Бу ҳаёт манга нималарни берди? Балки бериш ўрнига кўпроқ тортиб олгандир?...

17-ёшимда қулоқларим эшитишидан айрилдим. Ўша кунни аниқ эслай олмайман, лекин шундан кейин ҳар куни азоб билан уйғондим. Болалигим қандай ўтганини билмадим - чин дилдан кулиш нималигини билмиман. Оддий болалар каби ота паноҳида эркин ўйнаш қандай бўлишни ҳам ҳис қилолмадим. Манга ҳамма "Сен бошқаларга ўхшамайсан" дегандай нигоҳлар билан қарашарди.

Ман улғайдим... Ишонч қидирдим дўстларим кўп бўлди. Аммо уларнинг кўпи фақат ёнимда бўлишган, лекин юрагимни, қалбимни эшитишмаган. Энг қийин кунларимда ҳам баъзилари шунчаки йўқ бўлиб қолишган. Шунда англадим дўстлик ҳам ҳамма учун бир хил эмас экан.

Ман севганман... Юрагимни очганман ҳаётимни бир инсон билан боғламоқчи бўлганман. Лекин бу дунёда севги ҳам кўпроқ қанчадир нарх устига қурилар экан.

Бугун орадан шунча йил ўтибди... Лекин баъзан ўзим ўзимдан сўрайман: бу ҳаётда яшашимнинг ўзи керакмикан? Балки тақдирим бошқача ёзилганида, ҳамма нарса зўр бўлармиди?....
Аммо бир нарса аниқ - ҳаёт мандан кўп нарсани тортиб олди. Лекин мани синдира олмади. Ман ҳамон яшавоман. Оғриқ ва азоблар билан, синовлар билан, синиб парчаланган юрагим билан. Афсус лекин яшавоман...

𝐌𝐚𝐧𝐳𝐢𝐥𝐢𝐧𝐠𝐢𝐳𝐧𝐢 𝐲𝐚𝐪𝐢𝐧 𝐪𝐢𝐥𝐮𝐯𝐜𝐡𝐢 𝐌𝐨𝐛𝐢𝐥𝐞 𝐭𝐚𝐱𝐢 +998715010505

Сифатли ва ишончли қурилиш Art house Global @global_house

Tishlaringiz salomatligi uchun stomatologiya @shod_dent

©Blogger Abdullayev

Obuna bo'ling
https://t.me/+P8S52SBhMmQwMTBi