Enaxon aya behad suyundi. Endi uning ham nabirasi bor. Uni jajji qo'llaridan tutib mahalla koʻchalarini aylantiradi. Oʻgʻliga bergandaqa mehr beradi. Avaylab parvarishlaydi...
Nazokatning ahvoli birmuncha yaxshi. 3 kun tugʻruqxonada yotishdi. Va nihoyat uyga javob boʻldi. Sanjar uyga qori domlani chaqirtirib chaqaloqning qulogʻiga azon ayttirdi. Ismini Sirojiddin deb qoʻydilar. Elga dasturxon yozib katta ziyofat qilindi. Sirojiddinning istiqboli uchun duolar boʻldi. Sanjar aka mana bir oydirki yangi avtoservis ochish ishlari bilan yuribdi. Uncha uyga kelolmay ham qoldi. Jamisi boʻlib shaharni ichida 4 avtoservis va 2 ta avtomoyka ochdi. Barchasida ishchilari, shogirtlari ishlaydi. Kunlar shu zaylda bir tekis ketar edi. Lekin Sanjarning birgina qilgan xatosi butun umriga, nafaqat oʻzinikiga balki butun oilasiga ham oʻz taʼsirini koʻrsatdi...
* * *
Sanjar doʻstlari uchun ziyofat uyushtirdi. Barcha doʻstlar ham kitoblarda maqtalgani kabi samimiy, fidoyi boʻlmaydi. Ba'zilarini ichida gʻalamisi, ichi qora koʻralmaydiganlari ham boʻladi. Ular seni qachondir yiqilib yoyinki qoqilib xato qilishingni kutishadi. Ba'zilar sen uchun maxsus choxlar qaziydi. Sen unga tushib yiqilishing uchun albatta. Sanjarning ham shunday nomard doʻstlari ham bor edi. Ziyofat juda quyuq boʻldi. Sanjar ichkilik ichmasdi, u hatto chekmasdi ham... Bir doʻst - Komil yoniga kelib oʻtirdi.
- Ha ogʻayni, boplading,malades! Mazza qildik! Rahmateee...
- Eee qoʻysangchi! Meni davrimda yayranglar deymanda, oshna!
- Haaa vasheee yayrayapmiz... Nimaga ichmayapsan bizga qoʻshilib? Yo xotiningdan qoʻrqasanmi, a? Yo xolam burchakka turgʻazib qoʻyadilarmi?
Atrofdagi yigitlar xiring-xiring qilib kulishdi. Ularning deyarli yarmi gʻirt mast ahvolda edi.
- Yoʻq... Hech kim urishmaydi. Men oʻzim ichmayman, xohlamayman.
- Xoʻp... Unda bunde qilamiz, oshna... Garov oʻynaymiz yutqazzang bir piyoladegini oppoq qilib olasan! Agar biz yutqazsak, mana bu ziyofatingni pulini oʻzimiz toʻlaymiz, toʻgʻrimi bollar?!
Yigitlar baravariga "ha!"deb baqirishdi. Sanjar biroz oʻylanib qoldi. "Yutqazsam bir piyola odamni oʻldirvormas..."deb oʻyladi.
- Mayli... Qanaqa garov?
Boyagi yigit atrofga qaradi. Orqadagi stolda 2 ta qiz oʻtirardi.
- Mana bu qizlarni nomerini ololsam yutqazasan, agar ololmasam men yutqazaman, boʻladimi?
Sanjar ortiga oʻgirilib qizlarga qaradi.
- Yengiltak qizlarga oʻxshaydi-yu, nomerini berishi kundek ravshan...
- Xoʻp unda ana shu qizlardan pul undirib kelaman. Har biridan 100 mingdan olaman. Qale?! Bir sinab koʻramizmi? Agar pul bersa yutqazasan-da bir piyola aroq ichasan, agar pul bermasa men yutqazaman. Ziyofatni pulini, mayli, oʻzim toʻlayman.
Sanjar oʻyladi. Unga ham bu oʻyin qiziq tuyuldi.
- Mayli, roziman!
- Mana bu erkakcha gap boʻldi!
Kamol oʻrnidan turib qizlar oʻtirgan stolga borib oʻtirdi. Koʻpi bilan 10 minutcha suhbatlashdilar. Keyin ikkala qiz ham Kamolga 100 ming sanab pul tutqazdi. Buni bu yoqda koʻrib turgan yigitlar quvlik qilib qiyqirishdi. Kamol pullarni olib qizlar bilan quyuq xayrlashdi.
- Mana yigitni guli koʻrib qoʻy akangni mahoratini!
Yigitlar xiringlashdi.
- Ooo Kamolbek, malades!
- Tasannolar!
- Qanday olding eee?! Nomerini ham berdi, a?
- Nomer ham, pul ham oldim.
Kamol shumshayib qolgan Sanjarga qaradi.
- Qani yigit va'daga vafo qilingchi?
- Qanaqa qilib olding?
- Eee bu juda oddiy. Hozirgi qizlar mashhur boʻlishni orzu qilishadi. Men shu orzularidan foydalandim, xolos. Ularga men klipmakerman yaqinda bir taniqli yulduzni klipini suratga olaman ikkita qiz kerak dedim. Ular tabiiyki bizni olmaysizmi deyishdi. Men albatta olaman, faqat rasmiyatchilik uchun ozgina xarajati bor dedim. Qancha deyishgandi 100 ming dedim. Ular nomerlari bilan qoʻshib pulni berishdi! Tamom vassalom!
