—Йиғламайман. Ҳавотир олманг. -деди Мусфира ўзини сокин тутишга уриниб.
—Ҳавотир олмаслигим учун телефонни ўчирма! Қара доктир кўпроқ дам олсин деган. Сендан ҳавотир олиб ухлолмасам, секин тузалишимга сен сабабчи бўласан.
—Вой. -Ҳабибни ҳазил ва таҳдид аралаш гапидан Мусфирани юзига кулгу югурди. —Мен айбдор бўламанми шунда?
—Ҳада. Шу сабаб ўчирма. Кел яхшиси, энг бошида бефаросатларча хонамга бостириб келганинг ҳақида гаплашамиз.
Сенга анча дарс ўтишим керак, ўзингни тутишинг борасида.
—О-ҳоо, -Мусфира ростдан кайфияти кўтарилиб кулди. —Дарсни нимадан бошлайсиз устоз?
—Сенга салом беришни ўргатишдан.
Иккиси ҳам кулди бу гапдан.
—Менга устозлик қиламан деб сочларингиз тўкилиб кетмасайди. -деди Мусфира кулиб. —Қизлар қарамай қолса мендан ўпкалаб юрмайсизми? Хотинсиз қолиб кетдим. Қизлар турмушга чиқмаяпти менга деб?
—Унаштирилганманку, нега ғам чекай? Мен ўзимникини осонгина қўйворадиган инсон эмасман. -Ҳабиб ҳам ўзидек ҳазил қилди.
Мусфира жим бўлиб қолди.
💫 💫
Рустам ака, акасига аччиқ гапларни айтиб, унаштирувни бекор қилди.
Жияни Содиқ қанча узр сўраса ҳам кечирмади.
Сарвиноз ўзи ҳарактер жиҳатдан синиқ қиз бўлгани сабаб. Бу воқеа унга ёмон таъсир қилди.
Тушкунликка тушиб қолди. Эркакларга нисбатан ишончи яна бир бор сўнди.
Энг биринчи навбатда. Билол 2-3 марта бемалол кириб чиққан деразасига панжара ўрнатиб беришларини сўради.
Дадаси буни жияни Содиқни қилғилиғидан кейинги, қўрқувга йўйди.
Ва изоҳ сўрамай, қизини айтганини қилдирди.
Онаси ҳурсанд. Бошидан кўнгли чопмаган қудачилик эрта кунда йўқ бўлганига.
Билол қизни бироз тинчланиб олсин деб, уч-тўрт кун жим юрди.
Ахийри гаплашиш учун келганда. Деразадаги панжараларга ҳафсаласиз қаради.
—Бир кун келиб айнан шу қиз учун шунча овора бўласан деса кимдир, аввалроқ. Устидан кулардим.
Аммо ҳозир....
У билан гаплаша олмаётганим ёмон алам қиляпти. Индамас хоним мени шу йўл билан жазолаяптими?
Сени вақтида зерикарли дердим. Рости вақт келаркан. Фақат шундай сокинликни ҳис қилдирган инсонлар билан қолгинг келаркан...
Билол қандайдир соғинч билан, панжаралар қўйилган деразага қараб турди. Кейин бу туришдан фойда йўқлигини ўйлаб кетди у ердан.
—Ўқиш жойига бораман! Энг яхшиси шу. -деди ўзига-ўзи.
💫 💫
«Ҳақиқий эркак қандай бўлади?
Ҳақиқий эркак ҳеч қачон онасини ҳотинига хор қилдириб қўймайди.
Ҳақиқий эркак ҳеч қачон оиласидаги гапларни кўчада гапирмайди.
Ҳақиқий эркак ҳеч қачон опа-сингилларига эътиборсиз бўлмайди.
Ҳақиқий эркак ҳеч қачон ожиза жуфти ҳалолини оёқ ости қилиб хўрламайди.
Ҳақиқий эркак ҳеч қачон оиласи муҳтож бўлиб қолганда уйда ўтирмайди.
Ҳақиқий эркак ҳеч қачон кўчадаги аёлларга ёмон кўз билан қарамайди.
Ҳақиқий эркак ҳеч қачон нафси йўлида виждонини сотмайди»
Мафтуна зерикканда телефон титаркан. Статус матнлар ўқиб ўтирарди. Шу жумлаларни ўқиркан. Беихтиёр ҳаёлига Иброҳим келди.
–Келяптимикан? -деди ташқарида ёғаётган ёмғирга боқиб жилмайди.
—Келдим. -ортидан келган қадрдон овоздан жилмайди.
—Келардингиз, яна бир-икки соатда. -ҳазилдан жаҳл қилди қиз.
—Ишим кўпайиб кетдида. -Мафтунага шоколаддан асорти қилиб ясалган гулдастани берди.
—Вууй. Бунча зўр. Вақтимгиз йўқмиди? Ёки шуни деб кеч қолдингизми? -деди азалдан ширинликни ёқтиргани учун гулдастасига завқланиб қараркан.
—Вақтни чамалаб, заказ қилгандим. Ишим битгунча тайёрлаб турсинлар деб.
—Раҳмат. -кўзлари қувонди қизни. —Ўзингиз учрашамиз деб. Кеч қолганингизга ўйланииб тургандим. -чимирилди Мафтуна.
—Фавқулотда вазият. -Иброҳим, кўрсатҳич бармоғи билан Мафтунани бурнини туртиб қўйди. —Ҳабиб Бурхоновга ўқ узган одамни шахсини аниқладик. Ҳуллас шунга кеч қолдим.
—Ким экан? -қизиқиб сўради.
—Алимов Иззат экан исм фамилияси. Бугундан қидирув эълон қилинди.
—Ким экан У?
—Аниқладик, Одил Сулаймоновни одамларидан экан. Хожасини қасдини олмоқчи бўлса керак.
