#Maktub
Assalomu alaykum, hurmatli shoir Najmiddin Ermatov! Bir muxlisangiz oʻlaroq sizga bir enlik maktub yozishga jurʼat etdim. Sizni ilk bor institutimdagi tadbirda uchratgan edim. “Ana, Najmiddin”, “Najmiddin ham kelibdi” degan sadolar butun zalni qurshab olgan edi. Yolgʻon gapirmayman oʻshanda “Kim ekan, bu shoir” deb oʻylagan edim. Nihoyat tadbir yakunlanish arafasi, sahnada esa siz. “Koʻk boʻri kezgan sarhad”,-deya boshlanuvchi sheʼringizni oʻqiy boshladingiz. Sizning ovozingizdan uxlayotgan koʻzlar bilan vijdon ham, murdaning yuragi kabi qotib ketgan qalblar uygʻondi. Huv anavi Amerika orzusida yugurgan oyoqlar Vatan uchun tik turishni oʻrgandi. Soʻng “Kelma”ni oʻqiy ketdingiz. Yurak yaralgandan beri berilgan dardini esladi. Ruhim ruhdoshini tanigandek boʻldi. Zaldagi talabalar doʻstlarim bilan ruhzor oralab ketdik. Yoʻlboshchimiz siz edingiz. Oʻsha kuni ozgina boʻlsa ham VATAN uchun yashashni oʻrgandik. Eski, shu bilan birga hanuz mavjud darsimizni qoʻzgʻadingiz. Shu uchrashuvdan keyin ijtimoiy tarmoqlarda kuzatishni boshladim. “Yomgʻir boʻlsam kerak, aslida...” sheʼrini juda yoqtirib qoldim. Yomgʻirni juda sevaman, undagi dardni ham his etaman. Bu sheʼringizda ayni his etganlarim bir chizgida chizilgan edi. Sheʼriyatga oshno qalblar kabi mening qalbim ham shu satrlar ichida yashadi, nafas oladi... Keyin, Yerga oid emasligimni ham qayta his etdim.
Bu kabi gʻamboda sheʼrlar uchun tashakkur. Chunki bu sheʼrlar bilan minglab qalblar va vijdonlar uygʻonmoqda.
Hurmat bilan Saydullayeva Ziyoda. Andijon davlat pedagogika instituti talabasi.
10.11. 2024.
Assalomu alaykum, hurmatli shoir Najmiddin Ermatov! Bir muxlisangiz oʻlaroq sizga bir enlik maktub yozishga jurʼat etdim. Sizni ilk bor institutimdagi tadbirda uchratgan edim. “Ana, Najmiddin”, “Najmiddin ham kelibdi” degan sadolar butun zalni qurshab olgan edi. Yolgʻon gapirmayman oʻshanda “Kim ekan, bu shoir” deb oʻylagan edim. Nihoyat tadbir yakunlanish arafasi, sahnada esa siz. “Koʻk boʻri kezgan sarhad”,-deya boshlanuvchi sheʼringizni oʻqiy boshladingiz. Sizning ovozingizdan uxlayotgan koʻzlar bilan vijdon ham, murdaning yuragi kabi qotib ketgan qalblar uygʻondi. Huv anavi Amerika orzusida yugurgan oyoqlar Vatan uchun tik turishni oʻrgandi. Soʻng “Kelma”ni oʻqiy ketdingiz. Yurak yaralgandan beri berilgan dardini esladi. Ruhim ruhdoshini tanigandek boʻldi. Zaldagi talabalar doʻstlarim bilan ruhzor oralab ketdik. Yoʻlboshchimiz siz edingiz. Oʻsha kuni ozgina boʻlsa ham VATAN uchun yashashni oʻrgandik. Eski, shu bilan birga hanuz mavjud darsimizni qoʻzgʻadingiz. Shu uchrashuvdan keyin ijtimoiy tarmoqlarda kuzatishni boshladim. “Yomgʻir boʻlsam kerak, aslida...” sheʼrini juda yoqtirib qoldim. Yomgʻirni juda sevaman, undagi dardni ham his etaman. Bu sheʼringizda ayni his etganlarim bir chizgida chizilgan edi. Sheʼriyatga oshno qalblar kabi mening qalbim ham shu satrlar ichida yashadi, nafas oladi... Keyin, Yerga oid emasligimni ham qayta his etdim.
Bu kabi gʻamboda sheʼrlar uchun tashakkur. Chunki bu sheʼrlar bilan minglab qalblar va vijdonlar uygʻonmoqda.
Hurmat bilan Saydullayeva Ziyoda. Andijon davlat pedagogika instituti talabasi.
10.11. 2024.