Аммо... Кўп ўтмай, соддагина бўлиб кўринган, аслида эса маккора Лобар мени чув туширгани маълум бўлиб қолди. Ҳа... тўйимизнинг биринчи висол кечасидаёқ унинг бокира эмаслиги аён бўлди. Ғазабим қанчалик жўш урмасин, ҳаммасини ичимга ютишга мажбур бўлдим...
Турмуш қурганимиздан кейин унинг бошқа эркаклар билан кулишиб гаплашишлари энди менда рашк туйғусини уйғота бошлади. Худди атрофимдагилардан кўпчилиги унинг беҳаёлигини биладигандек, хотиним ҳам уларга қўшилиб, биргаликда устимдан мазах қилиб кулишаётгандек туюла бошлади менга. Унга бир-икки бор
бу хусусда гап очганимда, кетиб қолишини писанда қилгач, даромадим манбаидан ажралгим келмай, тишимни тишимга босишимга тўғри келди.
Ҳадемай, орадан бир йил ўтар-ўтмас, қизчалик бўлдик! Эндиликда у қизалоғимизга қараши керак эди. Шу туфайли, уни гастролларга бирга олиб кета олмасдим. У уйда чақалоқ билан ёлғиз қолганда, юрагимни шубҳа-гумонлар кемирар эди. Уйга чарчаб қайтганимда, у менга аччиққина қаҳва тайёрлаб берар, қаҳвани ичганимдан кейин уйқум қочиши ўрнига, негадир донг қотиб, ухлаб қолардим. Қаҳва, аслида, уйқуни қочиришини кейинчалик билиб олдим. Етимхонада ўсганим учун, авваллари қаҳва ичмаганим боис, унинг хусусиятидан бехабар эдим.
Кунларнинг бирида, Бухоро вилоятидаги гастролимиз одам гавжумлиги сабабли, уч-тўрт кунга чўзилиб кетадиган бўлиб қолди. Чипталар сотилиб бўлингани туфайли, хотинимга қўнғироқ қилиб, яна бир-икки кун Бухорода бўлишимни, хавотирланмаслигини айтдим. Кечга бориб, суякларим зирқираб оғриганча, пайларим, томирларим қаттиқ тортишиб қолди. Миямда эса, чидаб бўлмас даражада кучли санчиқ пайдо бўлди! Оғриқ қолдирадиган дорилардан анальгину баральгинлар ҳам наф бермади. Нима бўлаётганига тушунолмасдим. Оғриқларга зўрға чидаб, бир амаллаб уйга етиб келганимда, қўшни хотиннинг гапи ҳаммасидан ошиб тушиб, дардимга ўн чандон дард қўшди.
– Каримбой, хотинингизни тўғри йўлга солсангиз бўлмайдими? Қанақа эркаксиз? Йўқлигингизда, уйингизга ҳар хил эркаклар келиб, ярим кечагача магнитофонни варанглатиб қўйишадими-ей, тапир-тупир қилиб, билмадим, қувлашмачоқ ўйнашадими-ей, ўйинга тушишадими-ей. Ҳар ҳолда эркаксиз, ғурурингиз борми ўзи?!. Бор гапни очиқ айтганим учун мендан хафа бўлманг.
Эшикни калит билан очиб кирдим-у важоҳат билан хотиним ётган хонага кирдим. Иккаламиз қаттиқ жанжаллашиб кетдик. Мен ундан уйда бўлмаган пайтларим келиб-кетадиган эркаклар кимлигини сўраганимда, хотиним уввос солиб, йиғлашга тушди.
– Биламан, кимдир кўролмасдан, сизга мени ғийбат қилган. Эрим “Қаёққа боргандинг?”, демасин, қўни-қўшни гапирмасин, дея, уйдан остона ҳатлаб кўчага чиқмасам ҳам гап қиладиганлар топиларкан-да! Қўшнилар бизнинг яхши топиш-тутишимизга ҳасад қилишади, наҳотки шуни тушунмасангиз? Сиз миш-мишларга қулоқ солаверинг, қулоғингизга лағмон илдираверинг! Хотинингиз шаънини булғашса, мени ҳимоя қилиш ўрнига, индамай эшитаверинг. Камига мен билан жанжаллашинг! Тўй куни мени кечирганингиз учун сизга умрбод вафодор хотин бўлишга аҳд қилганман. Бундан сўнг биров билан юрсам Худо урсин, деб ичган қасамим ёдингиздами? Мен ёш эдим, алдандим, менга уйланаман деган йигит қамалиб кетди. Ишонинг, тўйимиздан кейин сизга хиёнат қилганим йўқ! Худо урсин агар ёлғон гапираётган бўлсам!
Хотинимнинг артистларга хос сохта кўз ёши тўлиб турган кўзларига ишонқирамай қарасам-да, исботим йўқлиги учун индолмадим.
Навбатдаги гастролимиз Хоразмда ўтказиладиган бўлди. Сайёр гуруҳимиз билан бирга боргандик. Айрим техник носозликлар сабабли томоша қолдирилди ва бизни таклиф қилган киши келишувимизга асосан, келишилган пулларни санаб бергач, ҳаммамизни бир танишининг тўйига таклиф қилди. Тўй бўлаётган хонадонда ҳам томоша кўрсатиб, пул ишлаб олишимиз мумкин эди. Гуруҳимизнинг бир қисми тўйга, қолганлар эса, шу жумладан мен ҳам, уйимизга жўнадик.