—Ҳавотир олмаслигим учун телефонни ўчирма! Қара доктир кўпроқ дам олсин деган. Сендан ҳавотир олиб ухлолмасам, секин тузалишимга сен сабабчи бўласан.
—Вой. -Ҳабибни ҳазил ва таҳдид аралаш гапидан Мусфирани юзига кулгу югурди. —Мен айбдор бўламанми шунда?
—Ҳада. Шу сабаб ўчирма. Кел яхшиси, энг бошида бефаросатларча хонамга бостириб келганинг ҳақида гаплашамиз.
Сенга анча дарс ўтишим керак, ўзингни тутишинг борасида.
—О-ҳоо, -Мусфира ростдан кайфияти кўтарилиб кулди. —Дарсни нимадан бошлайсиз устоз?
—Сенга салом беришни ўргатишдан.
Иккиси ҳам кулди бу гапдан.
—Менга устозлик қиламан деб сочларингиз тўкилиб кетмасайди. -деди Мусфира кулиб. —Қизлар қарамай қолса мендан ўпкалаб юрмайсизми? Хотинсиз қолиб кетдим. Қизлар турмушга чиқмаяпти менга деб?
—Унаштирилганманку, нега ғам чекай? Мен ўзимникини осонгина қўйворадиган инсон эмасман. -Ҳабиб ҳам ўзидек ҳазил қилди.
Мусфира жим бўлиб қолди.
💫 💫
Рустам ака, акасига аччиқ гапларни айтиб, унаштирувни бекор қилди.
Жияни Содиқ қанча узр сўраса ҳам кечирмади.
Сарвиноз ўзи ҳарактер жиҳатдан синиқ қиз бўлгани сабаб. Бу воқеа унга ёмон таъсир қилди.
Тушкунликка тушиб қолди. Эркакларга нисбатан ишончи яна бир бор сўнди.
Энг биринчи навбатда. Билол 2-3 марта бемалол кириб чиққан деразасига панжара ўрнатиб беришларини сўради.
Дадаси буни жияни Содиқни қилғилиғидан кейинги, қўрқувга йўйди.
Ва изоҳ сўрамай, қизини айтганини қилдирди.
Онаси ҳурсанд. Бошидан кўнгли чопмаган қудачилик эрта кунда йўқ бўлганига.
Билол қизни бироз тинчланиб олсин деб, уч-тўрт кун жим юрди.
Ахийри гаплашиш учун келганда. Деразадаги панжараларга ҳафсаласиз қаради.
—Бир кун келиб айнан шу қиз учун шунча овора бўласан деса кимдир, аввалроқ. Устидан кулардим.
Аммо ҳозир....
У билан гаплаша олмаётганим ёмон алам қиляпти. Индамас хоним мени шу йўл билан жазолаяптими?
Сени вақтида зерикарли дердим. Рости вақт келаркан. Фақат шундай сокинликни ҳис қилдирган инсонлар билан қолгинг келаркан...
Билол қандайдир соғинч билан, панжаралар қўйилган деразага қараб турди. Кейин бу туришдан фойда йўқлигини ўйлаб кетди у ердан.
—Ўқиш жойига бораман! Энг яхшиси шу. -деди ўзига-ўзи.
💫 💫
«Ҳақиқий эркак қандай бўлади?
Ҳақиқий эркак ҳеч қачон онасини ҳотинига хор қилдириб қўймайди.
Ҳақиқий эркак ҳеч қачон оиласидаги гапларни кўчада гапирмайди.
Ҳақиқий эркак ҳеч қачон опа-сингилларига эътиборсиз бўлмайди.
Ҳақиқий эркак ҳеч қачон ожиза жуфти ҳалолини оёқ ости қилиб хўрламайди.
Ҳақиқий эркак ҳеч қачон оиласи муҳтож бўлиб қолганда уйда ўтирмайди.
Ҳақиқий эркак ҳеч қачон кўчадаги аёлларга ёмон кўз билан қарамайди.
Ҳақиқий эркак ҳеч қачон нафси йўлида виждонини сотмайди»
Мафтуна зерикканда телефон титаркан. Статус матнлар ўқиб ўтирарди. Шу жумлаларни ўқиркан. Беихтиёр ҳаёлига Иброҳим келди.
–Келяптимикан? -деди ташқарида ёғаётган ёмғирга боқиб жилмайди.
—Келдим. -ортидан келган қадрдон овоздан жилмайди.
—Келардингиз, яна бир-икки соатда. -ҳазилдан жаҳл қилди қиз.
—Ишим кўпайиб кетдида. -Мафтунага шоколаддан асорти қилиб ясалган гулдастани берди.
—Вууй. Бунча зўр. Вақтимгиз йўқмиди? Ёки шуни деб кеч қолдингизми? -деди азалдан ширинликни ёқтиргани учун гулдастасига завқланиб қараркан.
—Вақтни чамалаб, заказ қилгандим. Ишим битгунча тайёрлаб турсинлар деб.
—Раҳмат. -кўзлари қувонди қизни. —Ўзингиз учрашамиз деб. Кеч қолганингизга ўйланииб тургандим. -чимирилди Мафтуна.
—Фавқулотда вазият. -Иброҳим, кўрсатҳич бармоғи билан Мафтунани бурнини туртиб қўйди. —Ҳабиб Бурхоновга ўқ узган одамни шахсини аниқладик. Ҳуллас шунга кеч қолдим.
—Ким экан? -қизиқиб сўради.
—Алимов Иззат экан исм фамилияси. Бугундан қидирув эълон қилинди.
—Ким экан У?
—Аниқладик, Одил Сулаймоновни одамларидан экан. Хожасини қасдини олмоқчи бўлса керак.