#ЎГАЙ_ОНА
#Назли
40
— Маҳлиёо, Маҳлиёооо қизиммм жон қизим кўзларингни оч — Акааа, ойиии
Дилдоранинг овозидан ҳамма уйғониб чиқиб келди...
Манзура сал аввал нима бўлишини тахмин қилгани сабабми жуда карахт аҳволга тушиб қолди, — Гапига қарамай олиб кириб кетсам бўлмасмиди...
Аҳрор ҳушсиз ётган жоянини кўтариб бошидан оқаётган қонни кўриб — Боғлашга нарса олиб кел — Насаф оляпти... яшайди Аҳрорнинг ҳам кўзларидан ёш думалаб тушди ҳафта охирида бир ёшга тўлишини тоғда нишонлаймиз дея режалаштиришганди... Манзура биринчи ёрдам кўрсатди
— Сизлар уйда қолинглар, Дилдораа анқайма юр Аҳрор жиянини машинага солиб шифохона томон кетишди.
— Дилфуза юрагини ушлади-ю, деворга суяниб қолди
— Ойижон Манзура ёшларини артиб қайнонасига дори олиб келди...
— Онаям боласига шунақа эътиборсиз бўладими... неча марта айтаман-а шу супага чиқарма деб ҳаа мана хонасида чой ичса бўларди...
— Ойижон ҳаммаси яхши бўлади... Манзура бу гапларга ўзи ҳам ишонмасди-ю, қайнонасига далда берарди... супа тагидаги қон бўлган жойларни ювди, тозалади ҳали ҳамон экрани ёниқ турган Дилдоранинг телефонини кўриб, Аҳрорга қўнғироқ қилиш учун қўлига олди телеграмдаги ёзишмаларни кўриб ёқасини ушлади... — Вой ўлмасам... экранини ўчириб сув идишларни жойига қўйиб қўйди...
— Қизим, Аҳрорга телефон қилинг Дилфуза ҳали ҳамон юрагини ушлаб бир нуқтага қараб ўтирарди.
Узоқ чақирувдан кейин қўнғироққа жавоб берилди
— Лаббай, ойи
— Маҳлиё яхшими, нима бўлди
— Шифокорлар ҳали аниқ бирор нарса дейишмади, қон тўхтади, лекин ҳалиям текширишяпти
— Ўғлим айт шифокорларга жонимни берсам ҳам шу болам тирик қолсин... Дилфузанинг йиғлаб айтган гапидан Аҳрор телефонини қаттиқ ушлади — Ойи, сиқилманг, жияним кўрмагандек бўлиб кетади...
Тонгга яқин Дилдора бир аҳволда уйига кириб келди, ҳовлисига кирди-ю уввос солиб йиғлай бошлади...
— Кечир қизим... кечир... бебурд онангни кечир
— Нима бўлди, гапиринг, нима бўлди Манзура Дилдорани силталай бошлади.
Дилдора тинмай бош силкиб йиғлашдан нарига ўтмасди...
#Назли
40
— Маҳлиёо, Маҳлиёооо қизиммм жон қизим кўзларингни оч — Акааа, ойиии
Дилдоранинг овозидан ҳамма уйғониб чиқиб келди...
Манзура сал аввал нима бўлишини тахмин қилгани сабабми жуда карахт аҳволга тушиб қолди, — Гапига қарамай олиб кириб кетсам бўлмасмиди...
Аҳрор ҳушсиз ётган жоянини кўтариб бошидан оқаётган қонни кўриб — Боғлашга нарса олиб кел — Насаф оляпти... яшайди Аҳрорнинг ҳам кўзларидан ёш думалаб тушди ҳафта охирида бир ёшга тўлишини тоғда нишонлаймиз дея режалаштиришганди... Манзура биринчи ёрдам кўрсатди
— Сизлар уйда қолинглар, Дилдораа анқайма юр Аҳрор жиянини машинага солиб шифохона томон кетишди.
— Дилфуза юрагини ушлади-ю, деворга суяниб қолди
— Ойижон Манзура ёшларини артиб қайнонасига дори олиб келди...
— Онаям боласига шунақа эътиборсиз бўладими... неча марта айтаман-а шу супага чиқарма деб ҳаа мана хонасида чой ичса бўларди...
— Ойижон ҳаммаси яхши бўлади... Манзура бу гапларга ўзи ҳам ишонмасди-ю, қайнонасига далда берарди... супа тагидаги қон бўлган жойларни ювди, тозалади ҳали ҳамон экрани ёниқ турган Дилдоранинг телефонини кўриб, Аҳрорга қўнғироқ қилиш учун қўлига олди телеграмдаги ёзишмаларни кўриб ёқасини ушлади... — Вой ўлмасам... экранини ўчириб сув идишларни жойига қўйиб қўйди...
— Қизим, Аҳрорга телефон қилинг Дилфуза ҳали ҳамон юрагини ушлаб бир нуқтага қараб ўтирарди.
Узоқ чақирувдан кейин қўнғироққа жавоб берилди
— Лаббай, ойи
— Маҳлиё яхшими, нима бўлди
— Шифокорлар ҳали аниқ бирор нарса дейишмади, қон тўхтади, лекин ҳалиям текширишяпти
— Ўғлим айт шифокорларга жонимни берсам ҳам шу болам тирик қолсин... Дилфузанинг йиғлаб айтган гапидан Аҳрор телефонини қаттиқ ушлади — Ойи, сиқилманг, жияним кўрмагандек бўлиб кетади...
Тонгга яқин Дилдора бир аҳволда уйига кириб келди, ҳовлисига кирди-ю уввос солиб йиғлай бошлади...
— Кечир қизим... кечир... бебурд онангни кечир
— Нима бўлди, гапиринг, нима бўлди Манзура Дилдорани силталай бошлади.
Дилдора тинмай бош силкиб йиғлашдан нарига ўтмасди...