Oilaviy muhabbat avvaliga nihol kabi nozik bo'ladi, u erkakning ayoliga Quyosh kabi olovli taftidan va ayolning erkagiga zilol suvdek mehridan ozuqalanib o'sib boradi va bir kun kelib shamolu dovullarga chidamli ulkan va baquvvat daraxtga aylanadi.

Agar Niholni o'sishiga zarur bo'lgan Quyosh nuri berilmasa yoki suvsizlikdan qiynalsa u quriy boshlaydi va nobud bo'ladi.

Avvalgi o'zbekchilik mentaliteti munosabatlarni yaxshilash faqat erkakning harakatiga bogʻliq deb hisoblardi, hozirgi ta'limotlar esa, asosan ayolga masuliyatni yuklamoqda.
Aslida esa, muhabbat daraxti qurib qolmasligi uchun har ikki taraf ham o'z sevgisi bilan uni doimiy oziqlantirib turishi kerak.