Ҳаст  зоҳир  се  аломат  дар  шақӣ,

Мехӯрад  доим  ҳаром  аз  аҳмақӣ.

Бетаҳорат  бошаду  бегоҳхез,

Ҳам  зи  аҳли  умум  бошад  дар  гурез  .

Эй  писар,  магрез  аз  аҳли  умум,

То  насӯзад  мар  туро  нори  самум.

То  тавонӣ  ҳеҷ  касро  бад  магӯй,

Пеши  мардум  айби  кас  ҳаргиз  маҷӯй.

Бо  таҳорат  бошу  покӣ  пеша  кун,

В-аз  азоби  гӯр  низ  андеша  кун.