Репост из: Islom.uz
#Силаи_раҳм
Ота-онанинг вафотидан кейин уларга атаб садақаи жория қилиш
«Садақаи жория» атамасини сўзма-сўз таржима қиладиган бўлсак, маъноси «оқиб турувчи садақа»га тўғри келади. Бунда дунёдан ўтган шахсга атаб, савоби унга тегсин, дея қилинган хайрия ишлар – вақфлар кўзда тутилади.
Мисол учун, жамоатчилик фойдаси учун қурилган кўприк, чиқарилган сув, тузатилган йўл, қурилган масжид кабилар. Бунга ўхшаш жорий садақалардан одамлар фойда олиб турар эканлар, уларнинг савоби кимга аталган бўлса, ўшанга етиб туради.
عَنِ الْحَسَنِ: أَنَّ سَعْدَ بْنَ عُبَادَةَ قَالَ: يَا رَسُولَ اللهِ، إِنِّي كُنْتُ أَبَرُّ أُمِّي، وَأَنَّهَا مَاتَتْ، فَإِنْ تَصَدَّقْتُ عَنْهَا أَوْ أَعْتَقْتُ عَنْهَا أَيَنْفَعُهَا ذَلِكَ؟ قَالَ: «نَعَمْ»، قَالَ: فَمُرْنِي بِصَدَقَةٍ. قَالَ: «اسْقِ الْمَاءَ». قَالَ الْحُسَيْنُ: فَنَصَبَ سَعْدٌ سِقَايَتَيْنِ بِالْمَدِينَةِ. قَالَ الْحَسَنُ: فَرُبَّمَا سَقَيْتُ مِنْهُمَا وَأَنَا غُلَامٌ.
Ҳасандан ривоят қилинади:
«Саъд ибн Убода: «Эй Аллоҳнинг Расули! Мен онамга яхшилик қилар эдим. У вафот этди. Унинг номидан садақа қилсам ёки қул озод қилсам, ўша унга манфаат берадими?» деди.
У зот: «Ҳа», дедилар.
«Мени садақага амр қилинг», деди.
У зот: «Сув улаш», дедилар».
Ҳусайн айтади: «Шунда Саъд Мадинада иккита сувхона ўрнатди».
Ҳасан айтади: «Мен ёш бола пайтимда иккисидан сув ичганман».
🔗 Тўлиқ ўқиш: https://islom.uz/maqola/23375
🕋 @islomuz
Ота-онанинг вафотидан кейин уларга атаб садақаи жория қилиш
«Садақаи жория» атамасини сўзма-сўз таржима қиладиган бўлсак, маъноси «оқиб турувчи садақа»га тўғри келади. Бунда дунёдан ўтган шахсга атаб, савоби унга тегсин, дея қилинган хайрия ишлар – вақфлар кўзда тутилади.
Мисол учун, жамоатчилик фойдаси учун қурилган кўприк, чиқарилган сув, тузатилган йўл, қурилган масжид кабилар. Бунга ўхшаш жорий садақалардан одамлар фойда олиб турар эканлар, уларнинг савоби кимга аталган бўлса, ўшанга етиб туради.
عَنِ الْحَسَنِ: أَنَّ سَعْدَ بْنَ عُبَادَةَ قَالَ: يَا رَسُولَ اللهِ، إِنِّي كُنْتُ أَبَرُّ أُمِّي، وَأَنَّهَا مَاتَتْ، فَإِنْ تَصَدَّقْتُ عَنْهَا أَوْ أَعْتَقْتُ عَنْهَا أَيَنْفَعُهَا ذَلِكَ؟ قَالَ: «نَعَمْ»، قَالَ: فَمُرْنِي بِصَدَقَةٍ. قَالَ: «اسْقِ الْمَاءَ». قَالَ الْحُسَيْنُ: فَنَصَبَ سَعْدٌ سِقَايَتَيْنِ بِالْمَدِينَةِ. قَالَ الْحَسَنُ: فَرُبَّمَا سَقَيْتُ مِنْهُمَا وَأَنَا غُلَامٌ.
Ҳасандан ривоят қилинади:
«Саъд ибн Убода: «Эй Аллоҳнинг Расули! Мен онамга яхшилик қилар эдим. У вафот этди. Унинг номидан садақа қилсам ёки қул озод қилсам, ўша унга манфаат берадими?» деди.
У зот: «Ҳа», дедилар.
«Мени садақага амр қилинг», деди.
У зот: «Сув улаш», дедилар».
Ҳусайн айтади: «Шунда Саъд Мадинада иккита сувхона ўрнатди».
Ҳасан айтади: «Мен ёш бола пайтимда иккисидан сув ичганман».
🔗 Тўлиқ ўқиш: https://islom.uz/maqola/23375
🕋 @islomuz