Endi qayerga? 🇵🇸


Гео и язык канала: Узбекистан, Узбекский
Категория: Познавательное


Bismillah!
• Psixoterapiya
• Psixologiya
• Bola https://t.me/+bj0nBCHpt0g4OGMy
• Tafakkur haqida yozaman
Montessori va Olimlarni yaxshi koʻraman
Kayfiyat va mavzuga qarab inglizcha-oʻzbekcha fikrlayman

Связанные каналы  |  Похожие каналы

Гео и язык канала
Узбекистан, Узбекский
Статистика
Фильтр публикаций


Onabonuni yigʻlatgan mana bu videodagi “erka qizimni ovqatiga baho beradimi?”-degan qismini eshitib, nega ovqatlarimni hecham tanqid qilmasligim sababi hayolimga kelib qoldi. Eslasam, Dadam hechchch qachon ozib-yozib yillarda bir pishiradigan ovqatimga nisbatan birrrrrorrta salbiy fikr bildirmagan ekanlar. Oʻzi man ovqat qilishimga har doim yoki mastava toʻgʻri kelardi, yoki qovurilgan kartoshka. Yillarda bir. Shu mastavamni ham “Bochkani mastavasi” ham qizimning mastavasi oldida ip esholmay qolibdi-ku!-derdilar. Singlim qilgan ovqatlarga ham faqat shunday ta’riflar berganlar.


Bunday ta’riflardan semirgan oʻzimga ishonchdan keyin qanday qilib tanqid qilishim mumkin?! Xuddi shunday boshqalarga ham ishimga bemalol destruktiv tanqid/baho berishlariga yoʻl qoʻymayman. Buni qanday qilaman? Tanqidda biror ijobiy maqsad koʻrmasam, chegaramni ifodalayman, e’tibor bermayman. Maza qilib ovqatimni yeyman 💃

@globalstudentt


Mother: “You are ready to go out and find a good use for Your talents, although I don’t know what I shall do that much Jo…
Go, go and embrace Your liberty. And see what wonderful things will come of it.”

Little women (1994)

@globalstudentt


Germaniyaning tinch, tartibli, ozoda koʻchalarining birida shu rasm bor ekan.

Jahlingizni devorga bildirmang, oʻrtoqlar. Bu passiv aggressiya deyiladi. “Burgaga achchiq qilib, koʻrpasini yoqibdi” degan maqolni eshitganmisizlar? Shu ham passiv aggressiyaga xalq ogʻzaki ijodidan yorqin misol.

Jahl hissi judayam normal, insoniy his. Jahlingiz chiqqan odamga odamga oʻxshab, til-zaboningizni ishlatib, “Palonchi opa, Siz aytgan bunday-bunday gaplar meni qattiq jahlimni chiqardi, chunki tushunmadim/toʻgʻri deb bilmayman va hkz. Keling, shu haqida gaplashvolaylik.” -desangiz ham boʻladi. Balki rostdan jahlingizni chiqaradigan ish qilgan boʻlsa, sababini aniqlaysiz. Xatosini tushunsa, kechirim soʻraydi yoki boshqachasiga sulh yoʻli bilan kelishib olarsizlar, yoki umuman jahlingiz oʻrinsiz boʻlar, yarashib ketarsiz.

Passiv aggressiya esa shu til-zabonni ishlatmasdan, orqasidan ish qilish, oʻziga emas, boshqalarga gʻiybat qilish, shunaqa devoriga chizib ketish, tuxmat qilish va hkz. lar hisoblanadi.

@globalstudentt


“Ichimda shunchalar har xil Annalar borki, ba’zida balki shuning uchun ham juda ishkalchidirman deb oʻylab qolaman. Agar faqatgina bir Annadek yashaganimda, judayam qulay boʻlardi balki. Lekin unda hozirgining yarmichalik ham qiziqarli boʻlmasdi.”

“Anna Yashil Geyblda” asaridan

@globalstudentt


Репост из: Psixosfera
Asl sabablarga yetib bora olsang, o‘z-o‘zidan hech kimni aybdor qila olmay qolasan..


Hayotdan qochish

“Inson xulqini tushunish uchun tushunish — vaqtni oʻldirishdir.”

Nima degani bu?

Xulqini tushundingiz, endichi? Ну и что? deydiku oʻrislar. — Ketdi oʻzini yoʻlidan. — Shuda. “Inson xulqini tushunish uchun tushunish — vaqtni oʻldirishdir.”

Biz tushunishga harakat qilmasdan, yashashni harakatida boʻlishimiz kerak. Bir-birimiz bilan. Aloqa oʻrnatishni, til topishishni harakatida boʻlishimiz kerak. Muloqotimizga toʻsqinlik qiladigan narsalarni bartaraf etish oʻrniga, biz bir-birimizni tushunish bilan oʻtqizyapmiz. Tushunish ham qoʻshtirnoq ichida qolib ketadi oxiri.

Bahodir Botirov

@globalstudentt


What it takes to be that free like her?

