Vaqti-vaqti bilan olgan suratlarimga qarab, yaqin o‘tmishni eslab turaman. Yuqoridagi suratlar roppa rosa to‘rt yil oldingi eng uzun, eng sovuq va depressiv davrni yodga soldi. 2020-yil oxiridagi noto‘g‘ri qarorlar sabab, 2021-yil boshida salkam ikki oy lokdaunda qolgandik. Eslab ko‘rsam, eng tushkun davrlarimdan biri edi. 2020-yil lokdaunlari ancha yaxshi o‘tgandi. Uyda o‘tirib, nashriyotdan qo‘lyozmam qaytib kelishini kutib, kitob o‘qib o‘tkazgandim.
Ammo 21-yil boshqacha boshlandi. Har kun bir xil sovuq va qo‘rg‘oshinrang osmon tagida, zerikish aro o‘tardi. Biroz yozilish maqsadida har kuni bir o‘zim yo bolalarim bilan shaharning bo‘m-bo‘sh ko‘chalarini aylanib kelardik. Suratlar o‘sha yanvar kunlarining birida olingan.
O‘ylab qarasam, koronavirus butun dunyoni ag‘dar-to‘ntar qilibgina qolmay, undan keyingi hayotimizni tubdan o‘zgartirib yubordi. Buni hamisha tushunib yetmasak-da, hali ko‘p yil uning oqibatlariga qarshi kurashib o‘tamiz.
Sherzod Mo‘minov
@uzbekistonlikuz
Ammo 21-yil boshqacha boshlandi. Har kun bir xil sovuq va qo‘rg‘oshinrang osmon tagida, zerikish aro o‘tardi. Biroz yozilish maqsadida har kuni bir o‘zim yo bolalarim bilan shaharning bo‘m-bo‘sh ko‘chalarini aylanib kelardik. Suratlar o‘sha yanvar kunlarining birida olingan.
O‘ylab qarasam, koronavirus butun dunyoni ag‘dar-to‘ntar qilibgina qolmay, undan keyingi hayotimizni tubdan o‘zgartirib yubordi. Buni hamisha tushunib yetmasak-da, hali ko‘p yil uning oqibatlariga qarshi kurashib o‘tamiz.
Sherzod Mo‘minov
@uzbekistonlikuz