Замонавий ўзбек ше'рияти

Эшқобил ШУКУР

ҚАССОБ ВА КАПАЛАК

Ҳовлида қўй сўяётган қассоб
Ҳоридими, бир муддат тинди.
Бир капалак учиб келди-да шу тоб,
Қассобнинг қон қўлига қўнди.

Қассоб ҳайрон эди: қимирласа, бас,
Учиб кетар эди шундай мў'жиза.
Шу лаҳзада асло у қассоб эмас,
Гулми, капалакми эди ўзича.

Тош қотиб туради қассоб жонсарак,
Кўнглидан не кечар, бошидан не ўй?
Қўлида адашиб қўнган капалак,
Бир қадам нарида бўғизланган қўй...

https://t.me/Eshmonmalla