Go'zal xulq.
Alloh Taolo sizning sharafingiz va maqomingizni ko'rsatish uchun mo'jizalar bilan siyladi. Buyrug'ingiz bilan oy ikki bo'lakka bo'lindi.
Barokangizdan ikki kishi uchun tayyorlangan taom o'nlab sahobalardan ortdi. Sizga muhabbat ko'rsatgan xurmo novdasi ovoz chiqarib yig'ladi.
Vallohi, bu kabi mo'jizalar berilmasada, sizning xulqingiz payg'ambarligingizni tasdiqlashga kifoya qilardi.
Hayit kuni edi. Ko'chada sahobalaringiz bilan ketarkansiz, bir chetda xomush turgan bola oldida to'xtadingiz. Undan holini so'radingiz. Jajji bola yetim qolganidan, hayitlik olmaganidan shikoyat qildi.
Siz yetimlik dardini hammadan ko'p bilardingiz. Bolani yupatdingiz. "Endi sening otang menman," dedingiz.
Bu so'zni barcha qalbi yarimlarga qarata aytgandingiz. Sizsiz yetim qolgan barcha ummatingizni yupatgandingiz ushanda.
Mo'minlar onasi Oisha roziyallohu anho onang bo'ladi, dedingiz. Go'dak qalbi shod bo'ldi. "Ota, men tuyaga minishni xohlayman," dedi jilmayib. Cho'kkaladingiz. Tizzalaringiz yerga tegdi.
Ustingizga yetimni mindirib tuya bo'ldingiz. Har ishni mukammal qilardingiz. Hatto ovozini ham o'xshatay deb "auf, auf!" deya ovoz chiqardingiz. Bu so'zlaringiz ila olamlar Robbi ummatlaringiz gunohini afv etganligi haqida aytib berishgan menga domlalar.
Sizning rahbarligingiz, yoshingiz ulug'ligi, ko'chada bo'lishingiz, yoningizda odamlar borligi – hech biri bir mo'minning qalbiga surur berishingizdan to'sib qo'ymadi. Naqadar kamtarsiza, Habibim.
Qo'shin qomondonlaridan tortib, masjid tozaligiga qarab yuradigan cho'ri ayol ham sizning e'tiboringizdan chetda qolmasdi. Qullar dasturxonida ovqatlanishdan ham tortinmas edingiz.
Rasululloh meni hammadan ko'p yaxshi ko'radi, deb quvonib yurar edi sahobalaringiz. Shungami sizdan keyin, sizning ismingiz zikr qilinganda, qo'llarini ko'ksilariga qo'ydilar. Sog'inchdan bu yurak tashqariga chiqib ketmasin deya...
Allohumma solli va sallim a'la nabiyyina Muhammad.
@madinamga_xat
Alloh Taolo sizning sharafingiz va maqomingizni ko'rsatish uchun mo'jizalar bilan siyladi. Buyrug'ingiz bilan oy ikki bo'lakka bo'lindi.
Barokangizdan ikki kishi uchun tayyorlangan taom o'nlab sahobalardan ortdi. Sizga muhabbat ko'rsatgan xurmo novdasi ovoz chiqarib yig'ladi.
Vallohi, bu kabi mo'jizalar berilmasada, sizning xulqingiz payg'ambarligingizni tasdiqlashga kifoya qilardi.
Hayit kuni edi. Ko'chada sahobalaringiz bilan ketarkansiz, bir chetda xomush turgan bola oldida to'xtadingiz. Undan holini so'radingiz. Jajji bola yetim qolganidan, hayitlik olmaganidan shikoyat qildi.
Siz yetimlik dardini hammadan ko'p bilardingiz. Bolani yupatdingiz. "Endi sening otang menman," dedingiz.
Bu so'zni barcha qalbi yarimlarga qarata aytgandingiz. Sizsiz yetim qolgan barcha ummatingizni yupatgandingiz ushanda.
Mo'minlar onasi Oisha roziyallohu anho onang bo'ladi, dedingiz. Go'dak qalbi shod bo'ldi. "Ota, men tuyaga minishni xohlayman," dedi jilmayib. Cho'kkaladingiz. Tizzalaringiz yerga tegdi.
Ustingizga yetimni mindirib tuya bo'ldingiz. Har ishni mukammal qilardingiz. Hatto ovozini ham o'xshatay deb "auf, auf!" deya ovoz chiqardingiz. Bu so'zlaringiz ila olamlar Robbi ummatlaringiz gunohini afv etganligi haqida aytib berishgan menga domlalar.
Sizning rahbarligingiz, yoshingiz ulug'ligi, ko'chada bo'lishingiz, yoningizda odamlar borligi – hech biri bir mo'minning qalbiga surur berishingizdan to'sib qo'ymadi. Naqadar kamtarsiza, Habibim.
Qo'shin qomondonlaridan tortib, masjid tozaligiga qarab yuradigan cho'ri ayol ham sizning e'tiboringizdan chetda qolmasdi. Qullar dasturxonida ovqatlanishdan ham tortinmas edingiz.
Rasululloh meni hammadan ko'p yaxshi ko'radi, deb quvonib yurar edi sahobalaringiz. Shungami sizdan keyin, sizning ismingiz zikr qilinganda, qo'llarini ko'ksilariga qo'ydilar. Sog'inchdan bu yurak tashqariga chiqib ketmasin deya...
Allohumma solli va sallim a'la nabiyyina Muhammad.
@madinamga_xat