Қиссаҳои Зиндагӣ قصه های زندگی

Як рўз ман дар магазини
барои фарзандам харид карда
истода будам, Ва яке чашмам ба
фурўшанда афтод он бо бачаҳаки 5-6 сола сўҳбат дотш ва мегуфт Охир бачачон маблағе ки ту дар даст дори барои хариди ин ХИРСАК намерасад,
Баъд аз он бачаҳак ба назди ман омаду гуфт. Амакчон аз шумо илтимос маблағи маро ҳисоб кунед, ки ман ҳамон ХИРСАКРО бихарам ў фурўшанда мегўяд
гўё маблағи ман норасо аст барои
харидани ин ХИРСАК Ва ман маблағи ўро ҳисоб карда гуфтам бачачон дар ҳақиқат маблағи ту кам аст.
Ин бачаҳаки хурдсол ҳоло дар даст ХИРСАКРО дошта Ман низ бади буд кардани харид боз ба назди бачаҳак омада ва пурсон шудам, ки Ту ин ХИРСАКРО барои, ки харидори мекуни?
Амакчон медонед хоҳарчаи ман ҳамин ХИРСАКРО бисёр дўст дошта буд ва мехост, ки бихарад. Барои ҳамин ман хостам дар рўзи зодрўзаъш ба ў тўфҳа кунам Ва ин ХИРСАКРО бо Модарам равон
мекунам, ки ба хоҳарчаъм диҳад
Модарам ҳам ба назди хоҳарчам
меравад. Ва аз чашмони ин кўдак ашк шашқатор зад вақте, ки ин суханҳоро ба ман нақл кард,
Медонед Амакчон хоҳарчаи ман ба назди Аллоҳ рафтагиаст ин гапҳоро ба ман Падарам гуфтанд, ба наздики Модарад
ҳам ба назди Аллоҳ меравад барои ҳамин ман фикр кардам ин ХИРСАКРО ба Модарам бидиҳам то, ки ХИРСАКРО ба хоҳарчаам бирасонад!?...
Ман бади шунавидани ин суханҳои кўдак қариб, ки дилам аз кор монд. Ин кўдак боз ба ман нигоҳ карда гуфт Амакчон Ман ба Падарам гуфтам, ки ба
Модарам бигўед , ки ҳоло ба назди Аллоҳ наравад ман ХИРСАКРО харид меоям. Боз ин кўдак ба ман расмҳое, ки
гирифтааст онҳоро ба нишонам дод дар он расм кўдак бо як табасуми зебое дар як манзара истода буд, ки расмаш бисёр
хушрўй фаромадааст Амакчон ман мехоҳам, ки Модарам бо худ расми маро бубарад, ки хоҳарчаам маро дида фаромўш макунад ва расми маро ҳамеша
дар бараш гирад. Ва боз кўдак
суханонашро давом дода гуфт. Ман Модарамро дўст медорам ва намехоҳам, ки ў моро так кунад, Лекин Падарам мегўяд Модарад ҳатман бояд биравад, ки дар он чо хоҳарчаът танҳо аст. Боз ин
кўдак ба ҳамон ХИРСАК бо чашмони гирён нигоҳ карда ғамгин буданашро ҳис кардам. Ва гуфтам бачачон биё боз
якбори дигар маблағҳоятро ҳисоб мекунем шояд барои харид ин ХИРСАК бирасад Кўдак гуфт бале Амакчон ман бовар дорам ин маблағи ман расо аст, барои хариди ин ХИРСАК. Лекин ман ба
кўдак нишон надода пинҳони аз маблағи худ қўш кардам ва бо кўдак маблағро ҳисоб кардем, ки ба барои харидани ХИРСАК расо мебошад ва мо харидем ХИРСАКРО Кўдак ба ман гуфт раҳмат ба ту эй Аллоҳ барои он, ки ба ман маблағ фирисдоди!
Кўдак боз суханрониро давом дода гуфт.
Ман шоми гузашта аз хоб нарафтанам пештар аз Аллоҳ маблағ хоста будам барои он, ки ба хоҳарчаам ин ХИРСАКРО
бихараму ва бо дастони Модарам инро фиристонам.
Ана бубинед Амакчон Аллоҳ маро
шунавидааст.
Ман боз мехостам, камтари дигар
маблағам бошаду барои Модарам гули сафед бихарам ў гули сафедро дўст медорад Аллоҳ барои ман маблағе
фиристод, ки ҳам ба ХИРСАК ва ҳам ба гул расо аст.
Бадъан ман воқиае, ки ду рўз пеш дар газета мутоила карда будам. Дар он чо дар бораи як зану ва як духтарчаро
автомабил зер карда ,
Духтарчаи хурдсол дар чои воқеа ба ҳалокат расиду зан бошад дар ҳолати вазнин ба беморхона бурда буданд. Охир
наход ин кўдаке, ки дар назди ман истодааст Модару хоҳари ҳамин кўдак бошад эй Аллоҳ илоҳо чояшонро чанат гардони.
Боз бади ду рўзи дигар дар газета аз дунё чашм пўшидани ҳамон занро навишта буданд.
Ман об чашмонамро дошта натавонистам ва рафта гули сафед харида ба чанозаи
ҳамон зан рафтам дар он чо кўдак дар дастонаш ХИРСАК дар сари қабри Модараш гирёну нолон менишаст.
Анакнун ман фаҳмидам, ки зиндагони ман бо тамоми ҳастиаш дигар гуна шуд.
Ман ягон вақт фаромўш нахоҳам кард ин кўдакро, ки ба Модару хоҳари худ ҳамин қадар меҳру муҳаббат доштааст.

