Анвар Обиджоннинг
“ОЛТИАРИҚ ҲАНГОМАЛАРИ”
китобидан
Шакарқишлоқдаги қўйчилик фермасида Қўчқорвой деган мудир бўларкан.
Қўзилатиш мавсумида кечаси ҳам ишлаётиб, биқинида тўсатдан кучли оғриқ пайдо бўлибди-ю, туман касалхонасига қўнғироқ қилибди. Эшитқини Ширинқишлоқлик навбатчи врач кўтариб, “эшитаман”, деган экан, мудир: “Мен қўйчилик фермасидан
гапиряпман... Қўчқорман”, дебди. Бемаҳалда уйқусираб ўтирган, “қўчқор” дейилганда эркак қўйни англаб ўрганган врач: “Хўш, нима гап?” – дея дўнғиллабди.
- Биқиним ғижимлаб оғрияпти. Келиб, бир кўриб қўймасанглар, бўлмайди.
- Сен, яхшиси, “ЗЗ – 45”га қўнғироқ қил. Дардингни ўзингнинг дўхтирингга айтганинг маъқул.
- У телефонда ким ўтиради?
- Ким бўларди, мол дўхтири-да.
“ОЛТИАРИҚ ҲАНГОМАЛАРИ”
китобидан
Шакарқишлоқдаги қўйчилик фермасида Қўчқорвой деган мудир бўларкан.
Қўзилатиш мавсумида кечаси ҳам ишлаётиб, биқинида тўсатдан кучли оғриқ пайдо бўлибди-ю, туман касалхонасига қўнғироқ қилибди. Эшитқини Ширинқишлоқлик навбатчи врач кўтариб, “эшитаман”, деган экан, мудир: “Мен қўйчилик фермасидан
гапиряпман... Қўчқорман”, дебди. Бемаҳалда уйқусираб ўтирган, “қўчқор” дейилганда эркак қўйни англаб ўрганган врач: “Хўш, нима гап?” – дея дўнғиллабди.
- Биқиним ғижимлаб оғрияпти. Келиб, бир кўриб қўймасанглар, бўлмайди.
- Сен, яхшиси, “ЗЗ – 45”га қўнғироқ қил. Дардингни ўзингнинг дўхтирингга айтганинг маъқул.
- У телефонда ким ўтиради?
- Ким бўларди, мол дўхтири-да.