Ayni damda

Oʻylab qarasam, deyarli barcha muvaffaqiyatli ishlarimni qoʻrqsam ham ayni qoʻrquvga jahl qilib baribir boshlayverarkanman.

Miyam boshlamaslikka ming bahona topib, meni har burchakka tiqsa ham, gʻuvillab tumandan boshqasini koʻrmasa ham;

Qalbim toʻla hozir portlab ketadigandek aji-bujilar his qilsam ham;

Tanamda faqat qaltiroq, ovozimda esa titroq va hayajon bilan oʻsha uzoqdagi, menga katta va ajinadek koʻrinadigan qoʻrquv tomon yuraverarkanman.

Hatto hozir nafasim ham har yerga sochilgan marjondek dona-dona chiqyapti. Yuragim tez urishi, tanamdagi qaltiroq va nafasimdagi yuliqlik xuddi uygʻunga oʻxshaydi, lekin teskari magnitdek ikki tarafga tortilayotgandek ham.

Men aslida qoʻrqoqman. Jasoratli boʻlishni esa oʻrgandim. Koʻpincha, jasoratli ekansan deyishadi tashqaridan. Qoʻrqoqligimni har tan olganim sari miyamdagi tuman va tanamdagi qaltiroq ustidan nazorat oʻrnatayotgandek his qilaman. Ularni ichimda yoki hozirgidek tilimdan tashqarida ushlab tura olyapman. Bu hislar meni parchalay olmasligiga ishonyapman. Oʻzimni parchalanib, qayta tiklanganganimdan xursand boʻlishga emas, parchalashga oʻzim ruxsat bermaguncha qoʻrquvda bunday nazorat yoʻqligini, hech qachon boʻlolmasligini anglayapman.

Haliyam qalbim ogʻir. Nafasim yuluq. Miyam tipirchilagan oʻt oʻchiruvchiga ham ishonmasdan choynakda yongʻinni oʻchirmoqchi boʻlayotgan xavotirchan xolaga oʻxshaydi.

Har xolda nafas olishga aqlim yetyapti. Yuluqlik kamayyapti. Klaviatura qaltiramayapti.

Men qoʻrqyapman. Qoʻrqishimdan esa qoʻrqmayapman. Intellekt bilan suvamayapman, kulgu bilan yashirmayapman, satira bilan qochmayapman.

Menimcha menda qoʻrquv bilan hayotsevarlik, qoʻrquvim meni kiritmayotgan eshik ortida nima bor ekan degan qiziqish ham bor.

Qoʻrquvim 3 yoshimdan qolgan boʻlishi mumkin, lekin qiziquvchanligim va sinab koʻrishdan toʻsilmaganim ham 3 yoshimdan meros.

Boʻldi. Nafasim ancha tinch, miyamda musaffolik koʻrinyapti, tanamda qaltiroq yoʻq. Qalbimda ogʻirlik haliyam bor, lekin endi chidasa boʻladi.

Qoʻrquvimni qiziquvchanligimga sherik qilolganimdan xursandman.

@globalstudentt

Listening to this right now and enjoying differently every time

@globalstudentt

Oʻrtoqlar, men sevgi-muhabbat deganda faqat odamlar va odamlarning muhabbatini nazarda tutmayman har doim ham (oxirgi postlar mustasno).

Masalan, oʻz tanlovingiz asosida yaxshi koʻrib oʻrganmoqchi boʻlgan biror sohangiz, kurs va darslarga ham muhabbat bilan yondashishingiz ham yetuklik belgisi. Sababi bu Sizning tanlovingiz. U Sizni xursand qiladi, bundan kuch olib mas’uliyat ham keladi. Albatta, ma’lum sabablardan balki narsalar bilan aloqani uzishingiz ham mumkin. Asosiy bu ham Sizning tanlovingiz boʻlsa.

Kim oxirgi paytlar arab tilini zamonaviy uslubda oʻrganishni xohlab yurgan boʻlsa, Doʻstimning yap-yangi loyihasini tavsiya qilaman. Tanlov qilib koʻring, sinab koʻring.

Doʻstim bilan arab tilini sevishga urinib koʻring. Sevishdan qoʻrqmang 🥳

@globalstudentt

Shaxsiyat buzilishi boʻyicha terapiyaga keladigan inson terapiya jarayonida hatti-harakatlari asosini tushunib borar ekan, tanasidagi his qilinmagan tuygʻulardan hosil boʻlgan bosimlar, tonuslar va “gʻijimlar” yoyilishni boshlaydi. Bosim va tonus yoʻqoladi va “gʻijimlar” ochiladi.

Bunda inson tanasini yangidan kashf eta boshlaydi. Avval bajarolmayotgan hatti-harakatlari oson boʻlib qoladi. Akrobatik mashqlar, raqsning murakkab usullarini ham oson, yengil bajara oladi 💃

Qanday yengillik va ozodlik 🥳

@globalstudentt

Mana shu postimni toʻliq izohlay olgan insonga bepul konsultatsiya sovgʻa qilaman 🤝

@globalstudentt

Sevgi soʻzini umumqabul qilingan ma’noda emas, bir necha qavatdan iborat tushuncha sifatida ishlatayotganimni tushunyapsizlarku, toʻgʻrimi?

@globalstudentt

Seva olish uchun sevilishingni isbotlashlari shart emas. Bola boʻlsang, bunga haqlisan, sababi bu sening oʻrganish jarayoning.

Lekin katta odam seva olishi uchun sevilishini kutib yashashi — oʻzini sevolmasligi isbotidir. Sen oʻzingni sevolmasang, seni sevishlarini isbotlashlarini kutaverasan. Bu sevadiganlarni ham charchatadi. Bu ularning ham tanloviga har safar shubha urugʻi sochishingni bildiradi. Bu esa hatto eng kuchli sevadigan odamniyam charchatadi. Sevishlariga shubha qilinaverishi, sevishini isbotlab yashashga toʻgʻri kelishi.

Eng optimal yechim — iltimos, psixoterapevt bilan oʻzingni seva olishni oʻrgan. Sev. Shunda sevilganda har safar oʻz qadringni savol ostiga olavermasdan, odamga oʻxshab javoban sevishni boshlaysan. Sevilishga haqliligingni tushunasan. Ishonasan. Ana keyin seni sevganlar koʻziga qaramasdan oʻzingni izlashdan toʻxtab, sevgiling koʻziga qarash orqali vanihoyat unga ham sevilayotganini koʻrsatasan. Vanihoyat u ham sevgani uchun sabr bilan kutgani — seni koʻzlaringda oʻzini koʻra boshlaydi.

Ana shunda stolda sen va undan — muhabbatdan boshqa narsa qolmaydi.

@globalstudentt

Litseyda matematik oʻrtoqlarim ham doim gapni “Ossonuuu, Fotimaaa 🥰” deb boshlashardi 🗿

Ma’lumotingiz uchun, ular matematika bilan litseyga kirguncha ham 9 yil “bosssib” shugʻullanganlar. Men faqat litsey imtixonidan oʻtish uchun barcha darsliklarni 10 oy ichida “bir sidra” oʻrganib chiqqan abituriyent boʻlganman xolos.

Litseyda fakultetim: Aniq fanlar 🤭

@globalstudentt