I know some of the answers and I become a lot more free in the aspects that I admired in her so much. Still, being completely free, without compromising Your beliefs and values, in bodily movement, in the words I choose and in the feelings I express both outwardly and inwardly are what it takes to be feminine for me.

@globalstudentt


Do You love because You are understood or do You understand because You love? But to understand You need some knowledge. But people can love without knowing anything. Can You understand without knowing anything? How can You love if You don’t feel understanding?

Then what is knowledge? Do You think observational knowledge is the same with the knowledge You get from feeling? Do You know how apple tastes when You observe a person eating apple? Whose knowledge is more trustworthy on how apple tastes: the one observing or feeling?

I like to question but that doesn’t mean I know the answers. Though I doo know when there are questions, answers can be found. Who cares who’s the genius, there is answer at least. And knowledge :)

Ahh where is love then? Tasting apple?

@globalstudentt


Ogʻriqni ma’lum sabablarga koʻra inson oʻzida ushlab turishi qiyinligidan bu haqida mavhum tushunchalar bilan kanalida yozishi — sublimatsiya himoya mehanizmi ishlatilishiga yaxshigina misol boʻlishi mumkin.

@globalstudentt


Tennischining haqiqiy oʻyindagi munosabati esa endi ikki taraflama. Endi u narigi oʻyinchiga qarab, munosabatini oʻzgartiradi. Bu jarayon osonroq kechadi, chunki u devor bilan oʻzining qanaqa ekanligini bilib olgan. Mashgʻulotda qancha koʻp koptok otgan boʻlsa, oʻyinda shunchalik taktika va strategiya bilan maqsadli yoʻnaltiradi koptokni. Mashgʻulotda oʻzi haqida, harakatlari haqida bilgani sari, haqiqiy oʻyinda narigi taraf hatti harakatini iloji boricha obyektiv baholab, oʻyinda yanada hozir boʻladi.

Mijoz ham psixolog bilan hamma hislarini boʻlishib, oʻzi bilan qancha koʻp kelishib olaversa, boshqa insoniy munosabatlarda ikkinchi odamni boricha tushunish, qabul qilish shuncha osonlashadi. Soʻzlarini tanlab ishlatadi, harakatlariga ma’no kiradi. Munosabatlari haqiqatda ikki taraflama boʻla boshlaydi.

@globalstudentt


An ambiguous choice

Whether I realise it or not, I have to pay. Sometimes the loss of stability and the usual way of life, sometimes the hostility of others towards me, sometimes the anxiety of my loved ones, sometimes the complete loss of important relationships.

As in any choice, choosing myself, I refuse something or someone else - I commit some kind of betrayal, with which I then have to be somehow. When it comes to close or very significant people and things, these prices are extremely high.

And it is the willingness or unwillingness to pay them - not always realised - that becomes decisive in my choices.

It's definitely very difficult for me, but at the same time it's very clear - to leave a job that you hate, to end a relationship in which it's unbearable, to change the place of residence when there are ruins around. All this is associated with a certain point of despair. At the moment it is very painful, but by and large there is nothing to lose.

Sometimes it is despair (if you are lucky and get a little angry) that becomes a huge resource to make radical decisions, act and fundamentally change something.

I am familiar with this feeling, but much more often I encounter a more ambiguous choice.

Recently, I suddenly articulated for myself that globally I am a person of the comfort zone. I look back and realise that I was almost always ok. Not space, not bottom, but really hard ok - and that's a lot. To be able to live with a sense of sufficiency is already a serious value, I see around many examples of those for whom it is not available.

And from this follows one thing. I always have something to lose.

In a state when "everything is fine" on all points, there is essentially nothing to complain about, life is organised, and there are really a lot of good things in it, the prices for solutions are very high.

Moreover, I can't always rationally explain to myself what exactly is going wrong, what I missed - only in the background, barely perceptible itches feeling that I'm living the wrong life. I don't live.

Once it was this wording that really sobered me up. It became terribly scary for me to imagine myself in ten, twenty, fifty years, waking up in the realisation that I was not alive.

For me, self-election is about it.

These are always leaps of faith. There are risks and no guarantees. Changing something does not always equal improving it. This is closely linked to personal responsibility and my willingness or unwillingness to pay the price and deal with the consequences. I'm definitely not always ready. It can be very scary to refuse, to destroy, to demand, to leave in order to choose myself. But I really want to and I'm learning to proceed from this. I want to believe that in ten, twenty, fifty years, wherever I am, I will be able to look back and say to myself - this was my life, and it was worth it.

Author: Anna Khairadinova

What choices do you find easy and what choices are difficult? Are there choices that you are absolutely sure were right and ones that were unsuccessful? Share in the comments

@globalstudentt


Mening yagonaligim juftlikda yoʻqoladi, biroq hamjihatlik orqali yangi qadriyat hosil boʻladi.

