“Siz go‘zalligingiz yoki aqlingiz tufayli, yoki ikkisi bilan ham jamiyatda mashxur bo‘lsangiz, amin bo‘laverinki jamiyatni yarmi sizga o‘lim tilash bilan band bo‘ladi. Qolgan yarmi esa tirikligingizdayoq sizni baxtsiz ko‘rishdan umidvor bo‘lishadi.”

(с) Скорбь сатаны (prizmauzb dan)

Muammolarga oid omma psixologiyasida shunday gap bor edi:

“Muammoyingiz sizni tinglaganlarni yarimiga umuman qiziq bo’lmasa, yarimi muammo ichida qolganingiz uchun xursand bo’ladi”

Rad etilgan his-tuyg’ular, nosog’lom tizimlar (oila, sevgi, do’stlik, kasb), eshtilmaslik, e’tibor yetishmasligi, noto’g’ri tarbiya tizimi, ruhiyat tarbiyalanmasligi - odamlarni negativga to’ldirib boraveradi. O’zi sezmasada, ichki islohga muhtoj jihatlarini namoyon qilib qo’yaveradi.

Tuyg’ular va ichki ovozlar bilan ishlash kerak.
“Ego” va ichki noroziliklar bilan yuzlasha bilish, uni o’rganish, tan olish va so’ng u bilan ishlash kerak.

Zo’r metod o’rgatgandi bir kitob:

“savol ber vaziyatga qarata”

-nega meni jahlim chiqyapti?
-nega meni alamim keldi?
-nega men yomon fikr yozdim?
-nega men ichimda yovuzlik his qilyapman?

So’ng esa tan ol.

Javoblar keladi, “ego” rad etishni va raddiya qilishni boshlaydi. Eng avvalo o’zing bilan adolatli bo’l. Ajoyib zanjir.

Mavlono Rumiy haq aytgan:
“Dindorlikni cho’qqisi- avval o’zini tarbiya qilmoqdir. Boshqalarni emas.”

Biz bilmagan holda ichki kayfiyatimiz holatini boshqalarga sochib, ularni ham kayfiyatini bulg’ab qo’yamiz. Bu nohaqlikni esa o’ylab ham ko’rmaymiz.