happiness

I love it when they call me ‘Miss Happiness’ 🫶🏼🎀

Man vashe terminator bub ketdim. Qilgan ishlarim:

• ertalab erta turdim (odatda 10-11 gacha uxlardim)

• ikkita o’zbek kino ko’rdim

• imtihonlani tekshirdim (naq 3 soat)

• orada dostavka qabul qivoldim kayfiyatim ko’tarilishi uchun (rahmat 🫶🏼)

• yer chopdim

• balgarski ekishga onamga yordam berdim

• xamir qildim

• idishlani yuvib tashadim

• Mosh ko’chaga chiqib oyoqlarini loy qib kegandi, uni yuvdim (kecha cho’miltirgandim o’zi)

… 🥴

Moshni eng yaxshi ko’rgan ishlaridan bittasi - derazadan ko’chani kuzatish 😸

zaldan ozgina gapirib qo’yay bir bo’shaganda 😄

uzi birinchi borganimda 47 kg edim, ko’rinishimdan ancha ozdim lekin vesim oshdi. hozi 50 kg boganman. boshlaganimga 2 oy buldi 💪

xullas “so’ri” degan so’zni inglizchaga aesthetic qilib tarjima qilib bo’lmas ekan.

10 marta edit/delete qildim bitta postni o’ziyam

#mood

grateful beyond words to have someone so generous, caring, and endlessly supportive by my side. Having him in my life is truly a blessing 🤍

o’zi kichkinaligimdan tarixga, tarixiy voqealarga juda qiziqqanman. Tarixiy kinolaniyam ko’p ko’rardim. Maktabdagi tarix ustozim aytadigan hikoyalaniyam maza qilib eshitib o’tirardim.

Samarqand, Buxoro, Xivaga borganimdayam binolani ko’rib og’zim ochilib qolgandi. Masjid yo xon xonalariga kirganimda bu yerda nimalar bo’lgan ekin, kimlar yashagan ekin deb rosa qiziqqanman. Qani, o’shanda shundoq o’tmishga qaytib nima bo’lganini ko’rib olsang)

ba’zida kitobla o’qiyman tarixiy. Masalan, “Madina mudofaasi”. Bu kitobda bir poshoni o’z xizmat vazifasiga bo’lgan sadoqati, vataniga bo’lgan muhabbatini his qilib, nima sabab bo’lgan-ki, hozir bunga o’xshash tuyg’ula kamayib ketyapti, degan savol rosa o’ylantirgandi. Turkiya tarixini o’rgangim kelgandi juda.

lekin abiturientlik davrim tarix kursida umuman o’qigim kelmasdi. Tarix darsliklari qiziq emasligigami yo u payt kitob o’qishga qiziqmaganimgami, hatto darsgayam majburlikdan borardim. O’ta zerikarli tuyilganidan uxlab qolay deb o’tirardim, umuman yoqmasdi.

menimcha, tarixni har kim o’rganishi kerak. yo bilgandan eshitib, yo kitob o’qib yo bo’lmasam, kino ko’rib.

buning uchun o’tmishni yoritib beradigan (maksimum yolg’on va bo’rttirishsiz) kitoblar va kinolar ko’payishi kerak. hamma uchun oson va tushunarli, ham qiziq bo’lsa yaxshi bo’lardi.

endi shuncha ishim turganda o’zbek kino ko’rgim kelib bitta kinoni tugatdim. Ko’rmaganman deb o’ylagandim, oxirgi minutida sezdim ko’rgan ekanman. Buyam alam qildi.

Lekin maza qilib ko’rdim nimagadir. Kinoni nomi “Qo’qon shamoli”.

tarixiy kino ko’rganda eng ko’p qirol, shoh, xonlarga qiyin bo’lganini o’ylab, ichim achishadi. Haqiqatda adolat bilan bir davlatni boshqarish juda qiyin.

davlat boshqaruvi, xalqini o’ylash, fitnalar, ikkiyuzlamaliklar, oilasiga tahdid, davoviy suiqasdlar doimiy havotir va urushlar hech qaysi shohga hotirjamlik bermagan. Ko’plari yo erta o’lim topgan yo yaqinlari o’limiga jim guvoh bo’lib qolavergan..

askarlarga ham juda rahmim keb ketadi kino ko’rsam. Ayniqsa, piyoda askarlarga. Qancha masofani piyoda yurib, urushdayam old qismda turib himoya vazifasini bajaradi. Ular ham o’lib ketavergan. Eh..