ўқишни ҳар куни, ҳар
кеча бажарса эди, майли, ҳар кеча демайлик, ҳафтада бир кун шундай машғул бўлганда борми, алломайи замон бўлиб кетарди.
Энди Ибн Жавзий, Табарий, Суютий, Жоҳиз каби
катта-катта уламоларни олайлик. Юзлаб китоб ёзганлар. Буларнинг ҳаётини қаранг! «Қандай ёзишган
экан?» деб уйлаб қоласан. Ўқисанг, охирига ета олмайсан, умрингнинг охиригача уларнинг китобини
тугата олмайсан. Шунчалик жилд-жилд китобларки
Қандай ёзишган?“ деб қоласан киши. Улар вақтнинг
қадрига етган зотлардир. Агар улар ёзган китобларни ўтириб қўлда ёзиб чиқаман, десангиз, умр етмайди, кўчириб чиқа олмайсиз....
«Ҳаловат ҳиссини туй» Ғиёсиддин Юсуф
------‐--------------------------------
2025-йилни мана шу китоб мутолааси билан бошладим. Жуда катта бўлмаган китоб ўзига кўп-кўп маʼноларни жамлаган экан. Муаллиф вақт қадри, ўтган уламолар қандай вақтини сарф қилганликлари, ҳозирги кунда вақт борасидаги хатоларимиз, бесамар умримизни ўтказятганимизни жуда гўзал услубда тушунтирган эканлар. Китобда Оиз Қарнийнинг ҳаёти давомида мутолаага қандай аҳамият кўрсатганларини ҳам бериб ўтибдилар. Ниёҳатда кўп таъсирландим....
✍️Абдумалик Бухорий
@abdumalikbuxoriy
яшамайдида, қариганидан кейин фойдалана олмадим, деб бошқаларга насиҳат қилади? Ха, ёшликдан
вақтида унумли фойдаланиш керак. Акс ҳолда, кексайганда бу ҳолига афсус чекади. Зеро у ёшлик аталмиш «бойлик»ни қўлдан бериб қўйди энди.
Ёшлигимда ибодатга доир китоблар уқиганимда
ёшликда қилинган ибодатнинг нечоғлик аҳамиятли
экани хақида гап кетарди. Қариликдаги ибодатдан
кўра афзаллиги айтиларди. Чунки ёшликда ҳамма
нарсага хоҳиш, истак, куч етарли бўла туриб, уни
енга олиш, ибодатга сарфлай билиш катта жасорат.
Энди эса ёшимиз ўтяпти. Кўп нарсада қувват қолмаслиги аста-аста сезилиб боряпти.. На нафл рўза
тутишга, на бошқа нафл ибодатларга ярай оляпмиз
Ёшлар эшитса, “Бу киши дангасалик қилиб рўза тутмаяпти ёки нимадирни баҳона қилиб фалон ишни
бажармаяпти“, дейишади. Аслида эса, ўзидаги қувват
заифлашиб бораётганини инсон ёши улғайгач, сезиб
бораверар экан, унгача англамайди
«Вақтим» дейдиган одамларга ҳайрон қоласан
киши, вақтни ўзлари йўқотадилар. Ўрта-ўртада бироз бўш бўлганда озгина дам олай, деб беҳуда ишлар
билан фурсатни қўлдан беришади. Телефон кавлайди ёки бир нарса ўйнайди. Аслида, ўша пайтларда
нималардир ёзиб қўйса ҳам, мияси олдинги ишдан
бошқа амалга ўтгани учун чалғийди, ҳам вақтдан
фойдаланиб қолади.
Талаба имтиҳон вақти яқинлашганда шунақанги кўп ўқийдики, агар бундай ўқишни ҳар куни, ҳар
кеча бажарса эди, майли, ҳар кеча демайлик, ҳафтада бир кун шундай машғул бўлганда борми, алломайи замон бўлиб кетарди.
Энди Ибн Жавзий, Табарий, Суютий, Жоҳиз каби
катта-катта уламоларни олайлик. Юзлаб китоб ёзганлар. Буларнинг ҳаётини қаранг! «Қандай ёзишган
экан?» деб уйлаб қоласан. Ўқисанг, охирига ета олмайсан, умрингнинг охиригача уларнинг китобини
тугата олмайсан. Шунчалик жилд-жилд китобларки
Қандай ёзишган?“ деб қоласан киши. Улар вақтнинг
қадрига етган зотлардир. Агар улар ёзган китобларни ўтириб қўлда ёзиб чиқаман, десангиз, умр етмайди, кўчириб чиқа олмайсиз....
«Ҳаловат ҳиссини туй» Ғиёсиддин Юсуф
------‐--------------------------------
2025-йилни мана шу китоб мутолааси билан бошладим. Жуда катта бўлмаган китоб ўзига кўп-кўп маʼноларни жамлаган экан. Муаллиф вақт қадри, ўтган уламолар қандай вақтини сарф қилганликлари, ҳозирги кунда вақт борасидаги хатоларимиз, бесамар умримизни ўтказятганимизни жуда гўзал услубда тушунтирган эканлар. Китобда Оиз Қарнийнинг ҳаёти давомида мутолаага қандай аҳамият кўрсатганларини ҳам бериб ўтибдилар. Ниёҳатда кўп таъсирландим....
✍️Абдумалик Бухорий
@abdumalikbuxoriy