Уйга тонг саҳар, соат тўрт-тўрт яримларда етиб келиб, ичкарига кирганимда... не кўз билан кўрайки, ётоқхонадаги каравотда хотиним бегона эркакнинг қучоғида ётар, қизчамиз эса, бешикда ухларди. Лобар онадан туғилгандай, Момо Ҳавонинг “либоси”да ётганди.
Турмуш қурганимиздан кейин унинг бошқа эркаклар билан кулишиб гаплашишлари энди менда рашк туйғусини уйғота бошлади. Худди атрофимдагилардан кўпчилиги унинг беҳаёлигини биладигандек, хотиним ҳам уларга қўшилиб, биргаликда устимдан мазах қилиб кулишаётгандек туюла бошлади менга. Унга бир-икки бор
бу хусусда гап очганимда, кетиб қолишини писанда қилгач, даромадим манбаидан ажралгим келмай, тишимни тишимга босишимга тўғри келди.
Ҳадемай, орадан бир йил ўтар-ўтмас, қизчалик бўлдик! Эндиликда у қизалоғимизга қараши керак эди. Шу туфайли, уни гастролларга бирга олиб кета олмасдим. У уйда чақалоқ билан ёлғиз қолганда, юрагимни шубҳа-гумонлар кемирар эди. Уйга чарчаб қайтганимда, у менга аччиққина қаҳва тайёрлаб берар, қаҳвани ичганимдан кейин уйқум қочиши ўрнига, негадир донг қотиб, ухлаб қолардим. Қаҳва, аслида, уйқуни қочиришини кейинчалик билиб олдим. Етимхонада ўсганим учун, авваллари қаҳва ичмаганим боис, унинг хусусиятидан бехабар эдим.
Кунларнинг бирида, Бухоро вилоятидаги гастролимиз одам гавжумлиги сабабли, уч-тўрт кунга чўзилиб кетадиган бўлиб қолди. Чипталар сотилиб бўлингани туфайли, хотинимга қўнғироқ қилиб, яна бир-икки кун Бухорода бўлишимни, хавотирланмаслигини айтдим. Кечга бориб, суякларим зирқираб оғриганча, пайларим, томирларим қаттиқ тортишиб қолди. Миямда эса, чидаб бўлмас даражада кучли санчиқ пайдо бўлди! Оғриқ қолдирадиган дорилардан анальгину баральгинлар ҳам наф бермади. Нима бўлаётганига тушунолмасдим. Оғриқларга зўрға чидаб, бир амаллаб уйга етиб келганимда, қўшни хотиннинг гапи ҳаммасидан ошиб тушиб, дардимга ўн чандон дард қўшди.
– Каримбой, хотинингизни тўғри йўлга солсангиз бўлмайдими? Қанақа эркаксиз? Йўқлигингизда, уйингизга ҳар хил эркаклар келиб, ярим кечагача магнитофонни варанглатиб қўйишадими-ей, тапир-тупир қилиб, билмадим, қувлашмачоқ ўйнашадими-ей, ўйинга тушишадими-ей. Ҳар ҳолда эркаксиз, ғурурингиз борми ўзи?!. Бор гапни очиқ айтганим учун мендан хафа бўлманг.
Эшикни калит билан очиб кирдим-у важоҳат билан хотиним ётган хонага кирдим. Иккаламиз қаттиқ жанжаллашиб кетдик. Мен ундан уйда бўлмаган пайтларим келиб-кетадиган эркаклар кимлигини сўраганимда, хотиним уввос солиб, йиғлашга тушди.
– Биламан, кимдир кўролмасдан, сизга мени ғийбат қилган. Эрим “Қаёққа боргандинг?”, демасин, қўни-қўшни гапирмасин, дея, уйдан остона ҳатлаб кўчага чиқмасам ҳам гап қиладиганлар топиларкан-да! Қўшнилар бизнинг яхши топиш-тутишимизга ҳасад қилишади, наҳотки шуни тушунмасангиз? Сиз миш-мишларга қулоқ солаверинг, қулоғингизга лағмон илдираверинг! Хотинингиз шаънини булғашса, мени ҳимоя қилиш ўрнига, индамай эшитаверинг. Камига мен билан жанжаллашинг! Тўй куни мени кечирганингиз учун сизга умрбод вафодор хотин бўлишга аҳд қилганман. Бундан сўнг биров билан юрсам Худо урсин, деб ичган қасамим ёдингиздами? Мен ёш эдим, алдандим, менга уйланаман деган йигит қамалиб кетди. Ишонинг, тўйимиздан кейин сизга хиёнат қилганим йўқ! Худо урсин агар ёлғон гапираётган бўлсам!
Хотинимнинг артистларга хос сохта кўз ёши тўлиб турган кўзларига ишонқирамай қарасам-да, исботим йўқлиги учун индолмадим.
Навбатдаги гастролимиз Хоразмда ўтказиладиган бўлди. Сайёр гуруҳимиз билан бирга боргандик. Айрим техник носозликлар сабабли томоша қолдирилди ва бизни таклиф қилган киши келишувимизга асосан, келишилган пулларни санаб бергач, ҳаммамизни бир танишининг тўйига таклиф қилди. Тўй бўлаётган хонадонда ҳам томоша кўрсатиб, пул ишлаб олишимиз мумкин эди. Гуруҳимизнинг бир қисми тўйга, қолганлар эса, шу жумладан мен ҳам, уйимизга жўнадик.
Уйга тонг саҳар, соат тўрт-тўрт яримларда етиб келиб, ичкарига кирганимда... не кўз билан кўрайки, ётоқхонадаги каравотда хотиним бегона эркакнинг қучоғида ётар, қизчамиз эса, бешикда ухларди. Лобар онадан туғилгандай, Момо Ҳавонинг “либоси”да ётганди.