Bola-chaqasi ko'p ayolmand tuyakash o'z ro'zg'orini tebratish, tirikchiligini o'tkazish uchun tuyakashlik qilardi. Kunlardan birida, odatiga ko'ra, sorbon tuyasiga yuk ortib yo'lga tushadi, tuya orqasidan uning bo'talog'i ergashadi. Yuk og'ir, manzil uzoq. Ochiqqan va charchagan bo'taloq onasidan biroz to'xtashini zorlanib so'raydi. Lekin onasi chorasiz edi:

Aydi onasi bolasiga boqib,
Ko'zlarining yoshlari suvdek oqib:
"Ko'rki, burunduq kishining qo'lida,
Bu kishining ko 'zlari o'z yo 'lida.
Menda agar zarra kabi ixtiyor,
Bo'lsa edi, bo 'Imas edim zeri bor".