* * *
Дунё бунча ғирром берди қийматинг
Ва ҳеч инсоф билан боқмади ҳаёт
Тунда ойдек ёлғиз ва шоир эдинг,
Тонг чой қўйдинг, ерга боғлади ҳаёт.
Демак, ой шуъласи кетди заминдан,

Олов мисраларни лабингдан юлдинг.
Бу ҳиссиз оламга боқдинг-у зимдан,
Сўнг ўзингга беишқ қисмат буюрдинг!
Мен ўтлиғ руҳингни севардим фақат

Кўзёшинг шеър бўлиб томгани учун,
Ва энди ҳеч қачон қилмасман шафқат
Қалбинг осмонлардан тонгани учун!
Ахир ойдек ёлғиз ва шоир эдинг…