Бир масала орани ажратолмайди

Имом Муҳаммад ибн Идрис Шофеъий дарс ўтаётиб, шогирди Юнус ибн Абдул Аъло билан бир масалада баҳслашиб қолибди. Юнус жаҳл қилиб, дарсдан чиқиб кетибди. Кеч кирганда Юнуснинг эшиги тақиллабди. Эшик олдига келиб:
– Ким у? – дебди.
– Муҳаммад ибн Идрисман.
Юнус айтади: “Исми-шарифи Муҳаммад ибн Идрис бўлган ҳамма танишларимни эслаб кўрдим, лекин Имом Шофеъийдан бошқа бундай исмли танишим борлигини эслолмадим. Эшикни очсам, ҳақиқатан устозим турибди. Ҳайратда қолдим!”
Имом Шофеъий айтди:
– Эй Юнус, бизни юзлаб масалалар бирлаштирган эди. Энди биргина масала орамизни ажратиб юборадими?!”