Репост из: LEGAL MIND
Inson o'zining eng gullagan bahorini ushlab qolishi mumkin
O'tkir Xoshimovning "Bahor qaytmaydi"sini o'qib chiqdim. Fikrlarimni yozgim keldi. Yozuvchining deyarli barcha kitoblarida xiyonatkor ayol obrazi bor, qanaqadir.
Negaligini bilmayman-u, shu kitoblardan keyin ayol kishiga ishonmaslik xarakteri shakllanib bordi o'zimda. Balki yozuvchining shaxsiy hayotida shunday travma bo'lgandir, balki bo'lmagandir bilmayman.
Kitobda Anvar sevgilisi Muqaddamni yaqin do'sti Alimardonga oldirib qo'yadi. Negadir, barcha xiyonatlarga erkaklar aybdor deb hisoblayman. Chunki ayollar doim e'tibor, mehr yetishmaganligi uchun xiyonat qilgan.
Muqaddam Anvardan kutgan qaynoq bo'salarni, shiddatli hujumlarni, erkaklarga xos shahvoniy harakatlarni Alimardondan topadi. Anvar qizlar bilan gaplashmagan, o'zini ancha bosib olgan, nisbatan bo'shroq obrazga ega.
Alimardon Muqaddamga birinchi marta tegajog'lik qilgan vaziyatni tushunsa bo'ladi: xonada ikki yoshdan boshqa hech kim yo'q edi. Lekin boshqa safargisida qiz o'zi xohlab, o'zi shunday voqea bo'lishini bilib turib bolaning uyiga boradi. Buni kechirib bo'lmaydi.
Bir tomondan o'ylab qarasa Muqaddamni buzuq ayollar toifasiga qo'shib bo'lmaydi. U bir marta adashdi, turmushga chiqdi va to'xtadi. Buzuq ayollarda boshqalar bilan yurib ketish turmushdan keyin ham davom etadi.
Buzuqlik bir marta bo'lsa adashish, davomiy bo'lsa shaxs fe'l-atvorini bildiradi. Ba'zi qizlar birinchi sevgisi o'xshamaganidan keyin to'xtaydi, ba'zilar esa ketma-ket ikkinchi, uchinchi, beshinchisi bilan gaplashib yuraveradi hayotimizda ham.
Umuman olganda, Alimardon do'stining qiziga ko'z olaytirgan. Bitta qizga ikki bola harakat qilsa, startni teng nuqtadan boshlasa, buyog'i ot minganniki lekin boshqasi bilan munosabati bor qizga yopishmaslik kerak. O'tlab ketdim.
Kitobdan olgan xulosamdan yana bittasi: erkak kishiga omad beriladi va shuni ushlab qolish shaxsiyatning o'ziga bog'liq. Shuningdek, erkak kishini xarob qiladigan ham, yuksaltiradigan ham ayol kishi bo'larkan.
Keyingi xulosa: hayotda Anvardek sof va samimiy tuyg'ularga ishonuvchan bo'lib qolmaslik, kerak paytda gazni bosishni bilish kerak. Chunki yaxshilarga yashash qiyin, hayot ularni zo'rlayveradi doim.
Oxirgi xulosa: hayotda Alimardondek ham bo'lmaslik kerak. Aysh-ishratni, kayf-u safoning chegarasini bilish kerak. Ichkilik va ayollar doim erkaklarni keyin esa imperiyalarni xarob qilgan. Fikrlarim ko'p lekin post ham ko'payib ketdi:)
@legal_mind
O'tkir Xoshimovning "Bahor qaytmaydi"sini o'qib chiqdim. Fikrlarimni yozgim keldi. Yozuvchining deyarli barcha kitoblarida xiyonatkor ayol obrazi bor, qanaqadir.
Negaligini bilmayman-u, shu kitoblardan keyin ayol kishiga ishonmaslik xarakteri shakllanib bordi o'zimda. Balki yozuvchining shaxsiy hayotida shunday travma bo'lgandir, balki bo'lmagandir bilmayman.
Kitobda Anvar sevgilisi Muqaddamni yaqin do'sti Alimardonga oldirib qo'yadi. Negadir, barcha xiyonatlarga erkaklar aybdor deb hisoblayman. Chunki ayollar doim e'tibor, mehr yetishmaganligi uchun xiyonat qilgan.
Muqaddam Anvardan kutgan qaynoq bo'salarni, shiddatli hujumlarni, erkaklarga xos shahvoniy harakatlarni Alimardondan topadi. Anvar qizlar bilan gaplashmagan, o'zini ancha bosib olgan, nisbatan bo'shroq obrazga ega.
Alimardon Muqaddamga birinchi marta tegajog'lik qilgan vaziyatni tushunsa bo'ladi: xonada ikki yoshdan boshqa hech kim yo'q edi. Lekin boshqa safargisida qiz o'zi xohlab, o'zi shunday voqea bo'lishini bilib turib bolaning uyiga boradi. Buni kechirib bo'lmaydi.
Bir tomondan o'ylab qarasa Muqaddamni buzuq ayollar toifasiga qo'shib bo'lmaydi. U bir marta adashdi, turmushga chiqdi va to'xtadi. Buzuq ayollarda boshqalar bilan yurib ketish turmushdan keyin ham davom etadi.
Buzuqlik bir marta bo'lsa adashish, davomiy bo'lsa shaxs fe'l-atvorini bildiradi. Ba'zi qizlar birinchi sevgisi o'xshamaganidan keyin to'xtaydi, ba'zilar esa ketma-ket ikkinchi, uchinchi, beshinchisi bilan gaplashib yuraveradi hayotimizda ham.
Umuman olganda, Alimardon do'stining qiziga ko'z olaytirgan. Bitta qizga ikki bola harakat qilsa, startni teng nuqtadan boshlasa, buyog'i ot minganniki lekin boshqasi bilan munosabati bor qizga yopishmaslik kerak. O'tlab ketdim.
Kitobdan olgan xulosamdan yana bittasi: erkak kishiga omad beriladi va shuni ushlab qolish shaxsiyatning o'ziga bog'liq. Shuningdek, erkak kishini xarob qiladigan ham, yuksaltiradigan ham ayol kishi bo'larkan.
Keyingi xulosa: hayotda Anvardek sof va samimiy tuyg'ularga ishonuvchan bo'lib qolmaslik, kerak paytda gazni bosishni bilish kerak. Chunki yaxshilarga yashash qiyin, hayot ularni zo'rlayveradi doim.
Oxirgi xulosa: hayotda Alimardondek ham bo'lmaslik kerak. Aysh-ishratni, kayf-u safoning chegarasini bilish kerak. Ichkilik va ayollar doim erkaklarni keyin esa imperiyalarni xarob qilgan. Fikrlarim ko'p lekin post ham ko'payib ketdi:)
@legal_mind