Халал той

Арақ қойыý керекпе той бергенде,
Пикир талас усы жерге келгенде,
Жақсы нәрсе болса егер, не ушын
Жаназаға қоймас адам өлгенде.

Хадал мийнет ислеп жүрип неге биз,
Тойымызды харам ас пен беремиз,
Мың жағынан дyрыс емес десе де,
Әззимизғой, нәпсимизге еремиз.

Дастурханға қойған пулды бөлип тең,
Яшик-яшик арақ түсер көликтен,
Ел халықтан уят болар деймиз дә,
Ал Қудайдан уялмаймыз неликтен.

Ишпегенди сынағынан өткермей,
Ишинде бир жүйрек жүрер гәп бермей,
Жаслар ушын ишиң дейди, тап Алла,
Арақ ушын бахыт ýәде еткендей.

Бахты болып ашылған соң маңлайы,
Перзент ушын той бергенде арнайы,
Балам буннан аулақ жүр деп айтыуға,
Әкелердиң жетпей жүрме жағдайы,

Керисинше ишилмесе болмас деп,
Қонақлардың кеули буннан толмас деп,
Қартайған соң отырады хор болып,
Неге балам ишимликке жолдас деп.

Арасында ишемиз деп өзлерин,
Ақлап шығар айтып түрли сөзлерин,
Ийне кирди, қазық кирди парқы не,
Қайткенде де ағып түсер көзлериң.

Той дегениң қуýаныштың белгиси,
Ал ишимлик мүсийбеттиң егизи,
Соның ушын таслайық бул иллетти,
Ақылыңыз жетип турғо негизи.

© Автор Бабаниязов Қыдырнияз
30.03.2022

@ADEBIYAT_QR