Модари пире буд. Ягона писар дошт ва он писарро, ки бо
сад орзуву хавас калон карда буд, хонадор мекунад. Рузе
писараш аз кор меояд ки занаш аз модараш шикоят карда
мегуяд ки модарат бисер мухурад. Писар ба хамсараш
кавл медихад ки модарашро аз
хона меронад. Ба дастурхоне чор дона нон ва чор дона зардолу мепечонад ва модарашро ба чангал бурда мепартояд. Баъди ду руз меравад. мебинад ки модараш нонро хурдаасту зардолуро мондааст. Мегуяд чаро инро нахурди модар. Модар дар чавоб мегуяд: яке ту ба назде ман биёи ва дар рох гурусна шави. Барои ту мондам. Писар гирен мешаваду аз модараш бахшиш мепурсад. Модар ки бузург аст писарашро мебахшад. Бародарону хохарон ! Ба кадри
модар бирасед чаро ки бузургон гуфтаанд:
Писар, рав кадри модар дон ки доим,
Кашад ранчи писар бечора модар.
Бирав беш аз падар хохаш ки хохад,
Туро беш аз падар бечора модар.
Зи чон махбубтар дораш ки дорад,
Зи чон махбубтар бечора модар.
Нигахдори кунад нух моху нух руз,
Туро чун чон ба бар бечора модар.
Аз ин пахлу ба он пахлу нагалтад,
Шаб аз бими хатар бечора модар.
Бишуяд кухна орояд наватро,
Чу камтар коргар бечора модар.
Агар як атса ояд аз димогат,
Парад хушаш зи сар бечора модар.
Агар як сулфаи бечо намои,
Хурад хуни чигар бечора модар.
Барои он ки шаб рохат бихоби,
Нахобад то сахар бечора модар.

Хоҷаи Хидир ҳамон ҳазрати Хизр алайҳиссалом аст. Аз арабӣ маънии «Хизр» (Хидр) ин сабз мебошад. Яъне, Хизр алайҳисаллом мудом сабзпӯшанд. Ҳамчунин он ҷое, ки он кас қадам зананд сабзу хуррам мегардад. Аз ин рӯ, ба фазли Худованд Хизр алайҳиссалом то рӯзи қиёмат зинда аст.
Дар шаҳри бостонии самарқанд масҷидест, ки онро масҷиди ҳазрати Хизр меноманд. Мегӯянд, ки он нахустин масҷидест, ки дар ин шаҳр қомат афрохтааст. Мувофиқи баъзе ривоятҳо нахустин хишти ин масҷидро худи сарлашкари шинохта Сайфулислом Қутайба ибни Муслим гузоштааст. Иддае мегӯянд, ки меҳроби онро ҳазрати Хизр алайҳиссалом бунёд намудааст. Ҳар касе, ки чил намози бомдодро дар масҷиди ҳазрати Хизр (а) хонад, дар рӯзҳои душанбе Хизр (а)-ро хоҳад дид. Масҷиди мазкур дар давраи Амир Музаффархон таъмир шуда тавсеъа ёфтааст. Дар рисолаи «Қандия» омадааст, ки Ҳазрати Муҳаммад (с) рӯзе аз Мадинаи Мунаввара баромада бо Хизр (а) вомехӯранд. Сипас мепурсанд, ки «ё Ибни Аббос (тахаллуси Хизр алайҳиссалом). Аз куҷо меоед?» Хизр (а) гуфт: «Аз Хуросон меоям» Ҳазрати Муҳаммад (с) пурсиданд: «Пас аз дунё рафтани ман, Шумо дар куҷо мешавед?» Хизр (а) гуфтанд: ...

