Жалолиддин Румийнинг шу ҳикоядан ибратларини айтади..

- "Қаранг дейди, булар ҳеч ким бизни кечаси кўрмаяпти деб турган бир вақтда буларни пошшо кўриб турибди.
Банда минг қилганларини яширмасин пошшоларнинг пошшоси кўриб турибди.

- Яна битта ибратим шуки, пошшо ҳамма ишни кўрди, лекин жазони эртага суриб қўйди. Аллоҳ таоло ҳам банданинг қилган гуноҳини кўриб туради. Сизнинг қилиб турган гуноҳингизга жазо бермай турганлиги ишингизни Худонинг ҳузурида мақбулигида эмас бу. Аллоҳ таоло сабрлигидан, ҳалимлигидан кечириб юборади.

- Яна битта ибрат шуки булар ҳаммалари камолотимиз бизнинг зўр ишларимиз фахрланган нарсалари, дор остига олиб бориб қўйди. Банданинг кўп суянган ишлари жарга олиб бориб қўяди.

- Энг кучли ибрати шуки, ҳаммаси дорга осилиб турган вақтда қайсининг ҳислати уларни дордан қутқариб қолди? Пошшони танигани дордан қутилтирди деган экан. Демак Худони таниш улуғ иш экан дейди. Худони таниган киши ўзи ҳам қутилади, атрофдагиларни ҳам қутулишига сабабчи бўлади.

Эътиборларингиз учун раҳмат.
Саломат бўлинглар..

Устоз Ёрқинжон домла мавизаларидан.
Манба: t.me/muhammadodiluzofficial/6870