Сиёсат ва популизм бир-бири билан чамбарчас боғлиқ тушунчалар бўлиб, айниқса демократик тизимларда сиёсатчилар кўпинча популистик усуллардан фойдаланиб, халқнинг қўллаб-қувватловига эришишга ҳаракат қилишади. Популизм – бу сиёсий стратегия бўлиб, унда лидерлар "оддий халқ" манфаатларини ҳимоя қилишни ваъда қилиб, уларни "элита"га қарши қўйишади ҳамда тезкор ва радикал ўзгаришларни таклиф қилишади.
Популизмнинг асосий хусусиятлари:
1. Элиталарга қаршилик – популистлар ҳукумат ёки анъанавий сиёсий элиталарни коррупцияда айблайди ва уларнинг халқ манфаатларини ҳимоя қилмаслигини таъкидлайди.
2. Мураккаб муаммолар учун оддий ечимлар – тизимли муаммоларни тезда ҳал қилишни ваъда қилишади .
3. Харизматик лидер – популистик ҳаракатлар одатда кучли шахсиятга эга лидер атрофида шаклланади.
4. "Биз" ва "улар" қарама-қаршилиги – жамиятни халқ (яхши) ва элиталар ёки муҳожирлар каби гуруҳларни (ёмон)га ажратиш бошланади .
5. Эмоционал риторика – популистлар асосан ҳиссиётларга таянади, рационал аргументлардан кам фойдаланади.
Популизмнинг турлари:
Чап популизм (масалан, Уго Чавес, Эво Моралес) – ижтимоий адолат, бойликларни қайта тақсимлаш, олигархияга қарши курашни таъкидлайди.
Ўнг популизм (масалан, Дональд Трамп, Жаир Болсонару) – миллатчилик, иммиграцияга қаршилик ва консерватив қадриятларни тарғиб қилади.
Популизм баъзан демократияни ривожлантиришга ёрдам берса ҳам, у сиёсий институтларни заифлаштириш ва авторитаризмга олиб келиш хавфини туғдириши мумкин.
Популизмнинг асосий хусусиятлари:
1. Элиталарга қаршилик – популистлар ҳукумат ёки анъанавий сиёсий элиталарни коррупцияда айблайди ва уларнинг халқ манфаатларини ҳимоя қилмаслигини таъкидлайди.
2. Мураккаб муаммолар учун оддий ечимлар – тизимли муаммоларни тезда ҳал қилишни ваъда қилишади .
3. Харизматик лидер – популистик ҳаракатлар одатда кучли шахсиятга эга лидер атрофида шаклланади.
4. "Биз" ва "улар" қарама-қаршилиги – жамиятни халқ (яхши) ва элиталар ёки муҳожирлар каби гуруҳларни (ёмон)га ажратиш бошланади .
5. Эмоционал риторика – популистлар асосан ҳиссиётларга таянади, рационал аргументлардан кам фойдаланади.
Популизмнинг турлари:
Чап популизм (масалан, Уго Чавес, Эво Моралес) – ижтимоий адолат, бойликларни қайта тақсимлаш, олигархияга қарши курашни таъкидлайди.
Ўнг популизм (масалан, Дональд Трамп, Жаир Болсонару) – миллатчилик, иммиграцияга қаршилик ва консерватив қадриятларни тарғиб қилади.
Популизм баъзан демократияни ривожлантиришга ёрдам берса ҳам, у сиёсий институтларни заифлаштириш ва авторитаризмга олиб келиш хавфини туғдириши мумкин.