Ikki kishi oʻzaro bogʻliq holda umumni yashab oʻtishadi: men sen orqali bir oʻzim topmaydigan narsaga egaman.


Bahodir Botirov

@globalstudentt


Juftlik bu shunchaki ikki kishi yigʻindisi emas. Ikki kishi yigʻindisi juftlik degani emas.


Bahodir Botirov

@globalstudentt


Psixoterapevt mijozga, uning hislariga ana oʻsha devor vazifasini oʻtaydi, deb koʻrsak boʻlarmikan?

Bu analogiyani boshqa insonlar bilan munosabatingizda ham kuzatib koʻrish mumkin. Siz haqingizda tasavvurga ega boʻlmagan odam Sizga nisbatan har xil hislarni tuysa, fikrlar bildirsa, hislarini xuddi yuqoridagi devordek oʻziga qaytarib koʻring. Bu degani, oʻsha hislarga hech qanday munosabat bildirmasdan, Sizga ularning hislari aloqasi yoʻqligini tushunishdir.

Yanada batafsil tushuntirish mumkin, lekin boshqa safar.

@globalstudentt


Mijozning psixolog yoki psixoterapevt bilan munosabat xuddi katta tennis bilan shugʻullanuvchi sportchining devor bilan mashgʻulot qilishiga oʻxshaydi.

Tennischi devorga kuch bilan koptokni otadi. Devor esa tennischi otgan koptokni hech qanday ta’sirsiz yana tennischiga qaytaradi. Koptok bu yerda tennischi yashab oʻtgan, oʻtayotgan hayoti, barcha his-tuygʻulari, fikr va bolalikdan shakllantirilgan xulosalari.

Tashqaridan devor tennischiga hech narsa bermayotgandek, otilganni qaytaradi xolos. Lekin tennischi gap aynan otilayotgan koptokda, uni qanday otayotganida, har otganida tennischida tennischi oʻzi va qobiliyatlari, imkoniyatlari haqida amaliy bilib olayotgani, uni yanada mustahkamlayotganida ekanini biladi. Shuning uchun qayta-qayta devorning oldiga kelaveradi, koptokni otaveradi. Resurs olayotganini his qiladi, tushunib boradi.

Davomi 👇🏻

@globalstudentt


Kichkina motorika rivojlanish davri bunchalik shirin boʻlishini nega menga vaqtliroq aytmagansizlar?!

Turkcha aytganda, jonim qurbon boʻlsin bu goʻdakcha barmoqlarigaaaa 💃

Bir yosh bolaning tilini topdim. Endi meni hech narsa qoʻrqitolmaydi 🦭🦾 Rutinaga oʻrganyapmiz, gaplarimni tushunib, harakatlanyapti, rozi boʻlyapti rutinaga, demak miyasida tushunyapti va unga yoqadigan mashgʻulotlarga yigʻisiz tayyorlanyapti, kiyinish, kutish. Bola miyasiga moslashib muomala qilolsak, hayot qancha yengil boʻlarkan! Alhamdulillah! Goʻdakning oʻrdaklar, anhordagi toshqin suvning ovozi bilan qurayotgan munosabati esa boshqa hikoya.

Maashaalloh! Allohumma baarik!

@globalstudentt

322 0 1 10 20

🤣🤣🤣🤣🤣

Oʻzbekiston va Ispaniya tajribasini koʻrganim uchun shu davlatlar esimga keldi memdan.

Lekin kollektivlikka intiladigan boshqa davlatlarda ham vaziyat tahminan shunday.

Siz yana qanday gaplarni eshitgansiz, izohlashaylikchi 😁

@globalstudentt


Репост из: Madina Miytan
Эмоционал ва ижтимоий интеллект- муваффақият ва бахтга эришишнинг калити!

Аввалги постимдаги фикрларимни давом эттириб, бугун Ҳанс Рослингнинг (Ола Раслинг ва Анна Рослинг Рённлунд билан биргаликда) "Factfulness" китобига асосланиб ёзилган журналист Барно Султонованинг иккита мақоласини тақдим этаман.

Ушбу мақолаларда дунёдаги муаммолар ва имкониятларни ҳақиқатга яқинроқ тасаввур этиш ва эмоционал соғломликни сақлашга оид ажойиб маслаҳатлар берилган.
Уларга ҳавола 👇

1- мақола: https://xabar.uz/mualliflar/barno/dunyo-biz-oylagandek

2- мақола: https://xabar.uz/tahlil/dunyo-biz-oyla

#repost
@madina_miytan




“Oʻz narsalaringni berish va oʻzingni boʻlishish oʻrtasida katta farq bor.

Qayta oʻqi.”


Hamma oʻzida borini boʻlishadi: kimdir moddiy, kimdir ma’naviy resursini tashlaydi oʻrtaga. Murosa: bergan narsasini kutmaslik va kutgani boshqasi bera oladigan resursga toʻgʻri kelmaganda gaplashib olishda, kutilmalarini aniqlab olishdadir.

@globalstudentt

Показано 20 последних публикаций.