Abadiymas bogʻlar, mangumas bahor,
Olov mudom yonmas, oʻchmogʻi tayin.
Yoshlik jismimizni tark aylagan chogʻ,
Yurib boʻlmas axir endi betayin.

Sezmay qolding, ana, onang qarigan,
Ancha choʻkib qoldi otangning qaddi.
Mahkam ushlagancha toʻning baridan,
Sendan madad kutib oʻsar farzanding.

Endi qoʻyib yubor oʻtmishni, unut,
Kuzga yarashmaydi bahoriy hislar.
Oyda-yilda bir bor qoʻymaydi eslab,
Xayoli qalbingdan oʻchmagan qizlar.

Oʻzingni tuproqqa qoʻymaslaridan
Ustiga tuproq tort, muhabbatni koʻm.
Shunda boshlanadi haqiqiy hayot.
Shunda roʻy beradi chinakam oʻlim...

@gayratbek_xoldarov