Siz uchun oddiy, boshqalar uchun hayratlanarli
Bu his har bir ijodkorga tanish:
Siz boshqa birovning kreativ ishini ko‘rasiz va lol qolasiz: "Dahshat-ku!". G‘oya rostdan kutilmagan, hayratlanarli va mukammal.
O‘ylab qolasiz: "Bunaqasi mening qo‘limdan kelmagan bo‘lardi. Qanday uddalashdi ekan-a? Haqiqiy daholik-ku bu!"
Keyin yana o‘ylaysiz: "Mening g‘oyalarim juda oddiy. Men hech qachon bunaqa ijodkor bo‘la olmasam kerak."
Men bu hisni tez-tez tuyaman. Ajoyib kitoblar, musiqa, filmlar yoki hatto ajoyib suhbatlar. Ijodkorning fikrlashi meni hayratga soladi. O‘z-o‘zidan kamtar insonga aylanib qolaman.
Lekin ishimni davom ettiraman. Kichik hikoyachalarimni aytib beraman. O‘z nuqtayi nazarimni baham ko‘raman. Hech qanday ajoyiblik yo‘q. Shunchaki oddiy fikrlarim.
Bir kuni kimdir menga xat yozibdi: "Bunaqasini hech qachon o‘ylab topolmasdim. Qanday o‘ylab topdingiz-ey? Haqiqiy daholik-ku bu!".
Albatta, men bu fikrga qo‘shilmadim va buning hech qanday o‘ziga xos jihati yo‘qligini tushuntirdim.
Ammo keyin bir hayratlanarli haqiqatni angladim:
Har kimning g‘oyalari o‘ziga oddiy tuyuladi.
Garov o‘ynayman, Alisher Navoiy, Ibn Sino, Rumiy* kabilarga ham yozayotganlari juda oddiydek tuyulgan.
Shunday ekan, menga oddiy tuyulgan narsa boshqa birov uchun ajoyib bo‘lishi mumkin-ku, to‘g‘rimi?
Qo‘shiqlari xit bo‘lib ketgan ashulachilar ko‘pincha ularning eng muvaffaqiyatli xiti aslida ahmoqona, hatto yozib olishga arzimas deb o‘ylagan paytlari bo‘lganini o‘zlari tan olishadi.
Ayon bo‘ladiki, biz, shubhasiz, o‘z ijodimizni yaxshi baholay olmaymiz. Bizning qiladiganimiz ijod mahsulimizni shunchaki dunyoga chiqarish bo‘lishi kerak, haqiqiy bahoni esa insonlar bersin.
Haliyam bu juda oddiy tuyulyapti-da, deb shedevrlarni o‘zingizda saqlab turibsizmi?
©️Derek Siversning "Hell Yeah Or No" kitobidan tarjima qilindi.
*Alisher Navoiy, Ibn Sino, Rumiy — asl matndagi ijodkorlarni tanimaganim uchun o‘zimiznikilarga alishtirdim)
Tarjima yaxshi chiqqan bo‘lsa, ulashish va pastda izoh qoldirish orqali minnatdorchilik bildirishingiz mumkin)
Bu his har bir ijodkorga tanish:
Siz boshqa birovning kreativ ishini ko‘rasiz va lol qolasiz: "Dahshat-ku!". G‘oya rostdan kutilmagan, hayratlanarli va mukammal.
O‘ylab qolasiz: "Bunaqasi mening qo‘limdan kelmagan bo‘lardi. Qanday uddalashdi ekan-a? Haqiqiy daholik-ku bu!"
Keyin yana o‘ylaysiz: "Mening g‘oyalarim juda oddiy. Men hech qachon bunaqa ijodkor bo‘la olmasam kerak."
Men bu hisni tez-tez tuyaman. Ajoyib kitoblar, musiqa, filmlar yoki hatto ajoyib suhbatlar. Ijodkorning fikrlashi meni hayratga soladi. O‘z-o‘zidan kamtar insonga aylanib qolaman.
Lekin ishimni davom ettiraman. Kichik hikoyachalarimni aytib beraman. O‘z nuqtayi nazarimni baham ko‘raman. Hech qanday ajoyiblik yo‘q. Shunchaki oddiy fikrlarim.
Bir kuni kimdir menga xat yozibdi: "Bunaqasini hech qachon o‘ylab topolmasdim. Qanday o‘ylab topdingiz-ey? Haqiqiy daholik-ku bu!".
Albatta, men bu fikrga qo‘shilmadim va buning hech qanday o‘ziga xos jihati yo‘qligini tushuntirdim.
Ammo keyin bir hayratlanarli haqiqatni angladim:
Har kimning g‘oyalari o‘ziga oddiy tuyuladi.
Garov o‘ynayman, Alisher Navoiy, Ibn Sino, Rumiy* kabilarga ham yozayotganlari juda oddiydek tuyulgan.
Shunday ekan, menga oddiy tuyulgan narsa boshqa birov uchun ajoyib bo‘lishi mumkin-ku, to‘g‘rimi?
Qo‘shiqlari xit bo‘lib ketgan ashulachilar ko‘pincha ularning eng muvaffaqiyatli xiti aslida ahmoqona, hatto yozib olishga arzimas deb o‘ylagan paytlari bo‘lganini o‘zlari tan olishadi.
Ayon bo‘ladiki, biz, shubhasiz, o‘z ijodimizni yaxshi baholay olmaymiz. Bizning qiladiganimiz ijod mahsulimizni shunchaki dunyoga chiqarish bo‘lishi kerak, haqiqiy bahoni esa insonlar bersin.
Haliyam bu juda oddiy tuyulyapti-da, deb shedevrlarni o‘zingizda saqlab turibsizmi?
©️Derek Siversning "Hell Yeah Or No" kitobidan tarjima qilindi.
*Alisher Navoiy, Ibn Sino, Rumiy — asl matndagi ijodkorlarni tanimaganim uchun o‘zimiznikilarga alishtirdim)
Tarjima yaxshi chiqqan bo‘lsa, ulashish va pastda izoh qoldirish orqali minnatdorchilik bildirishingiz mumkin)