Тең келмейди аўылымның шаңына


Сулыў-сулыў қалалардың нешеси,
Мәйли болсын тас қаланған көшеси,
Алыс кетсем тартып турған нәшеси,
Тең келмейди аўылымның шаңына.

Интизарман хәр күн атқан таңына,
Мийўаға малынған бақша-бағына,
Байласаңда турғым келмес қалаңда,
Тең келмейди аўылымның шаңына.

Халқымның байлығы пахта, салы бар,
Өрисинде пада-пада малы бар,
Мейли болсын ең атақлы қалалар,
Тең келмейди аўылымның шаңына.

Көзге ысық жакын тартқан жаныма,
Топырағы қарысқан хәм қаныма,
Мениң ушын өзге журттың барлығы,
Тең келмейди аўылымның шаңына.

Магар келер болсам гәптиң хағына,
Такрар-такрар айтар едим тағыда,
“Алтын уям“- туўған жерден басқасы,
Тең келмейди аўылымның шаңына.

© Автор Акшолпан Аманияз 14.08.2019 жыл

@ADEBIYAT_QR