ШУНДАЙЛАР БОР

Шундай одамлар бор, ҳар сўзи малҳам,
Бирор олийгоҳда дарс ўқимаган.
Шундай шоирлар бор, бир бор бўлса ҳам,
Ҳатто газетага шеъри чиқмаган.

Гоҳида келади баҳридан кечгим,
Уларга ўтмайди элнинг дуоси.
Шундай ҳофизлар бор, танимас ҳеч ким,
Жонингга жон берар жонли овози.

«Фидо» деган сўз бор иборамизда,
Фидоийлик учун берилмас буйруқ.
Шундай муаллимлар бор орамизда.
«Аълочи» ҳам эмас, медали ҳам йўқ.

Шундай шифокорлар бор, қўли малҳам,
Ширин сўзи билан қолур ундан из.
Юз жоннинг жонини сақлаб қолса ҳам,
Интерьвю олмайди ундан журналист.

Ҳар тақдир азалдан ҳукми ўқилиб,
Ҳар савол яралган жавоби билан.
Шундай бойлар борки, яхшилик қилиб,
Суратга тушмайди савоби билан.

Ҳар жойда овора севги деган сўз,
Забон улуғ сўзнинг ғамин емайди.
Шундай ошиқлар бор - узукдаги кўз,
Минг йил бирга яшаб «севдим» демайди.

Шундай одамлар бор...

Ўлмасбек Самарқандий.

@Samarqandiy77