Писаре аз модараш пул
хост, аммо модар ба у пул
надод. Медонист ки писараш пулро дар чойхои бехуда сарф
мекунад. Писарро кахру газабаш
боло шуду ба хона даромад. Пас аз чанде, ки модар дар ошхона
машгули хурокпази буд, писар
омада дар назди дари ошхона рост истода варакеро бароварду
хонд:
1.Маблаге ки ман дар
муддати ин хафта хонаро руфтам 70 сомон.
2.Маблаге ки ба чои шумо рафта аз бозор харочот карда мибиём 20 сомон.
3.Маблаге ки додару хохаронамро нигохубин мекунам 20 сомон.
4.Маблаге ки дар мактаб бо
бахои хуб мехонам 70 сомон.
5.Маблаге ки ба чорво нигох
мекунам 20 сомон.
Чамъ хамаги 200 сомон ин хафта бояд ба ман дихед, зеро ки Расули Худо ( с.а.в ) мегуянд, Музди коргарро пеш аз
хушк шудани араки чабинаш
бидихед. Модар лабханд зада
варакро аз дасти писараш гирифта дар пушти он менависад:
Маблаге ки 9 мох дар батнам туро бардоштам ин бебахост.
Маблаге ки 20 мох туро аз пистонам шир додам инам бебахост.
Маблаге ки дар хурдсолиат туро шустушуй мекардаму либосатро иваз мекардам инам бебахост. Маблаге ки шабхои бедорхоби
мекашидам, дар холати бемориат
то субх мешиштам ин бебахост.
То имруз тамоми сару либосе бароят харидам инхо хам бехисобанд.
Эй писарам инхо хама яксу он
мухаббате, ки нисбат ба ту дорам
нарх надорад. Писар навиштахои
модарашро дид, чашмонаш пур аз ашк шуданду,ба суи модар гуфт: "МОДАР МАРО БУБАХШ" сипас варакро гирифту бо хати калон дар зери навиштахои модараш навишт: "КАРЗЕСТ, КИХАРГИЗ АДО КАРДА НАМЕТАВОНАМ!!!" Бале додар ва хохаракои исломи МОДАР чи кадар киммату мехрубону гамхор аст нисбати мо фарзандон аммо мутаасифона баъзе аз ашхос модари худро суханони кабех мегуянд, сахт меранчонанд дар холе, ки Худованд хатто уфф гуфтанро дар назди падару модар раво надидааст.

Киссаи Модар ва тарбияи фарзандаш.
Чандин солҳо пеш дар як деҳае модар бо писараш мезистанд. Падари писарак дар хурдии ӯ аз дунё гузашта буд. Модари писарак ҳар рӯз бо ҳазор машаққат куртаву тоқӣ дӯхта ба бозор бурда мефурӯхт

Мақоми зан дар Ислом:
Замонеки духтар аст, дарвозаи Б'иҳИ'штро барои П'адараш боЗ' мекунад.
Замонеки ҳамсар аст, имони шавҳарашро такмил мекунад.
Замонеки модар аст, биҳишт зери қадамҳояш аст.
Ба духтаратон, хонуматон, модаратон беҳад меҳрубон бошед, ки дар дунё ва охират ба ҳамин табақа муҳтоҷ мешавед!

