Уллы Қытай дийўалын «қорғаған» әскердиң сөзи

(Тарийхта ең узын қорған-дийўал ҳәм ең узын қойымшылық есапланған Уллы Қытай дийўалы қанша узын ҳәм беккем болмасын, бәрибир, иштеги сатқынлардың кесиринен бирнеше мәрте жаў қолына берилген екен)

Маған бир пул мына дийўал-пийўалың,
Кимлер өрип, кимлер гербиш қуйғаны,
Еңбеклесем ийт боламан нағыз мен,
Торқалы той қарынымның тойғаны.

Қыста қақаманда қақайып, тоңып,
Найзама сүйенип, сопайып, солып,
Еншимбеди дайым әкеп таслаған,
Журт жыламас буннан қулайық өлип.

Әўесек буларға узын уллылық,
Жумсай берсе әскерди де қул қылып,
Қойнымдағы дәрўазаның бул гилти,
Көзиме көринер гейде пул болып.

Жаў деген де келсе қурттай быжынап,
Көр дийўалдың ақ кағаздай күшин-ақ,
Мен жаўларға ақ басымды ийемен,
Бул қара басымның ғамы ушын-ақ. 

Мәртке сөзим жоқ, қалса қала берсин,
Ўатансүйгишлер журттың алар есин,
Дәрўазаның гилти мениң қолымда,
Узынлатып дийўалын сала берсин.

Бүркиттей бәлентлеп ушады қыял,
Бермеңлер маған мәртликтен саўал,
Мениң ушын әўдийген тек тас гербиш
Сен Ўатаным дейтуғын мына дийўал.


Аллаяр Дарменов,
28.07.2024.

@Allayar_Darmenov