Just That.

"Rayxon isi taratgan ayol" spektakli xaqida yozmasam bo'lmadi.

Avvallari tez-tez kinoga, spektaklga borardim. Kiyinchalik xayot tashvishlari bilan ovvora bo'lib, vaqt va imkon bo'lmadi. Oxirgi paytlarda teatrlar xumori yana tutdi.

Yaqinda "Rayxon isi taratgan ayol" spektakli premerasi ko'nglimga ancha taskin berdi.

Spektakl Aleksandr Dyumaning "Kameliya guli taqqan ayol" asari asosida yaratilgan. Asar fojea bilan yakunlangan go'zal muxabbat xaqida xikoya qiladi.

Bosh rolni o'zim yaxshi ko'rgan aktrisa o'ynagan. Partnerlari xam tanish, yuqori iqtidorli aktyor va aktrisalar.

Saxna va tomoshabinlar orasi bir qadam xam chiqmaydi, barcha voqealar siz bilan sodir bo'ladi. Ayniqsa, tomosha zaliga (saxnaga) kirishingiz bilan dimog'ingizga rayxon isi uriladi. Ammo spektakl nima xaqida ekanini taxmin xam qila olmaysiz.

Qizil gilam, so'zanalar, anorlar, tanlangan kiyimlar, naqshlar, xammasi nimalarnidir so'zlaydi. Musiqalar va raqslar esa asarni yanada qiziqarli va maftunkor bo'lishini taminlagan.

Qahramonlarining maxorati, rolini qoyilmaqom darajada ijro etgani uchun yuragingizni xovuchlab o'tirasiz.

Anna Kareninani yomon ko'ra olmaganingiz kabi bu asar qaxramonini xam yomon ko'ra olmaysiz. Faqat bir narsani, sevgisiga yetishishini, o'lib qolmasligini xoxlaysiz. Ammo unday bo'lmaydi.

Spektakl tugab, yo'lda ketar ekanman o'sha mashxur qo'shiqning so'zlari lablarimda takrorlanadi:

"Endi pinxon qaddingni,
sog'inmoqqa maxkumman.
Oshiqmanu, oshiqlik davosidan, maxrumman.
Dardi bedavo oshiq davosidan, maxrumman.
O'lay desam o'lmadim, oshiqlarga o'lim yo'q."

Xech bo'lmasa bir kishi bilan xuddi o'zim bilan o'zim gaplashganday xamma narsa xaqida gaplashishni xoxlayman.

Fyodor Dostoevsky.

Odamlar tupoylashib ketayaptimi yoki men xaddan ziyod aqlli bo'lib ketayapmanmi.?

Xudoni besh mahal
eslamasak xam,
Xudodan qo'rqardik o'sha kezlarda.
Bahorda Xudo deb, ekin ekardik,
Xudodan rizq kutar edik kuzlarda.
Yolg'iz sigirimiz bo'lganda nobud,
Onam ko'z yoshiga cho'mganda dunyo.
Otamning fikricha, sinovdir yoxud
Bizdan ranjiganin bildirgan Xudo.
Xudodan, tovonga kirsa xam nashtar,
Kimningdir omadi chopsa, Xudodan.
O'shanda bizlarni Xudoga tashlab
Otamning otasi o'tdi dunyodan.
Shopenni bilmasdim o'sha damlarda,
Dilgir musiqaga yetmasdi aqlim.
Agar bilganimda, xar bir notasin
Bolalik chog'imga qilardim talqin.
Bizlar yoppasiga mehnatkash edik
Va Namrud qavmidan topmasdik xabar.
Qishloqdagi sirli masjid oldidan
Uyalib, qisinib o'tardik xar gal.
Og'ir ketmonlarning tevalangani
Xanuz qulog'imda urib turar bong.
Begona o'tlardan tozalar edik
Xudoyim yaratgan tuproqni xar tong.
Sadaqa balodan etar deb xoli
Qishloqdan pul yig'ib, so'yar edik qo'y.
Yopinib borardi onam ro'molin,
Otam qalpoq kiyib ko'rsatardi bo'y.
Bola-chaqa uchun misoli bayram,
O'yin-kulgi bilan qorin to'yardi.
Ismoil nabeni tanimasak xam,
Xudo bizni juda qattiq suyardi.
Eslasam, ko'nglimning tubida fig'on,
Ko'zimdan zamzamning suvlari oqar.
Yusufdek quduqning tubida nolon,
Qismatga ko'nardi bizning qishloqlar.
Keyin men ulg'aydim, ko'nglimda orzu
Dunyo eshigini tepdi dam-badam.
Onam uzuq-yuluq duo qildi-yu,
Xo'mrayib, taqdirga tan berdi otam.
Bu siyqa xayotim etmasman bayon,
Qashqir vodiysidan sotib safsata.
Asabiy ko'zlarda bo'lar namoyon
Chekkan zahmatingning izi albatta...
Zahmatkash ovulim o'sha kezlarda
Ancha xudojo'yroq edilar mendan,
Ko'zdan panaroqda aroq ichardi,
Hazar qilar edi tuhmat, yolg'ondan.
Va jahl otidan tezda tushardi,
Xar kuni nolimas edi zamondan.
Gunohga botishdan iymanishardi,
Xudoni besh mahal eslamasa xam.
 
Bek Ali.

Qaysidir kinoda aytishgandi,
"Mavzu yo'q, asar yo'q. Men qanday yashashni bilaman, lekin nega yashayotganimni bilmay qoldim".

Biz o'zgartira olmaydigan ba'zi narsalar borligini qabul qilishimiz kerak va tan olishimiz kerak balkim.
O'zgartira olmaydigan narsamga siqilishimdan foyda yo'q, yoki siqilmang baribir o'lib ketamiz, shunday deyish meni ancha kamroq depressiyaga tushishimga sabab bo'ladi. Boshqalar siz xaqqingizda nima deb o'ylashini nazorat qila olmaysiz va o'zgartira olmaysiz, xa balkim qila olarsiz, lekin sizga ko'proq energiya kerak bo'ladi, balkim yana bu narsalarni o'ylab battar siqilishingiz mumkin. Siz odamlar sizni sevishlariga majburlay olmaysiz. Siz tanlamagan narsalarga xam siqilishdan foyda yo'q baribir o'zgartira olmaysiz. Shunga qaramay, biz xayotimizning ko'p qismini ushbu boshqarib bo'lmaydigan narsalarni boshqarishga xarakat qilib ortiqcha vaqt sarflaymiz.

Bizni xar doim bo'lmagan ishlar qo'rquvi bosib yuradi.

Aynan shu bilan uning oldini olishni unutib qo'yamiz.

Baxtsizlar baxtlilarga qaraganda, u xaqida ancha ko'p narsani bilishadi.