#Бадал
Мафтуна Абдуллаева
122~қисм
Гулниҳол титраб кетди. Севаман... Бу сўзни биринчи марта эшитмаган. Аммо биринчи марта юрагига етиб борди. Юрагини туб~тубигача.
- Нега жимсиз?
- Мен...
- Мен сизни кутаман.
Ҳабиб алоқани узди. Гулниҳол эса шошиб деразадан қаради. Роса ёмғир ёғяпти. Деразасини тагида бир машина турибди. Ичини кўролмади. Аммо сезди Ҳабиб шу машинани ичида.
Баъзи қарорлар ўйланмасдан қабул қилинади. Унга дунё~ю дунларнинг алоқаси бўлмайди. Ақлнинг, оқилнинг қарори бўлмайди улар. Аммо бошқа ҳеч қайси қарор бера олмайдиган ҳаловатни беради бу қарор.
Гулниҳол отилиб пастга туша бошлади. Қизиқ бир оғиз гапига бунчалар ишонадиган даражада қачон севди бу йигитни. Кимлигини билмай нафратланган инсонини, кимлигини билмай севди. Билгандан кейин ҳам севди. Соябонсиз чиққан қиз Ҳабиб машинадан тушиб ичкарига олгунча ҳўл бўлишга улгурди.
- Ўйлаб кўрдингизми? Розимисиз?- Ҳабиб қизни кўзларига термулди.
- Оилангиз қарши бўлсачи?
- Рози бўлишмайди, қарши бўлишади, юз ўгиришади, сизга таҳдид қилишади... Аммо ҳаммасини енгиб ўтамиз. Яратган бизни бежизга учраштирмагандир. Фақат ҳар қандай вазиятда ҳам ёнимда бўлишга, Менга ишонишга ваъда беринг.
Гулниҳол бош ирғади. Йигит ёнидан узукли қутичани яна чиқарди.
Зарур бўлсам сенга балиққа уммон,
Гулларга сув каби бўлса керагим.
Ооо,қанийди ёнингдан силжиганим он,
Гурсиллаб,типирлаб қолса юрагинг.
Қуёшсиз ҳаёт йўқ,Қуёшинг бўлсам,
Кўрмасам тунларда қолдим десайдинг.
Зилолим бўл,сени битта ҳўпласам,
Сенсиз оловларда ёндим десайдинг!
Нега ҳеч меҳрга тўймайди инсон?
Меҳрингсиз ожизман,кўрсат йўл қани?
Ўтинчим, қуласа қуласин осмон,
Фақат сен ёнимда бўлсанг бўлгани!
(Малика Тавфиқ)
🌹🌹🌹
Сулҳидани алфонс йигити Шуҳрат қизни уйига кириб борганида айни туш пайти эди.
- Салом жоним,- Шуҳрат қизга қучоқ очди. Аммо Сулҳидани висол онларига вақти йўқ эди. Қолаверса Шуҳрат ҳам қорни билиниб қолган ўйнашига йўлига ҳушомад қилганди.
Мафтуна Абдуллаева
122~қисм
Гулниҳол титраб кетди. Севаман... Бу сўзни биринчи марта эшитмаган. Аммо биринчи марта юрагига етиб борди. Юрагини туб~тубигача.
- Нега жимсиз?
- Мен...
- Мен сизни кутаман.
Ҳабиб алоқани узди. Гулниҳол эса шошиб деразадан қаради. Роса ёмғир ёғяпти. Деразасини тагида бир машина турибди. Ичини кўролмади. Аммо сезди Ҳабиб шу машинани ичида.
Баъзи қарорлар ўйланмасдан қабул қилинади. Унга дунё~ю дунларнинг алоқаси бўлмайди. Ақлнинг, оқилнинг қарори бўлмайди улар. Аммо бошқа ҳеч қайси қарор бера олмайдиган ҳаловатни беради бу қарор.
Гулниҳол отилиб пастга туша бошлади. Қизиқ бир оғиз гапига бунчалар ишонадиган даражада қачон севди бу йигитни. Кимлигини билмай нафратланган инсонини, кимлигини билмай севди. Билгандан кейин ҳам севди. Соябонсиз чиққан қиз Ҳабиб машинадан тушиб ичкарига олгунча ҳўл бўлишга улгурди.
- Ўйлаб кўрдингизми? Розимисиз?- Ҳабиб қизни кўзларига термулди.
- Оилангиз қарши бўлсачи?
- Рози бўлишмайди, қарши бўлишади, юз ўгиришади, сизга таҳдид қилишади... Аммо ҳаммасини енгиб ўтамиз. Яратган бизни бежизга учраштирмагандир. Фақат ҳар қандай вазиятда ҳам ёнимда бўлишга, Менга ишонишга ваъда беринг.
Гулниҳол бош ирғади. Йигит ёнидан узукли қутичани яна чиқарди.
Зарур бўлсам сенга балиққа уммон,
Гулларга сув каби бўлса керагим.
Ооо,қанийди ёнингдан силжиганим он,
Гурсиллаб,типирлаб қолса юрагинг.
Қуёшсиз ҳаёт йўқ,Қуёшинг бўлсам,
Кўрмасам тунларда қолдим десайдинг.
Зилолим бўл,сени битта ҳўпласам,
Сенсиз оловларда ёндим десайдинг!
Нега ҳеч меҳрга тўймайди инсон?
Меҳрингсиз ожизман,кўрсат йўл қани?
Ўтинчим, қуласа қуласин осмон,
Фақат сен ёнимда бўлсанг бўлгани!
(Малика Тавфиқ)
🌹🌹🌹
Сулҳидани алфонс йигити Шуҳрат қизни уйига кириб борганида айни туш пайти эди.
- Салом жоним,- Шуҳрат қизга қучоқ очди. Аммо Сулҳидани висол онларига вақти йўқ эди. Қолаверса Шуҳрат ҳам қорни билиниб қолган ўйнашига йўлига ҳушомад қилганди.