—Йӯқ ойижон сиздан ниманиям яширардим!— фақат бугун Ботир акага бирга дӯхтирга борайлик десам,— мен соппа соғман ӯзинг бориб даволанавер дейишди шунга,,,— Нозима энди чинаккамига йиғлаб юборди.
— Хаа—
шундай дегин!
—Ха ойижон шунақа наҳотки бизни фарзандимиз бӯлмаётганига мен айбдор бӯлсам?— унақа ӯзингни айбдор қилма қизим!
—Холида ая ютиниб кӯйди. — Хаммаси Оллоҳдан насиб бӯлса хали орқа олдинг тӯла бола фақат енгиллик қилма! Сабрли бӯлгин!
—Ботир акаям шунақа дейдилар ,лекин тӯйим булганигаям уч йил бӯлдида ойижон!
—Нозима чуқур хӯрсиниб қӯйди.
—Биламан жоним болам қӯлимиздан нимаям келарди?— дадангам сени ӯйлаб сиқилиб қолганлар
—Хӯп агар сен билан бирга дӯхтирга боргиси келмаган бӯлса бирор сабаби бордир!— ахир эринг кимсан фалончи дӯхтир бӯлса!
—Сенга гапирмаса! ,сени айбдор қилмаса!— худога шукур қилиб яшайвергинда!—ойижон мени Ботир акани бепарволиги қийнаяпти, гуёки у кишига фарзандни кизиғи йуқдек!— Э боре топган гапингни қара— ахир ким боласи бӯлишини хохламайди?
— Ана сени гапингдан осмонам ранжиб, ёмґир қӯйиб юборди!— тур сӯрини кӯрпачаларини йиғиштир ичкарига кирайлик!
Она бола ёмғирдан қочиб ӯзларини ичкарига уришди.
Аслида Нозима бир икки кун онасиникида қолиш учун келганди,лекин кечга яқин Холида ая қизини уйига жӯнатиб юборди.
— Шу куни Ботир нимагадир ишдан келмади ӯзи охирги пайтлар ишда кӯп ушланиб қоладиган оғир касали борлигини бахона қилиб хатто дам олиш кунлари ҳам ишга кетадиган одат чиқарганди— ю,бирор марта уйга келмай қолмасди.
— Нозима туни билан минг бир ёмон хаёлга бориб, эрталабгача мижжа қоқмай эрини кутиб ӯтирди. Эрталаб хавотир бӯлиб тӯғри эри ишлайдиган касалхонага йӯл олди. Сураб суриштириб эри ишлайдиган кабинетни топиб секин эшикни таққилатганди ичкаридан киринг!— деган овоз эшитилгач қӯрқа писа ичкарига кирди.
— Ботир хотинини бу ерга келишини кутмаганди — Нозима сен бу ерда нима қилиб юрипсан,—деди уни саломига алек олиб хаяжон билан.
— Келмаганингизга хавотир олдим Нозима гуноҳ иш қилган боладек ерга қаради.
—Ҳа ӯтир!— мен сени онангларникига қолгансан деб,,, ӯйлагандим ундан кейин оғирроқ касалим бор эди шунга боролмадим.
— Хайрият— э, тинч эканнсиз,— ойимни биласизку қолмокчи эдим қӯярда қӯймай жӯнатиб юбордилар сиз яхши кӯрган қовоқ сомсани қӯлимга тутказиб!
—Нозима хали гапини тугатмасдан эшик очилиб ӯзига бино қӯйган бир оқ халатли ёши йигирма бешларда хомиладор аёл ичкарига кириб Нозимага беписандларча қараган холда Ботирга суйкалди — Ботир ака уйга кетайлик нимагадир мазам бӯлмаяпти!
—Хуп хозир!—Ботир саросимага тушиб нима қилишини билолмай қолди,лекин ӯзини дарров қӯлга олди— да танишинглар бу мени хотиним Нозима!
—Оқ халатли аёл Нозимага шундай ӯқрайиб қарадики гуё уни кӯзлари тешиб юборгудек эди— Нозима бу мени бӯлажак хотиним Дилором Диля— биз яқинда фарзандли бӯламиз!
Қолган гапларни уйга борганда гаплашамиз!
—Нозима бир Ботирга бир уни қаршисида қорнини ушлаб кӯз кӯз қилаётган хонимчага қарадида ӯрнидан шарт туриб хӯнграганча йиғлаб эшикдан ӯкдек отилиб чиқиб кетди— Ботир— Нозима шошма! ,—деганча қолаверди.
—Орадан саккиз йил ӯтди Нозима тӯрт боласини кечки салқинда уйларидан унча узоқ бӯлмаган ,, дам олиш "масканида айлантириб юрганди ногаҳон ӯриндиқларни бирида ӯтирган Ботирга кӯзи тушди. — Нозима индамай ӯтиб кетишни ӯзига эп кӯрмадида Ботирга салом берди. — Ваалейкум ассалом!— Нозима яхши юрипсанми?— сени учратаман,деб ӯйламагандим— мен хам ӯзингиз яхшимисиз? Ботир ака?
—Болаларингни айлантиргани чиқан экансанда?— ха булар шунга одатланишган ,хар куни кечки пайт айланамиз тозза хавода.
— Кӯп болали она бӯлипсанку?— шунақа Нозима кулди уни юзидаги қувончидан нақадар бахтли эканлигини билиш қийин бӯлмади Ботирга!— буниси каттаси Илхомжон бу йил учинчи синфга боради. — Нозима болаларини Ботирга таништирди,— демак бу эрини ӯғли Ботирни кӯнглидан биринчи шу гап ӯтди. Буниси Икромжон олти ёш, Шоҳжахон тӯрт ёш, Шоҳруҳ энди иккига тӯлади. — Сизникиларам катта бӯлиб қолишгандир?
