sevimli qahramonlaringning mashʼum xotimasi... bu judayam ogʻir. judayam. xuddi tugʻishganingni tuproqqa qoʻyish bilan barobar. bu mubolagʻa emas, men uchun shunday, hoynahoy.
baʼzi kitoblar borki, aynan siz uchun yozilgandek taassurot uygʻotadi. sizning hayotingizdan hikoya qilayotgandek goʻyo. shu kuzda Jek Londonning «Martin Iden» asarini oʻqigandim. miyamda ancha paytdan beri charx urgan, ammo soʻzlarda ifodalay olmayotgan fikr-mulohazalarim ayni shu asarda mufassal bayon etilgan ekan.
«Martin Iden»ni oʻqimagan boʻlsangiz, ertagayoq uni sotib oling-da, mutolaani boshlang. asar haqida taqriz yozishga jazm qila olmaganman. mening ojiz fikrlarim bu asar haqida nimadir deya olmaydi. bu asar haybati meni bosib turadi doim.
ammo...
Martinim oʻlganda oʻzimga kela olmaganman. uning suv tubida oʻlim va hayot orasidagi holati meni boʻlaklarga boʻlib tashlagan. ha, qimmatli doʻstim, Martin Iden bu dunyoda yashay olmasdi. uning oʻlimi u uchun yashamoq edi. ha, baʼzilar oʻlgach yashay boshlaydi.
bugun esa shoʻrlik Verterimni ham sovuq tuproqqa qoʻydim. undan butunlayga ajraldim. oh, sening gʻarib qismating oldida men kabi achchiq koʻzyosh toʻkkanlar qancha ekan-a? Gyote bu koʻzyoshlar miqyosini tasavvur etganmikan? sen haqingda yozayotib oʻzi ham necha bor hoʻngrab yigʻlagan boʻlsa, ajab emas, aziz doʻstim.
bilasanmi, azizim Verter, sen ham, Martin ham oʻlmagansiz men uchun. barhayotsiz. ikkingizdagi hassos qalb ham boqiy yashaydi. boshqa qalblarda sizlardagi sof muhabbat yolqinlari in qurajak.
Martin va sendan koʻp narsa oʻrganganman, qimmatli doʻstim. Martinning mashaqqatli hayoti menga begona emas, men-da oʻshanday hayot oʻgʻloniman. ammo uniki kabi metin iroda yoʻq menda. baʼzan shu qadar tushkunlik qaʼriga choʻkamanki, meni u tubsiz chuqurlikdan hech kim olib chiqa olmaydi. oʻzim oyoqqa turishni istamagunimcha hech kimning tasallilari kor qilmaydi. shunday paytlarda beixtiyor Martin haqida oʻylayman. uning ruhi menga-da quvvat baxsh etgandek hayotga qaytish haqida keskin qarorlar chiqaraman. va undan sevishni va kecha olishni oʻrgandim. ha, baʼzan arzimas odamlar uchun oʻzimizni qurbon qilamiz. bunday paytlarda voz kecha olish — eng toʻgʻri qaror.
Verter, sendan ham koʻp yaxshi fazilatlar oʻzlashtirdim. yoziqlarimga bir qara. sening maktublaringdagi nazokatdan nusxa olishga tirishgandekman. senga oʻxshab odamlarga iltifot qilyapman. «aziz doʻatim», «qimmatli doʻstim» kabi birikmalarni ham sendan oʻzlashtirdim. va bu menga judayam yoqyapti. bundan ranjimaysan, degan umiddaman, aziz doʻstim.
Verter, sening nafislikka oshuftaliging mening dagʻalligimni parchalab, uning oʻrnida nazokat urugʻlarini sepdi. sen oʻsha urugʻlardan yana unib chiqasan va qalbimda bir umr yashaysan!
seni yaxshi koʻraman, qimmatli doʻstim.
Behzod yozdi
@zuhurot
baʼzi kitoblar borki, aynan siz uchun yozilgandek taassurot uygʻotadi. sizning hayotingizdan hikoya qilayotgandek goʻyo. shu kuzda Jek Londonning «Martin Iden» asarini oʻqigandim. miyamda ancha paytdan beri charx urgan, ammo soʻzlarda ifodalay olmayotgan fikr-mulohazalarim ayni shu asarda mufassal bayon etilgan ekan.
«Martin Iden»ni oʻqimagan boʻlsangiz, ertagayoq uni sotib oling-da, mutolaani boshlang. asar haqida taqriz yozishga jazm qila olmaganman. mening ojiz fikrlarim bu asar haqida nimadir deya olmaydi. bu asar haybati meni bosib turadi doim.
ammo...
Martinim oʻlganda oʻzimga kela olmaganman. uning suv tubida oʻlim va hayot orasidagi holati meni boʻlaklarga boʻlib tashlagan. ha, qimmatli doʻstim, Martin Iden bu dunyoda yashay olmasdi. uning oʻlimi u uchun yashamoq edi. ha, baʼzilar oʻlgach yashay boshlaydi.
bugun esa shoʻrlik Verterimni ham sovuq tuproqqa qoʻydim. undan butunlayga ajraldim. oh, sening gʻarib qismating oldida men kabi achchiq koʻzyosh toʻkkanlar qancha ekan-a? Gyote bu koʻzyoshlar miqyosini tasavvur etganmikan? sen haqingda yozayotib oʻzi ham necha bor hoʻngrab yigʻlagan boʻlsa, ajab emas, aziz doʻstim.
bilasanmi, azizim Verter, sen ham, Martin ham oʻlmagansiz men uchun. barhayotsiz. ikkingizdagi hassos qalb ham boqiy yashaydi. boshqa qalblarda sizlardagi sof muhabbat yolqinlari in qurajak.
Martin va sendan koʻp narsa oʻrganganman, qimmatli doʻstim. Martinning mashaqqatli hayoti menga begona emas, men-da oʻshanday hayot oʻgʻloniman. ammo uniki kabi metin iroda yoʻq menda. baʼzan shu qadar tushkunlik qaʼriga choʻkamanki, meni u tubsiz chuqurlikdan hech kim olib chiqa olmaydi. oʻzim oyoqqa turishni istamagunimcha hech kimning tasallilari kor qilmaydi. shunday paytlarda beixtiyor Martin haqida oʻylayman. uning ruhi menga-da quvvat baxsh etgandek hayotga qaytish haqida keskin qarorlar chiqaraman. va undan sevishni va kecha olishni oʻrgandim. ha, baʼzan arzimas odamlar uchun oʻzimizni qurbon qilamiz. bunday paytlarda voz kecha olish — eng toʻgʻri qaror.
Verter, sendan ham koʻp yaxshi fazilatlar oʻzlashtirdim. yoziqlarimga bir qara. sening maktublaringdagi nazokatdan nusxa olishga tirishgandekman. senga oʻxshab odamlarga iltifot qilyapman. «aziz doʻatim», «qimmatli doʻstim» kabi birikmalarni ham sendan oʻzlashtirdim. va bu menga judayam yoqyapti. bundan ranjimaysan, degan umiddaman, aziz doʻstim.
Verter, sening nafislikka oshuftaliging mening dagʻalligimni parchalab, uning oʻrnida nazokat urugʻlarini sepdi. sen oʻsha urugʻlardan yana unib chiqasan va qalbimda bir umr yashaysan!
seni yaxshi koʻraman, qimmatli doʻstim.
Behzod yozdi
@zuhurot