Б͇͇у͇͇з͇͇у͇͇р͇͇г͇͇т͇͇а͇͇р͇͇и͇͇н͇͇ т͇͇а͇͇р͇͇с͇͇ д͇͇а͇͇р͇͇ д͇͇у͇͇н͇͇ё - и͇͇н͇͇ т͇͇а͇͇р͇͇с͇͇ а͇͇з͇͇ а͇͇н͇͇д͇͇е͇͇ш͇͇а͇͇и͇͇ д͇͇и͇͇г͇͇а͇͇р͇͇о͇͇н͇͇ а͇͇с͇͇т͇͇. Л͇͇а͇͇ҳз͇͇а͇͇е͇͇, к͇͇и͇͇ а͇͇з͇͇ с͇͇у͇͇х͇͇а͇͇н͇͇ч͇͇и͇͇н͇͇и͇͇ д͇͇и͇͇г͇͇а͇͇р͇͇о͇͇н͇͇ н͇͇а͇͇т͇͇а͇͇р͇͇с͇͇и͇͇, д͇͇и͇͇г͇͇а͇͇р͇͇ г͇͇у͇͇с͇͇ф͇͇а͇͇н͇͇д͇͇ н͇͇е͇͇с͇͇т͇͇и͇͇,- о͇͇н͇͇ г͇͇о͇͇ҳ ш͇͇е͇͇р͇͇ м͇͇е͇͇ш͇͇а͇͇в͇͇и͇͇. Д͇͇а͇͇р͇͇ д͇͇и͇͇л͇͇и͇͇ ш͇͇у͇͇м͇͇о͇͇ н͇͇а͇͇ър͇͇а͇͇и͇͇ б͇͇у͇͇з͇͇у͇͇р͇͇г͇͇ а͇͇в͇͇ҷ м͇͇е͇͇г͇͇и͇͇р͇͇а͇͇д͇͇
— н͇͇а͇͇ър͇͇а͇͇и͇͇ о͇͇з͇͇о͇͇д͇͇и͇͇.
О͇͇н͇͇ г͇͇о͇͇ҳ б͇͇а͇͇р͇͇о͇͇и͇͇ х͇͇у͇͇д͇͇а͇͇т͇͇ з͇͇и͇͇н͇͇д͇͇а͇͇г͇͇и͇͇ м͇͇е͇͇к͇͇у͇͇н͇͇и͇͇...
З͇͇и͇͇н͇͇д͇͇а͇͇г͇͇и͇͇ в͇͇о͇͇қе͇͇ъи͇͇...



✍️#m͇͇a͇͇s͇͇r͇͇u͇͇r͇͇.x͇͇l͇͇

То он, вақте ки гузаштаатонро сар надиҳед ба оянда қадамҳои устувор монда наметавонед.

Худатонро дӯстдоштанро наомузед, дигаронро дӯстдошта наметавонед.

То он, вақте ки бахшиданро ёд нагиред, аз хирагии дил халос шуда наметавонед.

То он, вақте ки бо марг рӯ ба рӯ нашавед, чиқадар ширин будани ҷонатонро намедонед.

То ин ки ба саратон ягон мушкили наомаданаш кӣ дӯсту кӣ душман намефаҳмед.

То ин ки алами мағлубиятро накашед, лаззати муваффақиятро намедонед. 100#



✍️@masryr.xl

🌿 Нафас бикаш бо гуфтани
калимаи:
ЛА ИЛАҲА ИЛЛАЛЛОҲ.
🌿 Худатро сарзаниш кун, бо
гуфтани калимаи:
АСТАҒФИРУЛЛОҲ.
🌿 Вақте дард дорӣ, бигу:
АЛҲАМДУЛИЛЛАҲ.
🌿 Ҳангоми тааҷҷуб бигӯ:
СУБҲАНАЛЛОҲ.
🌿 Ҳангоми хӯшҳоли салавот
бифирист бар Расулуллоҳ (с.а.с.)
(АЛЛОҲУММА САЛЛИ ЪАЛО
МУҲАММАД (С) ВА ЪАЛИ ОЛИ
МУҲАММАДИН (С).
🌿 Ҳангоми нороҳати бигӯ:
ИННА ЛИЛЛАҲИ ВА ИННА
ИЛАЙҲИ РОҶИЪУН.
🌿 Самми (заҳри) чашмонатро
бишкан, бо гуфтани калимаи:
МАШААЛЛОҲ, ТАБАРАКАЛЛОҲ.
🌿 Ҳар кореро бо гуфтани
БИСМИЛЛАҲИР РАҲМАНИР
РАҲИМ оғоз кун.
🌿 Охири ҳар коре бигӯ:
АЛҲАМДУЛИЛЛАҲИ РАББИЛ
ЪАЛАМИН.