— Хаа—
шундай дегин!
—Ха ойижон шунақа наҳотки бизни фарзандимиз бӯлмаётганига мен айбдор бӯлсам?— унақа ӯзингни айбдор қилма қизим!
—Холида ая ютиниб кӯйди. — Хаммаси Оллоҳдан насиб бӯлса хали орқа олдинг тӯла бола фақат енгиллик қилма! Сабрли бӯлгин!
—Ботир акаям шунақа дейдилар ,лекин тӯйим булганигаям уч йил бӯлдида ойижон!
—Нозима чуқур хӯрсиниб қӯйди.
—Биламан жоним болам қӯлимиздан нимаям келарди?— дадангам сени ӯйлаб сиқилиб қолганлар
—Хӯп агар сен билан бирга дӯхтирга боргиси келмаган бӯлса бирор сабаби бордир!— ахир эринг кимсан фалончи дӯхтир бӯлса!
—Сенга гапирмаса! ,сени айбдор қилмаса!— худога шукур қилиб яшайвергинда!—ойижон мени Ботир акани бепарволиги қийнаяпти, гуёки у кишига фарзандни кизиғи йуқдек!— Э боре топган гапингни қара— ахир ким боласи бӯлишини хохламайди?
— Ана сени гапингдан осмонам ранжиб, ёмґир қӯйиб юборди!— тур сӯрини кӯрпачаларини йиғиштир ичкарига кирайлик!
Она бола ёмғирдан қочиб ӯзларини ичкарига уришди.
Аслида Нозима бир икки кун онасиникида қолиш учун келганди,лекин кечга яқин Холида ая қизини уйига жӯнатиб юборди.
— Шу куни Ботир нимагадир ишдан келмади ӯзи охирги пайтлар ишда кӯп ушланиб қоладиган оғир касали борлигини бахона қилиб хатто дам олиш кунлари ҳам ишга кетадиган одат чиқарганди— ю,бирор марта уйга келмай қолмасди.
— Нозима туни билан минг бир ёмон хаёлга бориб, эрталабгача мижжа қоқмай эрини кутиб ӯтирди. Эрталаб хавотир бӯлиб тӯғри эри ишлайдиган касалхонага йӯл олди. Сураб суриштириб эри ишлайдиган кабинетни топиб секин эшикни таққилатганди ичкаридан киринг!— деган овоз эшитилгач қӯрқа писа ичкарига кирди.
— Ботир хотинини бу ерга келишини кутмаганди — Нозима сен бу ерда нима қилиб юрипсан,—деди уни саломига алек олиб хаяжон билан.
— Келмаганингизга хавотир олдим Нозима гуноҳ иш қилган боладек ерга қаради.
—Ҳа ӯтир!— мен сени онангларникига қолгансан деб,,, ӯйлагандим ундан кейин оғирроқ касалим бор эди шунга боролмадим.
— Хайрият— э, тинч эканнсиз,— ойимни биласизку қолмокчи эдим қӯярда қӯймай жӯнатиб юбордилар сиз яхши кӯрган қовоқ сомсани қӯлимга тутказиб!
—Нозима хали гапини тугатмасдан эшик очилиб ӯзига бино қӯйган бир оқ халатли ёши йигирма бешларда хомиладор аёл ичкарига кириб Нозимага беписандларча қараган холда Ботирга суйкалди — Ботир ака уйга кетайлик нимагадир мазам бӯлмаяпти!
—Хуп хозир!—Ботир саросимага тушиб нима қилишини билолмай қолди,лекин ӯзини дарров қӯлга олди— да танишинглар бу мени хотиним Нозима!
—Оқ халатли аёл Нозимага шундай ӯқрайиб қарадики гуё уни кӯзлари тешиб юборгудек эди— Нозима бу мени бӯлажак хотиним Дилором Диля— биз яқинда фарзандли бӯламиз!
Қолган гапларни уйга борганда гаплашамиз!
—Нозима бир Ботирга бир уни қаршисида қорнини ушлаб кӯз кӯз қилаётган хонимчага қарадида ӯрнидан шарт туриб хӯнграганча йиғлаб эшикдан ӯкдек отилиб чиқиб кетди— Ботир— Нозима шошма! ,—деганча қолаверди.
—Орадан саккиз йил ӯтди Нозима тӯрт боласини кечки салқинда уйларидан унча узоқ бӯлмаган ,, дам олиш "масканида айлантириб юрганди ногаҳон ӯриндиқларни бирида ӯтирган Ботирга кӯзи тушди. — Нозима индамай ӯтиб кетишни ӯзига эп кӯрмадида Ботирга салом берди. — Ваалейкум ассалом!— Нозима яхши юрипсанми?— сени учратаман,деб ӯйламагандим— мен хам ӯзингиз яхшимисиз? Ботир ака?
—Болаларингни айлантиргани чиқан экансанда?— ха булар шунга одатланишган ,хар куни кечки пайт айланамиз тозза хавода.
— Кӯп болали она бӯлипсанку?— шунақа Нозима кулди уни юзидаги қувончидан нақадар бахтли эканлигини билиш қийин бӯлмади Ботирга!— буниси каттаси Илхомжон бу йил учинчи синфга боради. — Нозима болаларини Ботирга таништирди,— демак бу эрини ӯғли Ботирни кӯнглидан биринчи шу гап ӯтди. Буниси Икромжон олти ёш, Шоҳжахон тӯрт ёш, Шоҳруҳ энди иккига тӯлади. — Сизникиларам катта бӯлиб қолишгандир?