Маъруф Жалил (1936 – 2004)
***
Нетай сен эл аро афсона бўлсанг,
Менам ёлғиз, сенам бир дона бўлсанг.
Мени соғ деб ичингда чекма озор,
Менам девонаман девона бўлсанг.
Неча кунки шинам уй излар эдим,
Мени бағрингта олгин хона бўлсанг.
Хусумат қўлини ажрат ёқамдан,
Агарда ярқироқ пешона бўлсанг.
Олиб Зуҳра каби ошкор қилурман,
Одамлар ичра сен пинҳона бўлсанг.
Ҳамон сўзим етиб бормас дилинга,
Наҳотки шунчалар бегона бўлсанг?!