Nazokatning ahvoli birmuncha yaxshi. 3 kun tugʻruqxonada yotishdi. Va nihoyat uyga javob boʻldi. Sanjar uyga qori domlani chaqirtirib chaqaloqning qulogʻiga azon ayttirdi. Ismini Sirojiddin deb qoʻydilar. Elga dasturxon yozib katta ziyofat qilindi. Sirojiddinning istiqboli uchun duolar boʻldi. Sanjar aka mana bir oydirki yangi avtoservis ochish ishlari bilan yuribdi. Uncha uyga kelolmay ham qoldi. Jamisi boʻlib shaharni ichida 4 avtoservis va 2 ta avtomoyka ochdi. Barchasida ishchilari, shogirtlari ishlaydi. Kunlar shu zaylda bir tekis ketar edi. Lekin Sanjarning birgina qilgan xatosi butun umriga, nafaqat oʻzinikiga balki butun oilasiga ham oʻz taʼsirini koʻrsatdi...
* * *
Sanjar doʻstlari uchun ziyofat uyushtirdi. Barcha doʻstlar ham kitoblarda maqtalgani kabi samimiy, fidoyi boʻlmaydi. Ba'zilarini ichida gʻalamisi, ichi qora koʻralmaydiganlari ham boʻladi. Ular seni qachondir yiqilib yoyinki qoqilib xato qilishingni kutishadi. Ba'zilar sen uchun maxsus choxlar qaziydi. Sen unga tushib yiqilishing uchun albatta. Sanjarning ham shunday nomard doʻstlari ham bor edi. Ziyofat juda quyuq boʻldi. Sanjar ichkilik ichmasdi, u hatto chekmasdi ham... Bir doʻst - Komil yoniga kelib oʻtirdi.
- Ha ogʻayni, boplading,malades! Mazza qildik! Rahmateee...
- Eee qoʻysangchi! Meni davrimda yayranglar deymanda, oshna!
- Haaa vasheee yayrayapmiz... Nimaga ichmayapsan bizga qoʻshilib? Yo xotiningdan qoʻrqasanmi, a? Yo xolam burchakka turgʻazib qoʻyadilarmi?
Atrofdagi yigitlar xiring-xiring qilib kulishdi. Ularning deyarli yarmi gʻirt mast ahvolda edi.
- Yoʻq... Hech kim urishmaydi. Men oʻzim ichmayman, xohlamayman.
- Xoʻp... Unda bunde qilamiz, oshna... Garov oʻynaymiz yutqazzang bir piyoladegini oppoq qilib olasan! Agar biz yutqazsak, mana bu ziyofatingni pulini oʻzimiz toʻlaymiz, toʻgʻrimi bollar?!
Yigitlar baravariga "ha!"deb baqirishdi. Sanjar biroz oʻylanib qoldi. "Yutqazsam bir piyola odamni oʻldirvormas..."deb oʻyladi.
- Mayli... Qanaqa garov?
Boyagi yigit atrofga qaradi. Orqadagi stolda 2 ta qiz oʻtirardi.
- Mana bu qizlarni nomerini ololsam yutqazasan, agar ololmasam men yutqazaman, boʻladimi?
Sanjar ortiga oʻgirilib qizlarga qaradi.
- Yengiltak qizlarga oʻxshaydi-yu, nomerini berishi kundek ravshan...
- Xoʻp unda ana shu qizlardan pul undirib kelaman. Har biridan 100 mingdan olaman. Qale?! Bir sinab koʻramizmi? Agar pul bersa yutqazasan-da bir piyola aroq ichasan, agar pul bermasa men yutqazaman. Ziyofatni pulini, mayli, oʻzim toʻlayman.
Sanjar oʻyladi. Unga ham bu oʻyin qiziq tuyuldi.
- Mayli, roziman!
- Mana bu erkakcha gap boʻldi!
Kamol oʻrnidan turib qizlar oʻtirgan stolga borib oʻtirdi. Koʻpi bilan 10 minutcha suhbatlashdilar. Keyin ikkala qiz ham Kamolga 100 ming sanab pul tutqazdi. Buni bu yoqda koʻrib turgan yigitlar quvlik qilib qiyqirishdi. Kamol pullarni olib qizlar bilan quyuq xayrlashdi.
- Mana yigitni guli koʻrib qoʻy akangni mahoratini!
Yigitlar xiringlashdi.
- Ooo Kamolbek, malades!
- Tasannolar!
- Qanday olding eee?! Nomerini ham berdi, a?
- Nomer ham, pul ham oldim.
Kamol shumshayib qolgan Sanjarga qaradi.
- Qani yigit va'daga vafo qilingchi?
- Qanaqa qilib olding?
- Eee bu juda oddiy. Hozirgi qizlar mashhur boʻlishni orzu qilishadi. Men shu orzularidan foydalandim, xolos. Ularga men klipmakerman yaqinda bir taniqli yulduzni klipini suratga olaman ikkita qiz kerak dedim. Ular tabiiyki bizni olmaysizmi deyishdi. Men albatta olaman, faqat rasmiyatchilik uchun ozgina xarajati bor dedim. Qancha deyishgandi 100 ming dedim. Ular nomerlari bilan qoʻshib pulni berishdi! Tamom vassalom!