​​Bu kunlar...
Bu umr...
Bu ko'hna dunyo...
Sahrolar lovullar, chayqalar ummon.
Tomchiman, zarraman, lahzaman ammo
Bo'zchi mokisiday tinmayman xolos.

Bu shunday holatki, ko'nib bo'lmaydi,
Qochib ham, chidab ham, o'lib bo'lmaydi,
Nimadir...
Ko'z bilan ko'rib bo'lmaydi,
Faqat tovushlarni ilg'ayman xolos.

Xotira alafga o'xshagan narsa,
Shuncha chopgan bilan koshki kamaysa.
Bilaman, sen meni unutmagansan...
Qachon qaytishingni bilmayman xolos.

Sahrolar ummonga g'arq bo'lar balki,
Ummonlar sahroga mahv bo'lar balki,
Dunyolar ko'ngilga jam bo'lar balki,
Faqat men ko'nglingga sig'mayman xolos.

© Jamoliddin Badalov

- @ch_k_t