ОМАДЛИ ОДАМ
Мени омадли одамман:
соғинишни биламан,
“оҳ” уришни биламан
сени ўйлаб.
Ичим
қайнаб ётар
сенинг оловли ўйларингда.

Мен омадли одамман:
Юзларингга оққан
ёшингнинг таъми
лабларимда;
қўлларимда
қўлларингнинг тафти;
қулоғимда
ҳеч кимга айтмаган
сўзларинг.

Биламан,
умрим
умр бўлмади.

Аммо
мен
жуда омадли одамман –
чунки
мана шу яшолмаган умримда
шеърлар ёзганим-ёзган
сени ўйлаб.

Усмон Азим

https://t.me/UsmonAzimijodi