Badiiy adabiyot boʻyiga ham eniga ham toʻn bichsa boʻladigan mato
Salimovning yozganlaridan buni yaqqol koʻrishingiz mumkin. Biz koʻklarga koʻtaradigan asar va uning "erkatoy" qahramoni Kumush haqida umuman boshqa rakursdan tahlil. Shaxsan men yayrab oʻqidim shu taqrizni. Chunki bakalavr payti butun guruh bilan Kumushning mana shu taqrizda aytilgan "gʻalati va makkor" qiliqlari haqida tortishgandim. Afsuski, bir xil adabiy tahlillar qon qoniga singgan guruhdoshlarim Kumushning yonini olishgan va nihoyat "kattalar"dan kimdir ichimdagilarni qalamini achchiq qalampirga botirib-botirib yozib chiqibdi. Oʻqib yengil tortdim.
Ha aytgancha, magistratura payti darsda Hoshimjon Ahmedov ustozga savol bergandim. "Adabiyotda asosan erkak yozuvchilar tomonidan portreti chiziladigan maʼshuqa, sevgili, umuman ayol obrazlar nega doim chiroyli boʻladi? Nega muhabbatga, bosh qahramon rutbasiga faqat goʻzal ayollarni tanlashadi bu erkak zoti? Xunuklar, o'rtamiyonalar sevilishga, asar qahramoni boʻlishga loyiq emasmi?"
Menimcha, asardagi oshiqdan avval, maʼshuqani muallifning oʻzi sevib qoladi. Shuning uchun ham qaysi yozuvchi, shoirga qaramang, sahifalarni to'llldirib asaridagi bosh qahramon boʻlgan ayol(qiz)ning tashqi portretini quyuqqina qilib tasvirlashga tushib ketishadi: qoshini, koʻzini, kiprigini, terisi rangini, ingichka belini va hokazo, (aqli bu ikkinchi daraja, lekin koʻp hollarda aqlli ham boʻlishadi bu tushmagur qahramonlar, erkak orzusida endi bu ham, nimayam derdik)
Hatto Abdulla Qodiriy ham, Kumushni oʻzi yaxshi koʻrgani, goʻzal deb hisoblagani uchun uni barcha "qiliqlari"ga koʻz yumib, alohida mehr bilan tasvirlaydi.
Zaynabni yoqtirmagani, har bir satridan oqib turgan chak-chak zardobdan maʼlum.
Muallif uni juda chiroyli hisoblamaydi, ha chiroyli edi, lekin Kumushchalik emas, bunaqa ayol portretida esa, oʻziga mos, unchalik hafsala qilinmagan tashqi tasvirni uchratamiz".
"Oʻzi umuman, ustoz bu "erkaklar yaratgan" adabiyot olamida, bormi hech sevilgan, sevilib taʼriflangan xunukkina ayol obrazi?"
Domla oʻzlari topib berolmaganlar menga adabiyot xazinasidan yarq etgan "xunuk sevilgan maʼshuqani" va guruhga yuzlangan. Guruhdan ham tayinli javob chiqmagan shekilli, ahir men eslolmayman ularning javobini. Xullas, juda bahstalab va muhim savol ekanligini, jiddiy oʻylab koʻrish va alohida ilmiy ishga mavzu boʻlishini aytgandilar.
Ilmiy ishi uchun tuzukroq mavzu qidirib yurgan izlanuvchilarga bitta variant bu ham.
Siz bilasizmi, muallif oʻzgacha mehr bilan tasvirlagan, lekin oʻzi xunukkina boʻlgan biror ayol obraz ( bosh qahramonlardan biri boʻlishi kerak)ni?
@MoychechagiM_Sh
Salimovning yozganlaridan buni yaqqol koʻrishingiz mumkin. Biz koʻklarga koʻtaradigan asar va uning "erkatoy" qahramoni Kumush haqida umuman boshqa rakursdan tahlil. Shaxsan men yayrab oʻqidim shu taqrizni. Chunki bakalavr payti butun guruh bilan Kumushning mana shu taqrizda aytilgan "gʻalati va makkor" qiliqlari haqida tortishgandim. Afsuski, bir xil adabiy tahlillar qon qoniga singgan guruhdoshlarim Kumushning yonini olishgan va nihoyat "kattalar"dan kimdir ichimdagilarni qalamini achchiq qalampirga botirib-botirib yozib chiqibdi. Oʻqib yengil tortdim.
Ha aytgancha, magistratura payti darsda Hoshimjon Ahmedov ustozga savol bergandim. "Adabiyotda asosan erkak yozuvchilar tomonidan portreti chiziladigan maʼshuqa, sevgili, umuman ayol obrazlar nega doim chiroyli boʻladi? Nega muhabbatga, bosh qahramon rutbasiga faqat goʻzal ayollarni tanlashadi bu erkak zoti? Xunuklar, o'rtamiyonalar sevilishga, asar qahramoni boʻlishga loyiq emasmi?"
Menimcha, asardagi oshiqdan avval, maʼshuqani muallifning oʻzi sevib qoladi. Shuning uchun ham qaysi yozuvchi, shoirga qaramang, sahifalarni to'llldirib asaridagi bosh qahramon boʻlgan ayol(qiz)ning tashqi portretini quyuqqina qilib tasvirlashga tushib ketishadi: qoshini, koʻzini, kiprigini, terisi rangini, ingichka belini va hokazo, (aqli bu ikkinchi daraja, lekin koʻp hollarda aqlli ham boʻlishadi bu tushmagur qahramonlar, erkak orzusida endi bu ham, nimayam derdik)
Hatto Abdulla Qodiriy ham, Kumushni oʻzi yaxshi koʻrgani, goʻzal deb hisoblagani uchun uni barcha "qiliqlari"ga koʻz yumib, alohida mehr bilan tasvirlaydi.
Zaynabni yoqtirmagani, har bir satridan oqib turgan chak-chak zardobdan maʼlum.
Muallif uni juda chiroyli hisoblamaydi, ha chiroyli edi, lekin Kumushchalik emas, bunaqa ayol portretida esa, oʻziga mos, unchalik hafsala qilinmagan tashqi tasvirni uchratamiz".
"Oʻzi umuman, ustoz bu "erkaklar yaratgan" adabiyot olamida, bormi hech sevilgan, sevilib taʼriflangan xunukkina ayol obrazi?"
Domla oʻzlari topib berolmaganlar menga adabiyot xazinasidan yarq etgan "xunuk sevilgan maʼshuqani" va guruhga yuzlangan. Guruhdan ham tayinli javob chiqmagan shekilli, ahir men eslolmayman ularning javobini. Xullas, juda bahstalab va muhim savol ekanligini, jiddiy oʻylab koʻrish va alohida ilmiy ishga mavzu boʻlishini aytgandilar.
Ilmiy ishi uchun tuzukroq mavzu qidirib yurgan izlanuvchilarga bitta variant bu ham.
Siz bilasizmi, muallif oʻzgacha mehr bilan tasvirlagan, lekin oʻzi xunukkina boʻlgan biror ayol obraz ( bosh qahramonlardan biri boʻlishi kerak)ni?
@MoychechagiM_Sh