Kitoblarni ichida, qurigan guldek,
Unut bo'lib ketdim, yodingdan o'chib.
Otash bo'lib yonib, so'ngida kuldek,
Dunyo yolg'oniga, tashlading sochib.

Oynaldim qo'lingda bir qo'g'irchoqdek,
Keraksiz buyumdek, tashlading otib.
Ko'rindimmi senga men ovunchoqdek,
Ovunib quyoshdek ketding sen botib.

Murg'ak qalbim nahot, ozorda yashab,
Hohish yo'q istak yo'q, qarorin bilmay.
O'zini qorong'u zulmatga boshlab,
Ketmoqda yurakning amriga ko'nmay.

Nega ham bog'landim inson zotiga,
Aldashib eng yomon hotira berdi.
Taslimman yengildim, shu zahotiga,
Ko'nglim siniqlarin, yerlardan terdi.

Kimga yo qayerga qochishni bilmay,
Sarson kezayabman, najot topay deb.
Sen esa beparvo, nazarga ilmay,
Menga shu kunlarni ko'rdingmi sen ep.

Endi istamayman, hohlamayman ham,
Dardlarimga darmon bo'lishlaringni.
Ko'zlarim qontalash, kipriklarim nam,
Bo'lsa ham yoshimni artishlaringni.

Kitoblarni ichida
qurigan guldek,
Unut bo'lib ketdim
yodingdan o'chib.

@Murad_Khasaniy ijodidan ✍️