FARZANDINGIZNING XATOLARIGA YO‘L QO‘YING — BU ULARNING O‘QITUVCHISIDIR
Ko‘pchilik ota-onalar bolalarini xatodan asrashga urinadi. Ular har qanday og‘riqdan, tushkunlikdan, hatto kichik qiyinchiliklardan ham farzandini himoya qilmoqchi bo‘ladi. Ammo shuni unutmaslik kerakki, xatolar eng yaxshi ustozdir. Agar bola kichik yoshdanoq o‘z xatolarining oqibatini ko‘rsa, u katta bo‘lib hayotning murakkab sinovlariga duch kelganida ularga tayyor bo‘ladi.
Keling, tasavvur qilaylik: besh yashar bola sevimli o‘yinchog‘ini hovlida tashlab ketdi. Siz unga “o‘yinchog‘ingni olib qo‘y” deb aytgansiz, lekin u e’tibor bermaydi. Ertasi kuni o‘yinchoq yo‘qolgan. Bu yerda ikkita yo‘l bor: birinchisi — yangisini olib berish, ikkinchisi — bolaga o‘z xatolari uchun mas’uliyatni his qilish imkonini berish. Ikkinchi yo‘l — muhabbat va mantiq uslubidir.
Biz bolaga “sen bilmagansan, shuning uchun men to‘g‘rilayman” deb emas, balki “sen o‘rganishing kerak, shuning uchun men imkoniyat beraman” deb yondashamiz. Chunki hayotda hech kim uning orqasidan doim supurib yurmaydi. Bola shuni kichikligidayoq tushunsa, ulg'ayganda mustaqil, mas’uliyatli, aqlli shaxs bo‘lib voyaga yetadi.
Farzand tarbiyasida muhabbat bilan chegaralar belgilash, xatoga yo‘l qo‘yishga imkon berish — bu ota-onaning eng katta inoyatidir.
Charles Fay va Foster Cline, Parenting with Love and Logic: Teaching Children Responsibility (Quick Read Edition) kitobidan
#iqtibos #tarjima
@GiyosiddinYusuf
Ko‘pchilik ota-onalar bolalarini xatodan asrashga urinadi. Ular har qanday og‘riqdan, tushkunlikdan, hatto kichik qiyinchiliklardan ham farzandini himoya qilmoqchi bo‘ladi. Ammo shuni unutmaslik kerakki, xatolar eng yaxshi ustozdir. Agar bola kichik yoshdanoq o‘z xatolarining oqibatini ko‘rsa, u katta bo‘lib hayotning murakkab sinovlariga duch kelganida ularga tayyor bo‘ladi.
Keling, tasavvur qilaylik: besh yashar bola sevimli o‘yinchog‘ini hovlida tashlab ketdi. Siz unga “o‘yinchog‘ingni olib qo‘y” deb aytgansiz, lekin u e’tibor bermaydi. Ertasi kuni o‘yinchoq yo‘qolgan. Bu yerda ikkita yo‘l bor: birinchisi — yangisini olib berish, ikkinchisi — bolaga o‘z xatolari uchun mas’uliyatni his qilish imkonini berish. Ikkinchi yo‘l — muhabbat va mantiq uslubidir.
Biz bolaga “sen bilmagansan, shuning uchun men to‘g‘rilayman” deb emas, balki “sen o‘rganishing kerak, shuning uchun men imkoniyat beraman” deb yondashamiz. Chunki hayotda hech kim uning orqasidan doim supurib yurmaydi. Bola shuni kichikligidayoq tushunsa, ulg'ayganda mustaqil, mas’uliyatli, aqlli shaxs bo‘lib voyaga yetadi.
Farzand tarbiyasida muhabbat bilan chegaralar belgilash, xatoga yo‘l qo‘yishga imkon berish — bu ota-onaning eng katta inoyatidir.
Charles Fay va Foster Cline, Parenting with Love and Logic: Teaching Children Responsibility (Quick Read Edition) kitobidan
#iqtibos #tarjima
@GiyosiddinYusuf