Репост из: SAIDA_AZIZ IJODI
#ретро
#АЙТИЛМАГАН_ҚЎШИҚ
МУАЛЛИФ: САИДА ҚОРАБОЕВА (SAIDA AZIZ)
(ДАВОМИ)
☘️
Келин дарвоза ёнида, карнай–сурнай садолари тинган, “Тўйлар муборак” айтилиши керак фурсатлар... Одамларнинг нигоҳи менга қадалган... “Йўқ”, деёлмадим. Гарчи кўнглимда икки хаёл ўзаро жанг қилишаётган эсада, бири “Санъаткорсан, айтишинг керак”, деб уқтирса, икикнчиси “Қандай чидайсан” деса...
Титраганча таронани куйладим. Қўлимда микрафон, кўзларим эса келин–куёвда. Камрон ўзига муносиб жуфт топганди. Иккиси қўш кабутардек бир –бирига ярашиб туришарди. Камронга куёвлик либоси ярашганди. Ҳис- туйғуларим ортиқ бардош беришолмади. Изтироблар чангалидан қутулолмадим. Иккита қўшиқ куйладиму, секингина тўйхонани тарк этдим.
Яна янги нолаларга сабаб бўлди бу ҳодиса.
Бу тун кўнглим ўлади менинг,
Юрак гулим сўлади менинг ,
Қалбим дардга тўлади менинг,
Бугун тўйинг муборак, жоним.
Тўйдан икки кун ўтиб, Камрон миннатдорчилик билдириб қўнғироқ қилди. “Бахтли бўлинглар”, деганча гўшакни қўйдим. Бошқа нима ҳам дердим ахир. Инсон ўз севгилисига ёмонликни раво кўролмаскан. Бунга ҳам ярим йил бўлибди.
Журналист аёлнинг биргина саволи бутун ўтмишимни ёдимга солдия...
☘️
Хаёлларимни телефон жаранги тўзғитиб юборди.
– Лобар опа, онангизнинг аҳволи ёмонлашди. Тез етиб келаркансиз – нариги томондан келган овоз эгасини танидим. Уйимизда онамга қарашиб юрадиган уй хизматчисининг овози эди. Машинани тезлигини оширдим. Ўзи сўнгги кунларда анча тоблари бўлмаётганди. Ҳойнахой, ҳозир берган интервьюмни эшитган бўлсалар керак. “Отам ўлган”, деган гапим таъсир қилгандир балки... “Ҳеч қачон тирик одамни ҳам ўлган дейдими? “ деб койирдилар доим. “Биз учун йўқ бўлган одамни қандай қилиб, бор, дейман”, жавоб қайтарардим онамга.
(Давоми бор)
https://t.me/Saida_Aziz_Ijodi
#АЙТИЛМАГАН_ҚЎШИҚ
МУАЛЛИФ: САИДА ҚОРАБОЕВА (SAIDA AZIZ)
(ДАВОМИ)
☘️
Келин дарвоза ёнида, карнай–сурнай садолари тинган, “Тўйлар муборак” айтилиши керак фурсатлар... Одамларнинг нигоҳи менга қадалган... “Йўқ”, деёлмадим. Гарчи кўнглимда икки хаёл ўзаро жанг қилишаётган эсада, бири “Санъаткорсан, айтишинг керак”, деб уқтирса, икикнчиси “Қандай чидайсан” деса...
Титраганча таронани куйладим. Қўлимда микрафон, кўзларим эса келин–куёвда. Камрон ўзига муносиб жуфт топганди. Иккиси қўш кабутардек бир –бирига ярашиб туришарди. Камронга куёвлик либоси ярашганди. Ҳис- туйғуларим ортиқ бардош беришолмади. Изтироблар чангалидан қутулолмадим. Иккита қўшиқ куйладиму, секингина тўйхонани тарк этдим.
Яна янги нолаларга сабаб бўлди бу ҳодиса.
Бу тун кўнглим ўлади менинг,
Юрак гулим сўлади менинг ,
Қалбим дардга тўлади менинг,
Бугун тўйинг муборак, жоним.
Тўйдан икки кун ўтиб, Камрон миннатдорчилик билдириб қўнғироқ қилди. “Бахтли бўлинглар”, деганча гўшакни қўйдим. Бошқа нима ҳам дердим ахир. Инсон ўз севгилисига ёмонликни раво кўролмаскан. Бунга ҳам ярим йил бўлибди.
Журналист аёлнинг биргина саволи бутун ўтмишимни ёдимга солдия...
☘️
Хаёлларимни телефон жаранги тўзғитиб юборди.
– Лобар опа, онангизнинг аҳволи ёмонлашди. Тез етиб келаркансиз – нариги томондан келган овоз эгасини танидим. Уйимизда онамга қарашиб юрадиган уй хизматчисининг овози эди. Машинани тезлигини оширдим. Ўзи сўнгги кунларда анча тоблари бўлмаётганди. Ҳойнахой, ҳозир берган интервьюмни эшитган бўлсалар керак. “Отам ўлган”, деган гапим таъсир қилгандир балки... “Ҳеч қачон тирик одамни ҳам ўлган дейдими? “ деб койирдилар доим. “Биз учун йўқ бўлган одамни қандай қилиб, бор, дейман”, жавоб қайтарардим онамга.
(Давоми бор)
https://t.me/Saida_Aziz_Ijodi